Βασική αιτία της ιστορικής ήττας του Εργατικού Κόμματος στις πρόσφατες εκλογές στη Βρετανία είναι η φιλο-Ε.Ε. πολιτική του και η αντίθεσή του με την επιμονή μεγάλου μέρους της βρετανικής εργατικής τάξης στο Brexit.
Στην εκτίμηση αυτή έχει καταλήξει το Κομμουνιστικό Κόμμα Βρετανίας, το οποίο, ας σημειωθεί ότι παρά τις διαφωνίες του με τις πολιτικές του Εργατικού Κόμματος στη χώρα, είχε υποστηρίξει τους υποψηφίους του τελευταίου.
Και αυτό γιατί έβλεπε στην ηγεσία του επικεφαλής των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν, τη δυνατότητα ενδυνάμωσης των ταξικών αγώνων. Ωστόσο, οι ίδιοι γνωρίζουν πολύ καλά τους λόγους που οδήγησαν στην ήττα των Εργατικών και τους καταλογίζουν χωρίς μασημένα λόγια σε αυτό που ονομάζουν «δεξιά πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος».
Οι ηλίθιοι
«Οι πισώπλατες μαχαιριές και δυσφημίσεις από τη δεξιά πτέρυγα του Εργατικού Κόμματος, οι ιστορίες εκφοβισμού/κινδυνολογίες και το συνεχές εχθρικό δηλητήριο των μέσων μαζικής ενημέρωσης εναντίον του Κόρμπιν, η συστράτευση θρησκευτικών ηγετών για τη δική τους ιερή συμβολή σε επιθετικές εκστρατείες, τα ψέματα των Συντηρητικών για το ανέφικτο μιας σοσιαλιστικής οικονομίας, οι κραυγές του «πού θα βρείτε τα χρήματα για όλα αυτά;» και οι απειλές από τους εκμεταλλευτές ματσωμένους πλούσιους ότι θα εγκαταλείψουν τη χώρα σε περίπτωση που νικήσουν οι Εργατικοί (επειδή γνώριζαν από πού θα προέλθουν τα χρήματα), όλα αυτά προσέθεταν στην έλλειψη εμπιστοσύνης των ανθρώπων στο Εργατικό Κόμμα ότι θα τα καταφέρει. Καλύτερα λοιπόν- πολλοί σκέφτηκαν- να επικεντρωθούμε στο ένα θέμα όπου υπήρχε κάποια εγγύηση, στο “Ας υλοποιήσουμε το Brexit” (σ.μ. Το σύνθημα με το οποίο κατήλθαν προεκλογικά οι Συντηρητικοί, καταφέρνοντας να κερδίσουν μαζικά ψηφοφόρους των Εργατικών οι οποίοι ήθελαν την έξοδο από την Ε.Ε.). Περιφρονώντας απαξιωτικά όλα αυτά και κατηγορώντας αυτούς τους ανθρώπους ως “ηλίθιους”, απλώς επιβεβαιώνει πόσο έχασε επαφή και μακριά είναι η “αριστερά” από τους εργαζόμενους, καθώς και η ίδια η φίλο-Ε.Ε. πολιτική του Εργατικού Κόμματος».
Αυτά γράφει, ανάμεσα σε άλλα, ο Μπιλ Γκρίνσιλντς, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Κ.Κ., αναφερόμενος στις αιτίες της ήττας των Εργατικών. Αξίζει να σημειωθεί πως οι χαρακτηρισμοί «ηλίθιοι» με τους οποίους ο Γκρίνσιλντς αναφέρει πως απευθύνθηκε μερίδα της «Αριστεράς» δεν είναι τυχαίοι.
Όντως η σκιώδης Υπουργός Εξωτερικών των Εργατικών, Έμιλυ Θόρνμπερι, χαρακτήρισε «βλάκες» τους ψηφοφόρους των Εργατικών στη βόρεια Αγγλία, λόγω της υποστήριξης του Brexit. Αξίζει ακόμη να σημειώσουμε πως η Θόρνμπερι εκπροσωπεί περιφέρεια του Λονδίνου αλλά και ότι οι πόλεις της Βόρειας Αγγλίας βιώνουν ακόμη τα οικονομικά προβλήματα της νεοφιλελεύθερης αποβιομηχανοποίησης.
Η Θόρνμπερι, ωστόσο, δεν αποτελεί εξαίρεση του κανόνα στο Εργατικό Κόμμα. Αποτελεί αντίθετα μόνο ένα από τα πολλά ηγετικά στελέχη του Κόμματος που επέμεναν σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα για το Brexit, με στόχο τη ματαίωσή του.
Ο Γκρίνσιλντς στο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην κομμουνιστική εφημερίδα «Μόρνινγκ Σταρ», υπενθυμίζει πως στις ευρωπαϊκές εκλογές τον Μάιο το Κόμμα του Brexit κέρδισε τις περισσότερες ψήφους στη Βρετανία και έγινε το μεγαλύτερο εθνικό κόμμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. «Αυτό δείχνει ότι οι άνθρωποι της εργατικής τάξης “υποστήριξαν” το Κόμμα του Brexit;» διερωτάται ρητορικά ο Γκρίνσιλντς. Και συνεχίζει: «Αν όντως το έπραξαν τότε, γιατί το εγκατέλειψαν χθες στις γενικές εκλογές υπέρ των Συντηρητικών; Ψήφισαν το Κόμμα του Brexit στις ευρωπαϊκές εκλογές επειδή το θεωρούσαν ως το καλύτερο μέσο για να επιτύχουν αυτό που ήθελαν, δηλαδή αυτό που είχε ήδη ψηφιστεί στο δημοψήφισμα». Μάλιστα τονίζει πως οι ίδιοι ψηφοφόροι εγκατέλειψαν μετά από έξι μήνες το Κόμμα του Brexit και ψήφισαν το Συντηρητικό Κόμμα.
«Δεν ήταν πλέον ένα τόσο χρήσιμο εργαλείο όσο το Συντηρητικό Κόμμα, το οποίο φάνηκε γι’ αυτούς να προσφέρει μια πιο αξιόπιστη, άμεση και γρήγορη έξοδο από την Ε.Ε.».
Βέβαια, ο ίδιος στο άρθρο του καταλήγει με σύνθημα αντίστασης στις πολιτικές των Συντηρητικών που θα έρθουν για να εξυπηρετήσουν το κεφάλαιο. «Πρέπει να ξανακερδίσουμε την εμπιστοσύνη ότι ο σοσιαλισμός μπορεί να επιτευχθεί και ότι είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι της εργατικής τάξης που μπορούν να “το υλοποιήσουν”» αναφέρει, «απαλλοτριώνοντας» τη λέξη «υλοποίηση» από το προεκλογικό σύνθημα των Συντηρητικών υπέρ του Brexit.
Φταίει η αλλαγή θέσης
Η μετατόπιση της θέσης του «Εργατικού Κόμματος προς την κατεύθυνση μιας στάσης “Σταματήστε το Brexit” δεν μετάτρεψε εκατομμύρια ψηφοφόρους του Εργατικού Κόμματος σε Συντηρητικούς μέσα σε μια νύχτα την περασμένη εβδομάδα, αλλά τους οδήγησε στην αποχή ή να ψηφίσουν για το “Ας υλοποιήσουμε το Brexit” (“Get Brexit Done”)», σύμφωνα με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βρετανίας.
Μιλώντας στη διευρυμένη σύνοδο της Πολιτικής Επιτροπής του Κ.Κ. Βρετανίας το βράδυ της Δευτέρας (16 Δεκεμβρίου), ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΒ, Ρόμπερτ Γκρίφιθς, δήλωσε ότι δεν θα πρέπει να προβάλλονται άλλοι παράγοντες για την ήττα του Εργατικού Κόμματος στις Γενικές Εκλογές για να συγκαλύψουν αυτό το «αναμφισβήτητο και κατηγορηματικό» γεγονός.
Επισημαίνοντας ότι 52 από τις 54 έδρες που χάθηκαν από το Εργατικό Κόμμα προς τους Συντηρητικούς είχαν ψηφίσει στο δημοψήφισμα του 2016 υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ε.Ε., ο Γκρίφιθς αναφέρθηκε σε μια ανάλυση της εφημερίδας «Financial Times» που κατέδειξε ότι σε πολλές εκλογικές περιφέρειες σε ολόκληρη τη Βρετανία «όσο μεγαλύτερη ήταν η πλειοψηφία για Brexit στο δημοψήφισμα για την E.Ε., τόσο μεγαλύτερο ήταν το ποσοστό αποχής και η εκλογική μετατόπιση σε βάρος του Εργατικού Κόμματος στις γενικές εκλογές της περασμένης εβδομάδας».
Ο Γενικός Γραμματέας του Κ.Κ. Βρετανίας δήλωσε ότι η εκλογική κάλυψη της εφημερίδας «Financial Times» είχε επίσης αποκαλύψει το βαθμό στον οποίο το μονοπωλιακό κεφάλαιο της Βρετανίας φοβόταν πολλές από τις πολιτικές του Εργατικού Κόμματος καταγραμμένες στο Εκλογικό Μανιφέστο του, επειδή «αυτές οι πολιτικές όχι μόνο απειλούσαν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. αλλά επειδή ήταν και δημοφιλή μάλιστα».
Αυτό επεξηγεί και την αποφασιστικότητα για την αποτροπή μιας νίκης του Εργατικού Κόμματος, υποστήριξε ο Γ.Γ. του ΚΚΒ, πράγμα που σήμαινε υποστήριξη προς τον Μπόρις Τζόνσον, παρόλο που αυτός είχε απομακρυνθεί από τη θέση της πλειοψηφίας της άρχουσας τάξης για την παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε.
«Αυτό εξηγεί και την κτηνώδη εκστρατεία των μέσων μαζικής ενημέρωσης εναντίον του Τζέρεμι Κόρπμπιν, με τη βοήθεια των προδοτικών, αντι-σοσιαλιστικών και φανατικά υπέρ της Ε.Ε. βουλευτών του Εργατικού Κόμματος και της εφημερίδας “Guardian”», πρόσθεσε.
Η Πολιτική Επιτροπή του Κ.Κ. Βρετανίας προειδοποίησε ότι «η ίδια αυτή συμμαχία δυνάμεων τώρα βάζει ως στόχο να ξεριζώσει εντελώς τις ταξικές πολιτικές και τον σοσιαλισμό από το Εργατικό Κόμμα. Θέλουν τον «ευρωπαϊσμό» του Εργατικού Κόμματος οδηγώντας το προς το ίδιο χαντάκι γεμάτο με όλα τα παραδοσιακά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, των οποίων η πολιτική τους υπέρ της Ε.Ε. και των αγορών απομάκρυναν μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων τους».
Όσον αφορά τον Πρωθυπουργό Τζόνσον, ο Ρόμπερτ Γκρίφιθς δήλωσε ότι «θα επανέλθει στη γραμμή της Ε.Ε., προτείνοντας ένα Νομό για Αποχώρηση και μια νέα εμπορική συμφωνία με την Ε.Ε., η οποία θα διατηρεί τη Βρετανία στενά ευθυγραμμισμένη με την Ενιαία αγορά της Ε.Ε., με τους κανόνες της οι οποίοι λειτουργούν υπέρ των αγορών και του μεγάλου κεφαλαίου».
Ταυτόχρονα, η νίκη του Συντηρητικών σημαίνει ότι θα ξεκινήσει τώρα μια νέα επίθεση ενάντια στα συνδικαλιστικά και εργατικά δικαιώματα -ιδιαίτερα στις υπηρεσίες μεταφορών και έκτακτης ανάγκης, καθώς και κατά της δημοκρατικής τοπικής αυτοδιοίκησης. Πιο σημαντικό, επιμένει ο Γ.Γ. του ΚΚΒ, το εργατικό κίνημα έπρεπε να είχε οικοδομηθεί, ενισχυθεί και πολιτικοποιηθεί στους χώρους δουλειάς και στις κοινότητες της εργατικής τάξης σε ολόκληρη την Αγγλία, τη Σκοτία και την Ουαλία. Η Πολιτική Επιτροπή του ΚΚΒ επιβεβαίωσε την υποστήριξη του Κόμματος για τη μετατροπή της Βρετανίας σε μια προοδευτική ομοσπονδία, καθώς και προς την ειρηνική επανένωση της Ιρλανδίας με λαϊκή συγκατάθεση.
Επιπλέον, η Πολιτική Επιτροπή του ΚΚΒ εξέφρασε την ικανοποίησή της για τη συνεχιζόμενη αύξηση της ένταξης νέων μελών στο Κόμμα και ενέκρινε περαιτέρω σχέδια για τις εκδηλώσεις προς τιμήν των 100 χρόνων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βρετανίας το επόμενο έτος.
