Εμπλέκεται παντού ο Ερντογάν και προκαλεί οργή στη Ρωσία. Η Άγκυρα μετά την σύγκρουση στο Αρτσάχ, μετά την ενίσχυση της Ουκρανίας στο πόλεμο του Ντονμπάς και μετά την συμφωνία με την Πολωνία για την παραχώρηση Bayraktar, τώρα, ”μπαίνει” και στη Γεωργία!
Πριν λίγες ημέρες, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον πρωθυπουργό της Γεωργίας Ιράκλι Γκαριμπασβίλι, αναφέρθηκε στην Νότια Οσετία και την Αμπχαζία.
”Θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να επαναλάβω την επιθυμία μας να επιλύσουμε τις συγκρούσεις στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με την εδαφική ακεραιότητα της Γεωργίας”, σημείωσε ο Τούρκος πρόεδρος. ”Η Τουρκία βλέπει τη Γεωργία ως κλειδί για την περιφερειακή συνεργασία.”
Πρόσθεσε ότι η Άγκυρα υποστηρίζει την περιφερειακή συνεργασία μεταξύ Τουρκίας, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργίας και Αρμενίας.
Απάντηση Ρωσίας μέσω Αμπχαζίας
Η Αμπχαζία επέκρινε τις δηλώσεις του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος ανέφερε ότι οι διαφορές μεταξύ Αμπχαζίας, Νότιας Οσετίας και Γεωργίας πρέπει να επιλυθούν ειρηνικά στο πλαίσιο της ”εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας”, ανέφερε η υπηρεσία Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών της Αμπχαζίας.
“Το Υπουργείο Εξωτερικών της Αμπχαζίας νιώθει οργή με τις δηλώσεις του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που έγιναν κατά την επίσκεψη στην Τουρκία του Πρωθυπουργού της Γεωργίας, σχετικά με “την επίλυση των διαφορών μεταξύ της Αμπχαζίας, Νότιας Οσετίας και Γεωργίας.”
”Εάν ο Πρόεδρος Ερντογάν επιδιώκει πραγματικά να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο στην περιφερειακή ατζέντα, η Δημοκρατία της Τουρκίας θα πρέπει να απομακρυνθεί από τη χρήση στερεότυπων δηλώσεων σχετικά με την υποστήριξη της εδαφικής ακεραιότητας της Γεωργίας”, ανέφερε το υπουργείο.
“Καλούμε όλες τις περιφερειακές δυνάμεις να επιστήσουν την προσοχή των γεωργιανών εταίρων τους στην ανάγκη οικοδόμησης ίσων και δίκαιων σχέσεων με την Αμπχαζία“, τόνισε το Υπουργείο Εξωτερικών.
Η Μόσχα στις 26 Αυγούστου 2008 αναγνώρισε την κυριαρχία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας. Οι Ρώσοι ηγέτες έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας των δύο πρώην γεωργιανών αυτονομιών, αντικατοπτρίζει τις υπάρχουσες πραγματικότητες και δεν υπόκειται σε αναθεώρηση. Ωστόσο, η Τιφλίδα αρνείται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των δημοκρατιών.
To τουρκικό σχέδιο για τον Καύκασο
Σύμφωνα με μερίδα Ρώσων εθνικιστών που εδρεύει στο Κρεμλίνο, και η οποία δεν επιθυμεί “συμμαχίες” με τον Ερντογάν για πολιτικο-θρησκευτικολύς λόγους, η Τουρκία υλοποιεί στον Καύκασο ένα τρομερό σχέδιο του ΝΑΤΟ που αφορά την προώθηση ισλαμιστών ανταρτών και την δημιουργία βάσεων κατά της Ρωσίας.
Η Τουρκία άρχισε να επεκτείνει την παρουσία της στην Κεντρική Ασία και στον Καύκασο αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ήταν μία από τις πρώτες που αναγνώρισε την ανεξαρτησία αυτών των κρατών.
Οργανώθηκαν επίσης: το Τουρκικό Συμβούλιο, η Παγκόσμια Συνέλευση των Τουρκογενών πληθυσμών, ο Οργανισμός Συνεργασίας και Ανάπτυξης (TIKA) και δημιουργήθηκε το τηλεοπτικό κανάλι της Ευρασίας στην τουρκική γλώσσα.
Βάσει του σχεδίου «σύγχρονος δρόμος του μεταξιού», η Άγκυρα θέλει να γίνει ένα είδος γέφυρας μεταξύ της Κεντρικής Ασίας και της Ευρώπης. Η συνεργασία στον ενεργειακό τομέα διεξάγεται στο πλαίσιο του αγωγού πετρελαίου Baku-Tbilisi-Ceyhan και του αγωγού φυσικού αερίου Baku-Tbilisi-Erzurum, ο οποίος θα μεταφέρει αέριο από την κεντρική Ασία προς την Ευρώπη μέσω του αγωγού φυσικού αερίου τTrans-Anatolian.
Η Άγκυρα έχει συνάψει στενή αμυντική σχέση με το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο είναι στρατηγικός και σημαντικός οικονομικός εταίρος της Τουρκίας, ενώ η χώρα αυτή διατηρεί σχέσεις ήδη με τη Μόσχα.
Ρώσοι εμπειρογνώμονες που συμμετείχαν σε ειδική συζήτηση για την κατάσταση στην περιοχή του Καυκάσου, πιστεύουν ότι η Ρωσία έχασε πολλά επιτρέποντας στην Τουρκία να κερδίσει σταθερά έδαφος στον Καύκασο και την Κεντρική Ασία.
Η Τουρκία, η οποία κυριαρχεί στους οργανισμούς της Κεντρικής Ασίας, προκάλεσε το Αζερμπαϊτζάν να συρθεί σε μια στρατιωτική διευθέτηση της σύγκρουσης στο Ναγκόρνο και μετά μέσω των οργανισμών που ελέγχονται από αυτήν, ωθεί τώρα τα μέλη τους, όπως το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Κιργιζιστάν να εμπλακούν σε κάτι πολύ πιο μεγάλο και σοβαρό, όπως είναι η δημιουργία ενός “τουρκικού ΝΑΤΟ” με την ενοποίηση των ενόπλων δυνάμεων τους κάτω από τουρκική διοίκηση όπως έκαναν οι Αζέροι για παράδειγμα στο Ναγκόρνο.
Τα κράτη της Κεντρικής Ασίας, τα οποία η Άγκυρα θεωρεί μέρος του «Μεγάλου Τουράν», συνδέονται μεταξύ τους από μια σειρά υποχρεώσεων μέσω της συνθήκης που έχουν υπογράψει με τους Τούρκους.