Με μία πρωτοφανή απόφαση, ο Δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης προχώρησε στην απαγόρευση της παράστασης της «Αντιγόνης» του Σοφοκλή η οποία θα δινόταν απόψε στη Νέα Μάκρη.
Όπως είχε αποφασιστεί από την παραγωγή και το σύνολο των συντελεστών της παράστασης, όλα τα έσοδα θα δίνονταν στους πληγέντες από την πυρκαγιά και αν και ήταν γνωστό στην δημοτική αρχή ο κ. Ψινάκης όχι μόνο δεν δέχτηκε να πραγματοποιηθεί η παράσταση αλλά κρύφτηκε από τους συντελεστές οι οποίοι μάταια εδώ και ώρες τον αναζητούν στα τηλέφωνα προκειμένου να τον πείσουν να αλλάξει γνώμη.
Ο πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης της παράστασης Αιμίλιος Χειλάκης «ειδοποιήθηκε ο παραγωγός μας από την υπεύθυνη του πολιτιστικού τμήματος του Δήμου ότι η παράστασή μας ακυρώνεται λόγω πένθους! Ο ίδιος ο κ. Ψινάκης δεν εμφανίστηκε στα τηλέφωνα αν και γνώριζε πως υπήρχε απόφαση να δοθούν όλα τα έσοδα στους πληγέντες… Είναι τουλάχιστον λυπηρό αυτό που συμβαίνει».
Εντονη είναι και η αντίδραση του Σταμάτη Κραουνάκη ο οποίος έχει συνθέσει τη μουσική της παράστασης και ο οποίος με ανάρτησή του στο Facebook σημειώνει τα εξής:
«Λοιπόν, Ομοθυμαδόν συντελεστές και παραγωγός αποφασίσαμε η σημερινή παράσταση της “Αντιγόνης” στη Νέα Μάκρη να δοθεί και να πάνε όλες οι εισπράξεις στους ανθρώπους εκεί. Πριν λίγη ώρα ο Ηλίας Ψινάκης επέβαλλε στην υπεύθυνη πολιτιστικών του Δήμου την ακύρωση της παράστασης… Λόγω πένθους είπε… Και εκείνη έντρομη μας ειδοποίησε… Ακυρώνεται λοιπόν η σημερινή για τους πυρόπληκτους στη Νέα Μάκρη. Τον έψαξα στα τηλέφωνα και δεν έβγαινε… Κρίμα. Αυτή τη στιγμή οι τεχνικοί μας ξηλώνουν. “Δεν υπάρχει μεγαλύτερος γκρεμός από την ανθρώπινη ανοησία”»
https://www.facebook.com/stamatis.kraounakis/posts/10216588480205960
Το σημείωμα του μεταφραστή της τραγωδίας Γιώργου Μπλάνα είναι ενδεικτικό:
«Το πραγματικό θέμα της τραγωδίας είναι κάτι περισσότερο από την αντιπαράθεση ανάμεσα στο δίκαιο της πολιτείας και το θεϊκό δίκαιο, ανάμεσα στο θετό και το φυσικό δίκαιο ή ανάμεσα στην εξουσία και τη δικαιοσύνη. Η πραγματική σύγκρουση είναι ανάμεσα στην ιδιωτική επιθυμία και τη δημόσια πραγματικότητα. Σ’ αυτήν την πόλη, όλοι είναι μόνοι. Προσπαθούν να ευτυχήσουν, αλλά δεν ξέρουν τι πρέπει να κάνουν γι’ αυτό. Προσπαθούν να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες τους, αλλά διαλέγουν λάθος μέσα. Διότι, όπως λέει ο Τειρεσίας: «Δεν ξέρουν οι άνθρωποι. Δεν έμαθαν ποτέ. Δεν μπήκαν καν στον κόπο να σκεφτούν… πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο αγαθό απ’ την ορθοφροσύνη»