Δραστηριοποιείται η Επιτροπή Αλληλεγγύης και Αγώνα Μεσσηνίας.
Νέα στοιχεία καταδεικνύουν ότι η πρώτη κατοικία και επαγγελματική στέγη μπαίνουν ξανά στα επείγοντα, στο στόχαστρο των δανειστών.
Σε επιστολή του Ρούσκα, Πρόεδρου των Συμβολαιογράφων της Αττική, αναφέρονται :
” Μετά από πρόσκληση του Υπουργείου Δικαιοσύνης, συναντηθήκαμε στο ξενοδοχείο Hilton, με την ομάδα των δανειστών-θεσμών για να τους ενημερώσουμε για την πορεία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών καθώς επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά ότι το πρώτο προαπαιτούμενο για το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι η ολοκλήρωση της υλοποίησης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών μέχρι το τέλος Νοεμβρίου 2017…
Από μέρους των θεσμών οι ερωτήσεις ήταν συγκεκριμένες και επικεντρώθηκαν στο,
1. Πόσοι συμβολαιογράφοι έχουν πιστοποιηθεί σήμερα;
2. Ποια είναι η γεωγραφική τους κατανομή; Ζητήθηκε έγγραφο με τον αριθμό των πιστοποιηθέντων συμβολαιογράφων ανά πρωτοδικειακή περιφέρεια.
Δεν δίστασαν να διατυπώσουν «με σαφήνεια», όπως ο ίδιος ο Ρούσκας αναφέρει στην επιστολή του, «ότι στις περιπτώσεις όπου οι συμβολαιογράφοι απέχουν μετά από απόφαση του συλλογικού τους οργάνου ή στις περιπτώσεις που το σύνολο των συμβολαιογράφων μιας περιφέρειας αρνείται να πιστοποιηθεί, έστω και προσωρινά, οι πλειστηριασμοί θα πρέπει να διενεργούνται από πιστοποιημένο συμβολαιογράφο οπουδήποτε και αν αυτός εδρεύει, διότι εκείνο που προέχει για αυτούς σήμερα είναι να ξεκινήσει η διαδικασία ηλεκτρονικού πλειστηριασμού πανελλαδικά».
Ένας λοιπόν, οπουδήποτε, θα είναι αρκετός για το ξεπούλημα της πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης.
«Ένας συμβολαιογράφος για όλη τη χώρα», αυτή είναι η ρητή αναφορά των δανειστών, που ίσως πιο καθαρά από οτιδήποτε άλλο σε αυτή την φάση, δείχνει τις προθέσεις τους.
Τα χρονικά περιθώρια για αντίσταση στενεύουν δραματικά.
Μέχρι αυτή τη στιγμή δεν έχουμε υπόψη μας να έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από μέρους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει απίστευτη μια τέτοια εξέλιξη, να εγκαταλείπεται και η προστασία της πρώτης κατοικίας και επαγγελματικής στέγης από την κυβέρνηση που βγήκε στην εξουσία με πρόγραμμα υπεράσπισης της ζωής του κόσμου.
Δεν μπορεί να υπάρξει ίσως μεγαλύτερη καταδίκη του σημερινού οικονομικού συστήματος και αυτών που θα διαχειριστούν τέτοιες υποθέσεις, από το ξεπούλημα του σπιτιού και της επαγγελματικής στέγης αυτών που η κρίση του συστήματος και η τραπεζική διάσωση κατέστησε ανίκανους να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Σκότωσαν την αγορά με την λιτότητα και τις τραπεζικές διασώσεις δημιουργώντας ανέργους και οδηγώντας στο κλείσιμο ολοένα και μεγαλύτερους αριθμούς μικρών αλλά και μεσαίων επιχειρήσεων.
Και από τα θύματα της πολιτικής και του συστήματος τους θα αφαιρέσουν τώρα και το δικαίωμα στην στέγη.
Δημιουργούν συνθήκες έκτακτης ανάγκης που αφορούν τον κάθε εργαζόμενο, τον κάθε μισθοσυντήρητο και επαγγελματία.
Επιβάλλεται η πιο αποφασιστική δράση όλων των συλλογικών φορέων του απλού κόσμου και ειδικά των συνδικάτων.
Όσοι απέχουν από αυτή την δράση και την προσπάθεια για την πιο μεγάλη δυνατή ενότητα σε αυτή την δράση, θα είναι το ίδιο υπεύθυνοι με την κυβέρνηση που ανέλαβε την διεκπεραίωση αυτού του καθήκοντος.
Θα ήταν αδύνατο να υπάρξει κοινό πρόγραμμα όλων των φορέων που εναντιώνονται στις κατασχέσεις σπιτιών και επαγγελματικών χώρων πάνω σε όλα τα ζητήματα.
Δεν μπορεί όμως αυτό να αποτελέσει δικαιολογία για αποχή από την κοινή δράση.
Μπορεί κάποιος οργανωμένος φορέας ή συνδικάτο να έχει την άποψη, όπως την έχει και ο συγγραφέας αυτών των γραμμών, ότι δεν μπορεί να υπάρξει προστασία της περιουσίας του κόσμου μακρόχρονα, τελεσίδικη προστασία, όσο το τραπεζικό σύστημα παραμένει σε ιδιωτικά χέρια.
Αυτό όμως δεν μπορεί με κανένα τρόπο να αποτελεί δικαιολογία για αποχή ή ξεχωριστή δράση, από το πιο απλό:
-
Την μαζική, φυσική παρουσία κόσμου για να εμποδίσει τους πλειστηριασμούς.
-
Ή, όταν αυτοί θα γίνονται ηλεκτρονικά, να σταματήσει αυτούς που θα κτυπούν τις πόρτες των θυμάτων της κρίσης για να τους κατάσχουν το σπίτι.
Στην Καλαμάτα δραστηριοποιήθηκε τις τελευταίες εβδομάδες η Επιτροπή Αλληλεγγύης και Αγώνα Μεσσηνίας. Που πολύ σωστά κάλεσε οργανωμένους φορείς και συνδικάτα να συμμετέχουν σε αυτήν.
Δεν ανταποκρίθηκαν όλοι, αλλά η επιτροπή πρέπει να συνεχίσει την προσπάθεια για όσο το δυνατό πιο μαζική συμμετοχή, ειδικά των συνδικάτων.
Και ταυτόχρονα να δραστηριοποιηθεί σε κάθε κατεύθυνση για συνεργασία αλλά και σύμπτυξη δυνάμεων με όσες και όπου υπάρχουν ανάλογες επιτροπές.
Σε εποχές που η αριστερά και τα συνδικάτα είναι κατακερματισμένα, που υπάρχει το γενικό αίσθημα ότι όλοι ενδιαφέρονται για το «τσαρδάκι» τους, μόνο να κερδίσει έχει αυτός που θα φανεί ότι αγωνίζεται ανεπιτήδευτα για την πιο μεγάλη ενότητα στην δράση για ένα τόσο απλό πράγμα: την παρεμπόδιση εξώσεων. Και να συνεισφέρει στην αλλαγή του κλίματος απογοήτευσης που υπάρχει, αποδεικνύοντας ότι η μαζική δράση είναι δυνατή.
“Ξανά στο στόχαστρο των δανειστών πρώτη κατοικία και επαγγελματική στέγη”
Θα αναρωτιέται κανείς, γιατί; Οι …δανειστές μας τα λεφτά τους θέλουν πίσω, γιατί όλα αυτά; Μάθετε λοιπόν:
Η Ελλάδα (το προδοτικό πολιτικό μας σύστημα) ξεπουλάει τα πάντα, ότι αποφέρει πλούτο για τη χώρα ξεπουλιέται χωρίς καμιά αιτία. Και τα χρήματα δεν τα παίρνουμε, αλλά πάνε προς …αποπληρωμή δανείων.
Ο ΟΠΑΠ πχ δόθηκε με χρήματα όσο κέρδος είχε σε ένα χρόνο, για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ πήραμε 45 εκατομμυριάκια (και μάλιστα μιλάμε για εκατοντάδες συρμούς, εκατοντάδες χιλιόμετρα ράγες, δεκάδες σταθμούς κλπ κλπ, καινούριος προαστιακός σιδηρόδρομος, χιλιάδες επιβάτες καθημερινά). Λιμάνια, αεροδρόμια, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΟΠΑΠ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, νοσοκομεία, τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία, ΕΛΒΟ, ΟΛΘ κλπ. Ξεπουλάμε ότι αποφέρει κέρδος για τη χώρα, έτσι ώστε στο τέλος η Ελλάδα να μη βγάζει άλλα χρήματα για να μπορεί να ξεχρεώνει αυτά που δήθεν χρωστάει…
Δε θα βγάζουμε άλλο κέρδος από την εθνική μας περιουσία και θα …αναγκαστούμε να δώσουμε την υπόλοιπη εθνική μας περιουσία και τον ορυκτό μας πλούτο.
Άρα οι “δανειστές” μας τα θέλουν όλα, τη δημόσια περιουσία μας αλλά και την ιδιωτική, καθώς βέβαια και τον ορυκτό μας πλούτο (πετρέλαια και φυσικό αέριο) που μέχρι πρότινος …ούτε που γνωρίζαμε ότι υπήρχε. Και την Ελληνική ΑΟΖ δεν έχουμε ακόμα και σήμερα ανακηρύξει, αφού δήθεν φοβόμαστε τους Τούρκους. Και όμως η Κύπρος επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ και μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας. Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες.
Άρα λοιπόν οι υδρογονάνθρακες αποτελούν την …αιτία του Ελληνικού προβλήματος.
Θα εξηγήσω τώρα γιατί οι δανειστές μας είναι δήθεν δανειστές, γιατί το χρέος μας είναι δήθεν χρέος.
Όταν παραιτήθηκε ο Καραμανλής τέλος του 2009, το δημόσιο χρέος της χώρας ήταν στα 220 δισεκατομμύρια Ευρώ. Το 2012 με πρωθυπουργό τον Παπαδήμο έκανε η Ελλάδα το εγκληματικό PSI και έχασε πάνω από 100 δις, χώρια από αυτά που έχασαν οι ιδιώτες. Δηλαδή το επίσημο Ελληνικό κράτος, όλα του τα δημόσια ταμεία έδωσαν για αυτό το “χρέος” 100 δισεκατομμύρια.
Αντί όμως το δημόσιο χρέος της χώρας στα τέλη του 2012 να πάει στα 120 δισεκατομμύρια Ευρώ, πήγε στα …320 δις. 200 δισεκατομμύρια Ευρώ παραπάνω. Το 70% του δημοσίου χρέους μας. Αντιλαμβάνεται κανείς που πήγαν αυτά τα λεφτά;
Το 2010 με Παπανδρέου έως το 2012 με Παπαδήμο και με Σαμαρά, “χρειάστηκαν” οι τράπεζες περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια Ευρώ… Το 70% του δήθεν χρέους μας δημιουργήθηκε από τις ανακεφαλαιοποιήσεις των ιδιωτικών ελληνικών τραπεζών μας που διαχειρίζονται Ευρώ.
Εμάς όμως μας έπεισαν ότι το δήθεν χρέος μας δημιουργήθηκε επειδή πληρώναμε …μισθούς και συντάξεις ή επειδή είχαμε πάρα πολλούς …δημοσίους υπαλλήλους ή επειδή πάντα οι …προηγούμενοι ήταν σπάταλοι και έκαναν κακοδιαχείριση.
Αυτό θα το αποδείξω κιόλας με το διάγραμμα από την επίσημη ιστοσελίδα του ΔΝΤ. Εκεί φαίνεται πολύ καθαρά αυτά που λέω: http://www.indexmundi.com/greece/public_debt.html
Στο διάγραμμα φαίνεται και μια αύξηση του χρέους το 2009. Είναι επειδή και με τον Καραμανλή δανειστήκαμε και δώσαμε 23 δις ως «κρατικές εγγυήσεις» στις τράπεζες, αλλά μετά αυτός …παραιτήθηκε. Και οι τράπεζες το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων το επέστρεψαν, επειδή ακριβώς δεν ήξεραν τι, πως και γιατί αυτός παραιτήθηκε, δεν τα «χρειάστηκαν». Επειδή το 2008 δεν είχαμε δώσει ακόμα στις τράπεζες το χρέος μας ήταν κάτω από 200 δις. Και το 2009 πήγε στα 220 δις, λόγω των δις που δανείστηκε ο Καραμανλής. Παρόλο που οι τράπεζες μετά αυτά τα 23 δις τα επέστρεψαν, “χρειάστηκαν” στη συνέχεια περισσότερα από διακόσια δισεκατομμύρια Ευρώ. Και βέβαια δεν επέστρεψαν τίποτε άλλο.
Δεν είναι προφανές ότι όλο αυτό είναι ένα κόλπο; Όλοι οι διεφθαρμένοι, προδότες πολιτικοί μας σκλάβωσαν έναν λαό με πρόσχημα το χρέος. Για να υφαρπάξουν οι «εταίροι» μας ότι πολύτιμο έχει η Ελλάδα, από την δημόσια περιουσία της (η οποία ξεπουλιέται χωρίς λόγο και αιτία) μέχρι τον ορυκτό της πλούτο.
Μόλις μας κυβερνήσουν άλλοι, θα κατηγορηθούν όλοι οι νυν και οι πρώην κυβερνώντες μας για εσχάτη προδοσία (η οποία δεν παραγράφεται, ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών) και θα γίνει ένας επίσημος λογιστικός έλεγχος του δημοσίου χρέους.
Τότε κανένας Ευρωπαίος, κανένας δανειστής, κανένας τοκογλύφος, κανένας «εταίρος» μας, δεν θα μπορεί να μας πει τίποτε επειδή δε θα δεχτούμε αυτό το χρέος και δε θα πληρώνουμε μέχρι να λήξει ο λογιστικός έλεγχος.-