Τι οχτώ, τι δεκατέσσερις, τι είκοσι οχτώ Νοέμβρη, αφού τον τελευταίο λόγο τον έχει η ομάδα Παναγόπουλου και οι συν αυτώ, ΔΑΚΕ και ΕΑΚ, που αρχικά δεν έβλεπαν το λόγο κήρυξης απεργίας το Νοέμβρη. Όταν όμως είδαν ότι η απεργία της 14ης Νοέμβρη έπαιρνε πανεργατικά χαρακτηριστικά, με τη συμμετοχή όλων των εργαζόμενων στο δημόσιο, του ΕΚΑ, του ΕΚΠ και δεκάδων άλλων Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων, «χτύπησαν» απεργοσπαστικά και σε αντίπραξη προκήρυξαν απεργία στις 28 Νοέμβρη.
Οι ηγεσίες αυτών των δυνάμεων στη ΓΣΕΕ έχουν δώσει τα διαπιστευτήριά τους στην εργοδοσία. Είναι οι συνομιλητές της τρόικα, των εκπροσώπων των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών, των εργοδοτών, του ΣΕΒ και των κυβερνήσεων και έχουν πάρει διαζύγιο με την Εργατική Τάξη της χώρας μας. Απ’ αυτή την ξεκομμένη, γραφειοκρατική ηγεσία δεν μπορεί να περιμένει κανένας τίποτα. Έχει επιλέξει στρατόπεδο: Είναι με το κεφάλαιο και τους εργοδότες ενάντια στα συμφέροντα του κόσμου της εργασίας. Το δηλώνουν άλλωστε κι οι ίδιοι, αφού στην απεργία στις 28 Νοέμβρη καλούν «…τις οργανώσεις που απαρτίζουν την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ, να ενώσουμε τις δυνάμεις…».
Η «Αγία Τριάδα» (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ) της ΓΣΕΕ κάνει τη δουλειά της. Το πρόβλημα βρίσκεται στο απέναντι στρατόπεδο. Οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από το ΠΑΜΕ, αφού όλο αυτό το διάστημα άλλαζαν συνεχώς ημερομηνίες, αφού στην ΑΔΕΔΥ δεν έκαναν ούτε βήμα πίσω, για να βρεθεί κοινή ημερομηνία εμμένοντας αδιαπραγμάτευτα για τις 8 Νοέμβρη, αφού επαίρονταν ότι πίεσαν στο ΕΚΑ να παρθεί απόφαση για τις 14 Νοέμβρη και να μην αποτελεί πρόταση προς τη ΓΣΣΕ, μόλις η ηγεσία της ΓΣΕΕ αποφάσισε απεργία για τις 28 Νοέμβρη και κάλεσε να συμπορευτεί με τους εταίρους της «Κοινωνικής Συμμαχίας», το ΠΑΜΕ προσέτρεξε να αλλάξει την ημερομηνία.
Η απόφαση αυτή, όπως έγινε και πέρσι, καθιστά καθοριστικό παράγοντα της απεργίας αυτή την απεργοσπαστική ομάδα της ΓΣΕΕ. Μόνο που τώρα είχαν δημιουργηθεί ισχυρές προϋποθέσεις παράκαμψης αυτής της ηγεσίας και συγκρότησης ενός μετώπου δυνάμεων, το οποίο θα μπορούσε να δώσει την αυτοπεποίθηση στους εργαζόμενους και κλιμάκωσης του αγώνα καταδικάζοντας και παρακάμπτοντας τον απεργοσπαστικό ρόλο της.
Η κατάσταση αυτή καθιστά αδήριτη την ανάγκη συγκρότησης ενός ανεξάρτητου ταξικού πόλου μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα συσπειρώνει συνδικάτα του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα, συνδικαλιστικές συλλογικότητες και τίμιους συνδικαλιστές, ανεξάρτητα πολιτικής ή άλλης τοποθέτησης, που θα βάζουν τα εργατικά και ταξικά συμφέροντα μπροστά και με τη δημοκρατική συμμετοχή και το σεβασμό των διαφορετικών απόψεων, να μπορεί να παρεμβαίνει, να πιέζει και χωρίς να διασπά, να ωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα στην οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, για τη βελτίωση των όρων αμοιβής και εργασίας των εργαζομένων και να στοχεύει στη συνένωση των εργαζομένων του Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα σε ενιαία συνδικάτα ικανά να εμπνεύσουν τους εργαζόμενους και να φοβίσουν τους εργοδότες.
Το ΜΕΤΑ δηλώνει ότι θα εργαστεί με όλες του τις δυνάμεις προς την κατεύθυνση αυτή και καλεί όλους τους εργαζόμενους, τις συνδικαλιστικές τους οργανώσεις, τους άνεργους, τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, όλο τον λαό, να οργανώσουν την πάλη τους, να βγουν στον δρόμο και να αγωνιστούν. Μόνο έτσι μπορούμε να νικήσουμε!
ΌΛΟΙ ΚΑΙ ΌΛΕΣ ΣΤΗ ΜΆΧΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΊΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 14 ΝΟΈΜΒΡΗ 2018
ΜΕΤΑ, Αθήνα 7 Νοέμβρη
*Πηγή: ergasianet.gr