Μόλις μια βδομάδα πέρασε από τη μέρα που ο ανεκδιήγητος Τζανακόπουλος δήλωνε ότι η παραπομπή της υπόθεσης στα ελληνικά δικαστήρια αποτελεί εγγύηση χορήγησης ασύλου στον Τούρκο αξιωματικό, καθώς υπήρχε ήδη σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου. Για να βγει και ο γνωστός για το θράσος του Χουντονής, να επιπλήξει -κατά τη συνήθειά του- όσους επέκριναν την κυβέρνηση για την ακύρωση της απόφασης της επιτροπής χορήγησης ασύλου, λέγοντας πως “το θέμα της έκδοσης έχει οριστικά κλείσει. Είναι απολύτως σεβαστή από όλους μας η απόφαση του Αρείου Πάγου. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιοι νομικοί κύκλοι το επαναφέρουν“.
Και σκάει η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, βασισμένη στην ανάγκη υπεράσπισης του “δημοσίου συμφέροντος” και “μη διατάραξης των σχέσεων” με την Τουρκία του Ερντογάν, πλήρως εναρμονισμένη με τις δηλώσεις Μουζάλα, που αναιρούσαν τα φληναφήματα των προηγουμένων.
Βρε, να μην το ξέρουν εκείνοι που συνέτασσαν μετά τη συντριβή του ναζισμού την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου! Δυστυχώς, ήταν αγέννητοι τότε οι Τζανακόπουλοι, οι Χουντονήδες και οι Μουζάλες, ώστε να προτείνουν τη συμπλήρωση της χορήγησης ασύλου σε ανθρώπους για τους οποίους δεν υπάρχουν εγγυήσεις πως θα δικαστούν δίκαια, με την επιφύλαξη ότι θα εκδίδονται αν αυτό απαιτεί το δημόσιο συμφέρον!
Όλα διορθώνονται, έστω και εφτά δεκαετίες αργότερα. Μπορεί να αναλάβει το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ την πρωτοβουλία διεθνούς σύσκεψης υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ώστε η παράλειψη να εκλείψει!
