Ανεπαισθήτως σήκωσαν ψηλά τείχη γύρω μας, με όλους εμάς, όταν εκτίζοντο, να κοιτάμε αμέριμνοι και οι περισσότεροι να θεωρούμε ότι τα σήκωναν για το καλό μας.
Ίσως ή μάλλον σίγουρα, οι περισσότεροι δεν έχουμε, καν, αντιληφθεί το εύρος των έκτακτων εξουσιών που ασκούνται εδώ και καιρό αυταρχικά ερήμην μας και στην πλάτη μας από την κυβέρνηση .
Η κυβέρνηση, με αφορμή τον κορονοϊό και την “καταπολέμησή” του, ρυθμίζει, δυστυχώς, με μονομερείς αποφάσεις και ερήμην μας, κατόπιν πραγματικών ή υποτιθέμενων “υποδείξεων” επιστημόνων “αυθεντιών” λοιμωξιολόγων, τα αισθήματα μας, την ψυχολογία μας, τον τρόπο ζωής μας, τις κινήσεις μας, τον τρόπο που δουλεύουν, αν δουλεύουν, διάφοροι κλάδοι της οικονομίας και η ίδια η οικονομία στο σύνολο της.
Η κυβέρνηση μπορεί, με τις ίδιες μεθόδους, να κανονίζει αν και πότε θα βγαίνουμε από το σπίτι. Να κανονίζει τις ώρες των μετακινήσεων μας στο νομό και στη χώρα μας. Την έκταση της καραντίνας στην οποία “πρέπει” να υποβληθούμε.
Και όλα τούτα χωρίς η κυβέρνηση να υπολογίζει τις επιπτώσεις στη ζωή μας, χωρίς να μετράει την οικονομική καταστροφή που επιφέρει, τις συνέπειες επιπλέον στην υγεία μας, τις συνέπειες, ακόμα, που μπορεί να φτάνουν και στην απώλεια της δουλειάς μας, μέχρι και στην οικονομική ασφυξία του νοικοκυριού μας και του τόπου μας, σε μια ζωή που έχει γίνει μισή και γίνεται όλο και πιο μισερή.
Πως είναι δυνατόν, λοιπόν, μια κυβέρνηση, στην ουσία ένας Πρωθυπουργός, συμβουλευόμενος, υποτίθεται, “χαρισματικούς” επιστήμονες ή κάποια “αυθεντία” στις λοιμώξεις, να μπορεί με μια απόφασή του να σπέρνει τον φόβο στην κοινωνία, να κλείνει ακόμα και ολοσχερώς τους πολίτες στα σπίτια τους και να φτάνει να βάζει λουκέτο σε όλη την οικονομία;
Σε ποια αντιπροσωπευτικά σώματα και με ποια ευρύτερη κοινωνική συμμετοχή, με ποια νομοθετική εξουσία, ερήμην και της Βουλής, λαμβάνονται τόσο μείζονες αποφάσεις για την ζωή και το μέλλον του τόπου και του ελληνικού λαού;
Γιατί, όμως, ενώ ο Πρωθυπουργός παίρνει αποφάσεις για περιορισμένο ή συνολικό lockdown, με τεράστιο οικονομικό τίμημα και τίμημα στις ελευθερίες μας και άγνωστο anti-Covid αποτέλεσμα, δεν παίρνει ανάλογες αποφάσεις σε τομείς και χώρους κατεξοχήν πολιτικής του αρμοδιότητας και κρίσιμους για την εξάπλωση του κορονοιού και για την υγεία μας.
Και συγκεκριμενοποιώ.
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν παίρνει έκτακτες αποφάσεις τούτη την περίοδο, να επιτάξει όλα τα ιδιωτικά νοσοκομεία και όλους τους ιδιώτες γιατρούς και να υπαγάγει όλο τον ιδιωτικό χώρο της υγείας σε ένα ενιαίο υγειονομικό σχέδιο υπό την διεύθυνση του υπουργείου Υγείας;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν παίρνει έκτακτες αποφάσεις για να ενισχύσει δραστικά σε εξοπλισμό και σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό όλα τα νοσοκομεία και κέντρα υγείας;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν αναβαθμίζει τη λειτουργία των σχολείων, δεν αυξάνει τις σχολικές αίθουσες και δεν προσλαμβάνει διδακτικό προσωπικό, για να ενισχύσει την καταπολέμηση του κορονοϊού στην παιδεία;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν λαμβάνει έκτακτα μέτρα για πιο καθαρές και υγιεινές Συγκοινωνίες και με τέτοια τακτική λειτουργία ώστε να αποφεύγεται ο συνωστισμός;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν λαμβάνει έκτακτες αποφάσεις για να στηρίξει την υγειονομική θέση των γηροκομείων, πολλά εκ των οποίων, δυστυχώς, έχουν μετατραπεί σε κορονοϊκές “βόμβες”;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν λαμβάνει αποτελεσματικά μέτρα για μάσκες και στις λειτουργίες και στις συναθροίσεις της Εκκλησίας καθώς και για τους ιερείς και ιεράρχες της;
Γιατί ο Πρωθυπουργός δεν εφαρμόζει ένα σχέδιο ελέγχου στους τόπους δουλειάς και κυρίως στα εργοστάσια, τα οποία έχουν μετατραπεί σε “προνομιακούς” χώρους διάδοσης του κορονοϊού;
Τα ερωτήματα είναι πολλά και το συμπέρασμα είναι ένα:
Η πανδημία και η αντιμετώπισή της δεν είναι εκείνο που αποκλειστικά ενδιαφέρει την κυβέρνηση.
Αντίθετα, η πανδημία περισσότερο αξιοποιείται από την κυβέρνηση και όλες τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις της Ε.Ε, με οδηγό την Γερμανία, προκειμένου να εισαχθεί ένα νέο μοντέλο αυταρχικής ανεξέλεγκτης εξουσίας σε απόλυτα πειθαρχημένους λαούς, οι οποίοι θα πρέπει να εξοικειωθούν για να δουλεύουν, στο όνομα του παγκοσμιοποιημένου ανταγωνισμού, με μισθούς και ωράρια Κίνας.
Αυτό είναι το όραμα της “Ευρώπης” του μέλλοντος και εντός αυτής της Ελλάδας ως του ευτελέστερου προτεκτοράτου της.
Ν.Ζ