Ζούμε κάτι περισσότερο από μια πολύ επιθετική και μαζική πλύση εγκεφάλου από τα κυρίαρχα μίντια.
Ο επικοινωνιακός ορυμαγδός του κατεστημένου σε σχέση με την επίθεση στον Λ. Παπαδήμο και τον θάνατο του Κ. Μητσοτάκη, ξεπερνάει κατά πολύ την σημασία των συμβάντων και την καθ’ υπερβολή, έστω, έκφραση συμπάθειας και λύπης από την πλευρά του.
Η σχεδόν πρωτοφανής επικοινωνιακή καταιγίδα που ξέσπασε και συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, με αφορμή τους Λ. Παπαδήμο και Κ. Μητσοτάκη, προφανώς δεν αποβλέπει μόνο στην «αγιοποίηση» των συγκεκριμένων προσώπων και στην ισοπέδωση κάθε κριτικής για την πορεία και τον ρόλο τους.
Το κυριότερο είναι ότι το προπαγανδιστικό τσουνάμι που υφιστάμεθα, επιδιώκει, διαμέσου του Λ. Παπαδήμου και του Κ. Μητσοτάκη, να καλύψει τα πάντα ένας σαρωτικός ολοκληρωτισμός που θα εξαγνίζει και θα καθαγιάζει τα μνημόνια με ένα αδιαμφισβήτητο πέπλο σωτηρίας και μοναδικής αλήθειας, προς χάριν των οποίων όσες αιματηρές θυσίες και αν χρειαστούν είναι αναγκαίες και αναπότρεπτες.
Την ίδια ώρα αυτός ο επικοινωνιακός ορυμαγδός γίνεται άκρα του τάφου σιωπή, όταν η ναζιστική Χρυσή Αυγή αποκτά επισήμως περίοπτη, έλεος, θέση στην τελετή της μεταφοράς στην χώρα μας των λειψάνων των Ελλήνων πεσόντων στην εισβολή της Κύπρου (!) και όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ο Υπουργός Εξωτερικών παρασημοφορούν τον αντιπρόεδρο της Συμβουλευτικής της Χούντας, Νίκο Μέρτζο.
Ο μνημονιακός ολοκληρωτισμός βαδίζει χέρι – χέρι με τον εκφασισμό της πολιτικής ζωής.
Ίσως είναι η ώρα, όπως λέει ο ποιητής, «μην έχοντας άλλο σκαλί να κατρακυλήσουμε πιο βαθιά στου κακού τη σκάλα, για το ανέβασμα ξανά που μας καλεί, να αισθανθούμε να φυτρώνουν, ω χαρά!, τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά μας τα μεγάλα!».
Να ενωθούμε και να ξεσηκωθούμε αδέρφια. Αυτά είναι τα φτερά, τα φτερά της ελπίδας και το αγώνα, που εμείς οι ίδιοι πρέπει να βάλουμε και τα οποία, στις πιο δύσκολες στιγμές αυτού του τόπου, έσωσαν και έδωσαν πνοή στην πατρίδα μας και στον λαό μας.
Κ.Τ