Μόνο ως μνημείο εξυπηρέτησης των τραπεζών και πολιτικής μέχρι τέλους επιδρομής για την αρπαγή της πρώτης κατοικίας των νοικοκυριών που έχουν πληγεί από την κρίση, μπορεί να χαρακτηριστεί τροπολογία της κυβέρνησης, που έφερε αιφνιδιαστικά προς ψήφιση στη Βουλή το υπουργείο Δικαιοσύνης και με την οποία παραγράφεται το αξιόποινο και παύει η δίωξη για όλα τα αδικήματα, των οποίων ο νόμος τιμωρεί με ποινή φυλάκισης μέχρι ένα έτος, εκτός του “αδικήματος” διατάραξης πλειστηριασμών και μερικών άλλων όπως η διάδοση του κορονοϊού, η απόδραση κρατουμένου, η ψευδής καταγγελία στην Αρχή και η προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας.
Η εξαίρεση από την παραγραφή του “αδικήματος” της διατάραξης πλειστηριασμού δεν δείχνει τίποτα άλλο εκτός από την μέχρι τέλους επιμονή της κυβέρνησης και του κατεστημένου πολιτικού συστήματος να τερματίσει κάθε κοινωνική αντίσταση και να προχωρήσει χωρίς έλεος στο τσουνάμι πλειστηριασμών που έχει σχεδιαστεί και με το οποίο θα προκαλέσει ένα μεγάλο εφιάλτη στην κοινωνία, στερώντας εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και νοικοκυριά, που έχουν πληγεί από τις δύο αλλεπάλληλες κρίσεις, από την πρώτη τους κατοικία. Μιας τέτοιας έκτασης απαλλοτρίωση σπιτιών και ακινήτων δεν θα έχει ξαναυπάρξει στην ελληνική ιστορία και ένα τέτοιο έγκλημα δεν τόλμησαν να διαπράξουν ούτε κατοχικές δυνάμεις σε αυτήν την χώρα.
Προξενεί κατάπληξη και δείχνει το μένος των κρατούντων, το γεγονός ότι καθαρά πολιτικές διώξεις ενάντια σε αγωνιστές που διεκδικούν την προάσπιση του ιερού δικαιώματος στη λαϊκή στέγη, εξομοιώνονται και μπαίνουν στην ίδια κατηγορία με καθαρά ποινικά αδικήματα που αφορούν αποδράσεις κρατουμένων , ψευδείς καταγγελίες στην Αρχή, προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας, ακόμα, άκουσον-άκουσον και με τη διάδοση του κορονοϊού!
Αυτή η πεισματική εμμονή του πολιτικού κατεστημένου στις διώξεις κατά των πλειστηριασμών δείχνει, πάντως, τον φόβο και τον πανικό του απέναντι σε ένα κίνημα για την προστασία της πρώτης κατοικίας, που μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις το επόμενο διάστημα και το οποίο η κυβέρνηση θέλει να τρομοκρατήσει.
Αυτή η τακτική του στυγνού αυταρχισμού δεν πρόκειται να αποδώσει και το επόμενο διάστημα ο αγώνας κατά των πλειστηριασμών θα είναι από τις πρώτες αιχμές ενός μεγάλου κινήματος ενάντια στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας και με στόχο μια μεγάλη προοδευτική ανατροπή εθνικής ανεξαρτησίας, παραγωγικής ανασυγκρότησης, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης στη χώρα.
B.Z