Στο ποδόσφαιρο- ως μαζική εμπορική δραστηριότητα- αποτυπώνονται ως σύμπτωμα τα χαρακτηριστικά που επικρατούν σε μια δεδομένη στιγμή της οικονομικής-κοινωνικής- πολιτικής πραγματικότητας. Και την εποχή διάλυσης των πάντων, όπως αυτή που ζούμε, δεν θα μπορούσε να την αποτυπώσει και να την εκφράσει με πιο παραστατικό τρόπο τίποτε άλλο (εκτός ίσως από την τέχνη) εκτός από το ποδόσφαιρο.
Δεν οφείλονται στον ΣΥΡΙΖΑ – ούτε ξεκίνησαν επί των ημερών του- οι παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η «κυβερνώσα αριστερά» ευθύνεται γιατί αφομοιώθηκε από την ποδοσφαιρική «παράγκα». Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αντί να προσπαθήσει να εξυγιάνει το βαριά άρρωστο ελληνικό ποδόσφαιρο υπέκυψε στον πειρασμό να «ελέγξει» προς όφελός τους διαβρωμένους μηχανισμούς του, την «παράγκα». Στον ίδιο πειρασμό του «ελέγχου» υποδόριων μηχανισμών εξουσίας (όπως είναι το ποδόσφαιρο) υπέκυψε η «αριστερά» και στον χώρο των media. Τα αποτελέσματα αυτού του «ελέγχου» είναι πια ολοφάνερα και στο ποδόσφαιρο και στα media…
Αν η χώρα χρεωκόπησε (οικονομικά) και εξουθενώθηκε (κοινωνικά) προφανώς δεν ευθύνεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την τρέχουσα ωστόσο πολιτική χρεοκοπία (που αποτυπώνεται στην αδυναμία της «κυβερνώσας αριστεράς» να βάλει φρένο στην κατάπτωση) οι ευθύνες του ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιες. Και, προφανώς, όχι μόνο στο χώρο του ποδοσφαίρου…
Αφομοιωμένος απόλυτα από τους μηχανισμούς ελέγχου των δανειστών τους οποίους υποτίθεται ότι θα πολεμούσε και θα εξαφάνιζε, ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κοντρολάρει για λογαριασμό του εγχώριους μηχανισμούς χειραγώγησης – όπως φαίνεται παραστατικά (και) στο χώρο του ποδοσφαίρου—με αποτέλεσμα την διαιώνιση και επιδείνωση των παθογενειών.
Όπως στο παρελθόν, σε εύκολες εποχές, ο πρωθυπουργός της «ισχυρής Ελλάδας» Κώστας Σημίτης απολάμβανε παροχές πολυποίκιλης υποστήριξης, για την ανοχή των κυβερνήσεών του στη λειτουργία της «παράγκας» του μπαμπα-θωμά και του …κοκαλιάρη, έτσι αναμένει και ο σημερινός πρωθυπουργός της χρεοκοπημένης Ελλάδας των μνημονίων, υποστήριξη από τους νέους «μπαρμπάδες» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ιστορία, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά, επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Τότε, μέσα στην «ταμπακιέρα» της σχέσης πολιτικής εξουσίας και παράγκας κρύβονταν τεράστιες δουλειές (ΟΤΕ, εξοπλιστικά, ολυμπιακοί αγώνες). Σήμερα;
Στη σημερινή επανάληψη της ιστορίας ως φάρσα στην ποδοσφαιρική ταμπακιέρα των σχέσεων της παράγκας με την πολιτική εξουσία κρύβονται αρπαχτές από ξεπουλήματα (δημόσια περιουσίας -λιμάνι Θεσσαλονίκης πχ) και κυβερνητικές ψευδαισθήσεις περί αξιοποίησης επ ωφέλειά της ενός σάπιου μηχανισμού.
Υστερόγραφο: όσοι αγαπούμε την μπάλα μόνο θλίψη μπορούμε να νιώθουμε για τον τρόπο που χρησιμοποιούν το «παιχνίδι» μας οι εκάστοτε πολιτικοί καιροσκόποι και οι ευυπόληπτοι ενίοτε και κουμπουροφόροι επιχειρηματίες και οι μπράβοι τους. Αλλά στις μέρες που ζούμε αυτό μάλλον είναι το λιγότερο για το οποίο θα πρέπει να ανησυχουμε…
*Πηγή: topontiki.gr
