Η ΠΓΔΜ, με ΑΕΠ το 1/20 του ελληνικού, με στρατό 15.000 οπλιτών και με μηδέν αεροπορία, έναντι 150.000 οπλιτών της διαθέτουσας σύγχρονης αεροπορίας της Ελλάδας, προφανώς δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα.
Επομένως, αν υπάρχει κίνδυνος, αυτός προκύπτει από το γεγονός ότι «κάποιοι» άλλοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τον αλυτρωτισμό των εθνικιστών τής από κει πλευράς ως όχημα για τα δικά τους συμφέροντα.
Ποιοι, όμως, είναι αυτοί οι «κάποιοι»; Ας δούμε πηγαίνοντας λίγο πίσω:
- Τον Νοέμβριο του 1996 στην έκθεση με τίτλο «Ημιτελής ειρήνη» (!), που συντάχθηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια», που με τη σειρά της δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα Κάρνεγκι και το Ινστιτούτο Ασπεν, η Ελλάδα κατηγορείτο ότι δεν αναγνωρίζει «μακεδονική μειονότητα».
- Τον Νοέμβριο του 2006, οι ΗΠΑ, διά του επιτετραμμένου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Κάντριμαν, τάσσονταν υπέρ της αναγόρευσης της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης σε «τουρκική μειονότητα».
- Τον Απρίλιο του 2008 πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, με τη στήριξη των «Πράσινων» και της Ομοσπονδιακής Ενωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων εκδήλωση με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες»…
Αυτοί είναι οι «σύμμαχοί μας»! Αυτοί είναι οι «εταίροι μας»! Με αυτούς πορεύονται και οι «μακεδονομάχοι» των συλλαλητηρίων και οι «ρεαλιστές» των ΝΑΤΟφρονων συμφωνιών με τα Σκόπια.
Δεν είναι πρόδηλο, συνεπώς, ότι το βασικό πρόβλημα με τη συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι εμφανίζονται σαν «εγγυητές» των συνόρων εκείνοι (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ε.Ε.) που στην πραγματικότητα «παίζουν» με ζητήματα μειονοτήτων;
Και δεν είναι προφανές ότι οι εγχώριοι «ονοματολόγοι», τόσο οι αμύντορες, όσο και οι επικριτές των Πρεσπών, είναι αυτή ακριβώς την αλήθεια που κάνουν «γαργάρα»;
*Πηγή: imerodromos.gr
