Ο Πατριωτισμός και το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης

Πολύς λόγος έχει γίνει στο παρελθόν για το τι σημαίνει πατριωτισμός και τι εθνικισμός. Πολλή κουβέντα γίνεται και σήμερα με αφορμή το «μακεδονικό» και το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Ας επιχειρήσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση:
– Πατριωτισμός δεν είναι να θεωρείς το έθνος σου ως περιούσιο κι όλους τους υπόλοιπους ως απολίτιστους και «ούγκανους». Το σύνθημα περί «γυφτοσκοπιανών» που πρωτοακούστηκε στα συλλαλητήρια του 1991-1992 και που επαναλήφθηκε τώρα, πρώτα από όλα υποτιμά τους γύφτους (λέξη συγγενική των Ρομά) και στη συνέχεια η υποτίμηση περνά και στο γειτονικό λαό. Τον χαρακτηρισμό αυτό χρησιμοποίησε ο Φράγκος Φραγκούλης στο πρόσφατο συλλαλητήριο. Σε μια άλλη εκδοχή οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ χαρακτηρίζονται ως «αξιοθρήνητοι» (ομιλία του Καραΐσκου στο συλλαλητήριο). Ας θυμηθούμε ακόμη πως μέλος της ΟΝΝΕΔ αποκάλεσε τους κατοίκους της ΠΓΔΜ ως «πιθήκια» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
– Πατριωτισμός δεν είναι το να καλείς τον κόσμο να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2015, γιατί πολύ απλά το ΝΑΙ σήμαινε συνέχιση του σκυψίματος στους δανειστές. Ανάμεσα σε όλους αυτούς που τάσσονταν με το ΝΑΙ ήταν ο προαναφερόμενος κύριος Φράγκος που τώρα παριστάνει τον υπερπατριώτη.
– Πατριωτισμός δεν είναι  η στήριξη των υπηρεσιακών κυβερνήσεων που συγκροτήθηκαν για να σώσουν την καθεστηκυία τάξη –και μάλιστα μέσω κυβερνητικών πόστων– από την κοινωνική έκρηξη. Και πάλι ο κ. Φράγκος Φραγκούλης ήταν αυτός που διετέλεσε υπουργός εθνικής άμυνας στην κυβέρνηση Πικραμένου.
– Πατριωτισμός δεν είναι  να λες ανιστόρητα πράγματα του τύπου «η Μακεδονία είναι μία και ελληνική», πολύ απλά γιατί η Μακεδονία είναι μία ευρύτερη γεωγραφική περιοχή, άρα το προαναφερθέν σύνθημα υπονοεί πως έχουμε αξιώσεις από τμήματα της Βουλγαρίας και της ΠΓΔΜ.
– Πατριωτισμός δεν είναι η συμπόρευση με τη Χρυσή Αυγή, τους πολιτικούς επίγονους των συνεργατών των ναζί, δηλαδή εκείνων που ενδύονταν την κουκούλα και «έδιναν» στους Γερμανούς τους πατριώτες που αγωνίζονταν για τη λευτεριά της Ελλάδας. Πατριωτισμός δεν είναι η συμπόρευση με όλους αυτούς που στις μάχες των Δεκεμβριανών ήταν με τους ταγματασφαλίτες και τους Άγγλους.
– Πατριωτισμός δεν είναι οι γραφικότητες με τις ενδυμασίες των μακεδονομάχων, τις φουστανέλες και με τις περικεφαλαίες που συνδυάζονται με τη φανέλα της Λίβερπουλ. Όπως επίσης δεν είναι η προβολή συνθημάτων του τύπου «Η Μακεδονία δεν πωλείται γιατί την έχει αγοράσει ο Χριστός».
– Πατριωτισμός δεν είναι η πατριδοκαπηλία που χρησιμοποιείται είτε για να ξεχάσουμε τη φτώχια μας, είτε για να κατασκευαστούν υποταγμένες συνειδήσεις, είτε για να γίνουμε κρέας για τα κανόνια, είτε για να εξυπηρετηθούν πολιτικά σχέδια όπως η συγκρότηση νέων κομμάτων, είτε όλα αυτά μαζί.
– Πατριωτισμός δεν είναι η βεβήλωση μνημείων και το κάψιμο κτιρίων και μάλιστα νεοκλασικών, δηλαδή κτιρίων που αποτελούν πολιτιστική κληρονομιά. Πρόκειται για πρακτική που υιοθετήθηκε από τους ναζί, τους φασίστες του Μαϊντάν και τις δικτατορίες με καύση των «επικίνδυνων» βιβλίων και κτιρίων με ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί.
Τι είναι τότε πατριωτισμός; Είναι η αγάπη για την πατρίδα, τον πολιτισμό της, η υπεράσπιση της εδαφικής της ακεραιότητας, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της ζωής του λαού. Πατριωτισμός είναι το να αγωνίζεσαι για ένα λαό με αξιοπρέπεια, με εργασία, με παροχή υπηρεσιών υγείας, με παιδεία, με κοινωνική ασφάλιση. Πατριωτισμός είναι η υπεράσπιση της δημόσιας περιουσίας, η πάλη ενάντια στο ξεπούλημα των αεροδρομίων, των λιμανιών, της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ.
– Πατριωτισμός ήταν ο αγώνας του ΕΑΜ που αντιστεκόταν στους Γερμανούς, που εμπόδισε την πολιτική επιστράτευση προκειμένου να σταλούν Έλληνες εργάτες στη ναζιστική Γερμανία, που βοηθούσε τους Έλληνες να μην πεθάνουν από την πείνα, που οργάνωσε μέσα στην κατοχή μαθήματα για τη νεολαία.
– Πατριωτισμός ήταν η πάλη των εξεγερμένων φοιτητών το 1973 στο Πολυτεχνείο, όταν έγραφαν στις πύλες του «ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ», «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ».
– Πατριωτισμός είναι σήμερα ή πάλη ενάντια στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και τις κυβερνήσεις που μας διαλύουν τη ζωή. Πατριωτισμός είναι η αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών των δεινών μας και όχι οι εξηγήσεις του Πάγκαλου που με θρασύτητα δήλωνε και δηλώνει πως όλοι μαζί τα φάγαμε.
Όσοι συμμετέχουν σε συλλαλητήρια όπως αυτά της Θεσσαλονίκης δεν είναι σωστό να τους ταυτίσουμε με τους εθνικιστές και τους νεοναζί. Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην πούμε με παρρησία πως άθελά τους αξιοποιούνται και θα αξιοποιηθούν προς επικίνδυνες κατευθύνσεις.
Είναι κρίσιμης σημασίας, άνθρωποι με πατριωτικές ευαισθησίες και άνθρωποι καλής θέλησης να μην υποκύψουν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Αυτό που διοχετεύεται στα συλλαλητήρια δεν είναι πατριωτισμός, αλλά η απόλυτη στρέβλωσή του ή καλύτερα η διαστροφή του. Η ιστορική εμπειρία για το πού έχει οδηγήσει την ανθρωπότητα ο εθνικισμός και το μίσος ανάμεσα σε λαούς είναι τόσο πικρή όσο και διαφωτιστική.
*Πηγή: kordatos.org