Πραγματοποιήθηκαν σήμερα, αφενός η τρίωρη στάση εργασίας της ΑΔΕΔΥ από τις 12:00 μέχρι τις 15:00 και αφετέρου οι προγραμματισμένες από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις συγκεντρώσεις και πορείες ενάντια στην ψήφιση του κυβερνητικού πολυνομοσχεδίου-τέρατος, με το οποίο επικυρώνεται και προωθείται το 4ο μνημόνιο, που προβλέπει και θεσπίζει αντιλαϊκά, αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα και μετά την λήξη του 3ου μνημονίου και μάλιστα για πολλά χρόνια στο όνομα της επίτευξης πρωτοφανώς υψηλών αιματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων. Βασικό αίτημα των κινητοποιήσεων ήτα η απόσυρση αυτού του πολυνομοσχεδίου.
Στην Αθήνα, στο άγαλμα του Κολοκοτρώνη, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση πρωτοβάθμιων σωματείων, στην οποία καλούσαν η ΛΑ.Ε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΟΚΔΕ, το ΜΕΤΑ, η Ομοσπονδία Συνταξιούχων Επικουρικής Ασφάλισης, κλπ, στην οποία παραβρέθηκε και ο Γραμματέας της ΛΑΕ Παναγιώτης Λαφαζάνης.
Η ΑΔΕΔΥ πραγματοποίησε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος, ενώ το ΠΑΜΕ στην Ομόνοια.
Στο τέλος όλες οι συγκεντρώσεις ενοποιήθηκαν σε μία ενιαία στην πράξη πορεία προς το Σύνταγμα και τη Βουλή, στην οποία κυριάρχησαν συνθήματα ενάντια στα μνημόνια, στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και το ΔΝΤ.
Πολύ αρνητικό στοιχείο αποτέλεσε η απουσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων του ιδιωτικού τομέα, γιατί η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, δεν αποφάσισε καμία κινητοποίηση σήμερα που ήταν η ημέρα ψήφισης του πολυνομοσχεδίου και συνέχισε την φιλοκυβερνητική και φιλοεργοδοτική αγρανάπαυσή της.
Συνδικαλιστές του ταξικού αγωνιστικού εργατικού κινήματος, που συνομίλησαν με την ISKRA, ανέφεραν ότι στη σημερινή εικόνα των κινητοποιήσεων με την απουσία των συνδικαλιστικών οργανώσεων των συνταξιούχων και των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα και με τρεις διαφορετικές συγκεντρώσεις, αποτυπώθηκε παραστατικά η κρίση του συνδικαλιστικού κινήματος και η αδυναμία του να ανταποκριθεί στις σημερινές επιτακτικές ανάγκες των εργαζομένων, που φτωχοποιούνται από τα συνεχόμενα μνημόνια της λιτότητας.
Επίσης, τόνιζαν ότι χρειάζεται μια νέα αρχή και μια σταθερή, επίμονη και επίπονη προσπάθεια για τη δημοκρατική και αγωνιστική επαναθεμελίωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, στην οποία θα πρέπει ενωτικά και με σχέδιο να πρωτοστατήσουν οι δυνάμεις της Αριστεράς.
Η κατάσταση δεν πάει άλλο.
Μ.Δ.
