Ο Τσίπρας ταπείνωσε τον κ. Κουβέλη. Ο κ. Κουβέλης δέχθηκε να ταπεινωθεί. Απ’ το πανελλήνιο γέλασαν πολλοί πικραμένοι. Στο διαδίκτυο έγινε του Κουτρούλη ο γάμος. Το γεγονός έγινε η χλεύη της Δεξιάς. Από τον στενό κομματικό χώρο που κάποτε εκινείτο ο κυρ Φώτης, τα σχόλια ήταν χολερικά, δηλητηριώδη αλλά και θλιμμένα. Στους αριστερούς που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε από αμηχανία έως έκπληξη κι από καγχασμός έως θυμηδία. Για τους αριστερούς που είναι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ οι αντιδράσεις έπαιξαν από την περιφρόνηση έως την αποστροφή ή την αηδία κι απ’ τον θυμό έως την πλήρη αδιαφορία.
Και μόνον οι απολογητές του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισαν όλες, μα όλες τις παραπάνω αντιδράσεις ως «χρυσαυγιτισμό»! Αμετανόητοι και πάντα στη λογική περί «ετερόκλητων όχλων», οι εν λόγω κήνσορες (και βεβαίως θεράποντες) κατηγόρησαν την αριστερή κριτική ως συμπλέουσα με τη δεξιά χλεύη. Οι άνθρωποι αυτοί το έχουν τερματίσει! Συγκυβερνούν με τους ΑΝΕΛ, εφαρμόζουν την πιο άγρια ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη πολιτική και ταυτοχρόνως κατηγορούν για σύμπλευση με τη Δεξιά όσους αριστερούς τους κάνουν κριτική ακριβώς για αυτό – την υποταγή τους στη Δεξιά και συνεπώς στην άσκηση νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Διότι οι πλειστηριασμοί, η σφαγή των μισθών, η υποτέλεια στον ενωσιακό νεοφιλελευθερισμό και τόσα άλλα, ακροδεξιά πολιτική είναι, νεοφιλελεύθερο έγκλημα είναι και τα λοιπά τυγχάνουν απλώς κουραφέξαλα. Έξαλα κουραφέξαλα, αλλά κουραφέξαλα. Δεν πάμε καλά και δεν είναι στα καλά τους.
Διότι αυτή η συνεχής στρεψοδικία περί όλων εισάγει τον παραλογισμό ως κανόνα στην πολιτική ζωή. Η κατάσταση φαίνεται να ξεχειλώνει και περίεργα φαινόμενα έχουν κάνει την εμφάνισή τους. Η αστυνομία δεν φαίνεται να υπακούει τον κ. Τόσκα. Οι μπάχαλοι αλωνίζουνστην πρωτεύουσα και πολλές επαρχιακές πόλεις. Ο κ. Πολάκης καταφεύγει σε βουλκανιζατέρ για απόφραξη αρτηριών. Ο κ. Τζανακόπουλος ζηλώνει δόξα Μαρούδα στα μπρίφινγκ και ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται στους Έλληνες ότι υπάρχουν και χειρότερα, ενώ απ’ τους Δελφούς την κοπάνησε έντρομη η Πυθία για να μη βλέπει και να μην ακούει τη σοβαροφανή αφρόκρεμα του πολιτικού συστήματος να μηρυκάζει τις τριακονταετείς ήδη νεοφιλελεύθερες κοινοτοπίες που έχουν οδηγήσει τον πλανήτη στο χείλος της καταστροφής, με τον πόλεμο να εξαπλώνει όλο και πιο πολύ τις φωτιές του και τη φτώχεια να διαβρώνει τις κοινωνίες όλο και πιο καταστροφικά.
Η πραγματικότητα δοκιμάζει τις αντοχές μας και εμείς την αντιμετωπίζουμε με υπεκφυγές, αντιπερισπασμούς, εξάρτηση από τις Λάμιες που μας πίνουν το αίμα και κυρίως
με έναν παραλογισμό που δεν παίζεται! Όχι μόνον από κυβερνητικής πλευράς, αλλά από το σύνολο (πλην ΚΚΕ) των κοινοβουλευτικών δυνάμεων. Όταν, για παράδειγμα, η κυρία Γεννηματάζητά την παραίτηση Τόσκα, δείχνει ωσάν να μην αντιλαμβάνεται ότι η Αστυνομία βρίσκεται σχεδόν σε κατάσταση ανταρσίας.
Σαββατοκύριακο έρχεται, μη σας μαυρίζω άλλο την καρδιά, αλλά το ερώτημα που η ίδια μας η παρακμή θέτει είναι αν είναι χειρότερες οι πολιτικές από τους πολιτικούς που τις ασκούν ή αν υπάρχει ακόμα χειρότερος τρόπος να τις ασκήσουν…
ΥΓ.: Ο κ. Κυρανάκης της Ν.Δ. έφθασε στο σημείο να κατηγορήσει τον κ. Καμμένο για «προκλητικότητα στο Αιγαίο»!!! Προκλητικότητα εναντίον της Τουρκίας προφανώς. Γι’ αυτό σας λέω! Αποκολοκύνθωση, μικροπολιτική, συνωμοσίες, τρολιές, συκοφαντίες, πόλωση, διχασμός, προπαγάνδα, ανικανότητα και άλλα συναφή παρόμοια καλούνται να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση και να την υπερασπισθούν εκ παντοίων κινδύνων, αμήν…
*Πηγή: topontiki.gr
