Η Νέα Υόρκη είναι το επίκεντρο της επιδημίας του κοροναϊού στις ΗΠΑ. Στις φτωχότερες γειτονιές της, οι γιατροί καλούνται να κάνουν δύσκολες επιλογές.
Στο νοσοκομείο του Έλμχερστ (Elmhurst), ενός προαστίου στο Κουίνς της Νέας Υόρκης, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι αναγκάζονται να γίνουν «Θεοί» και να αποφασίσουν ποιος από τους ασθενείς με κοροναϊός θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.
To BBC διεισδύει σε ένα από τα νοσοκομεία της φτωχογειτονιάς του Κουίνς, όπου τα περιστατικά είναι πολύ περισσότερα από άλλες πιο πλούσιες γειτονιές της Νέας Υόρκης, όπως το Μανχάταν.
Για την ακρίβεια, το Έλμχερστ είναι ένα από τα προάστια της Νέας Υόρκης με τα περισσότερα κρούσματα: σύμφωνα με την καταμέτρηση στις 31 Μαρτίου, υπήρχαν 831 κρούσματα.
Το νοσοκομείο όπου στοιβάζονται οι φτωχοί της Νέας Υόρκης
Τίποτα δεν τους είχε προετοιμάσει γιατρούς και νοσηλευτές για τις τρομακτικές σκηνές που βλέπουν κάθε μέρα στο επίκεντρο της επιδημίας του κοροναϊού στις ΗΠΑ.
Το νοσοκομείο, χωρητικότητας 282 κρεβατιών, φιλοξενεί πάνω από 500 ασθενείς.
Ανεπίσημα, είναι το πρώτο νοσοκομείο μόνο για ασθενείς με Covid-19 στις ΗΠΑ.
Τα Επείγοντα λειτουργούν ακόμα, αλλά μόνο αυτοί που δεν μπορούν να πάρουν ούτε ανάσα εισάγονται.
Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε σοβαρή κατάσταση. Οι μισοί από αυτούς είναι μετανάστες χωρίς έγγραφα παραμονής και δεν μιλούν αγγλικά – δουλεύουν σε εστιατόρια και ξενοδοχεία στη φτωχογειτονιά του Έλμχερστ.
Ο συναγερμός που καλεί την ομάδα ανάνηψης σε περίπτωση καρδιακής προσβολής έχει χτυπήσει εννιά φορές μέσα σε μία 12ωρη βάρδια, ενώ συνήθως χτυπάει μία φορά την εβδομάδα. Κανείς από τους ασθενείς που υπέστησαν καρδιακό επεισόδιο δεν επιβίωσε.
Η ανησυχία των γιατρών
Σχεδόν όσοι φτάνουν στα Επείγοντα πρέπει να διασωληνωθούν και να τους δοθεί αναπνευστήρας. Συνήθως η δουλειά αυτή γίνεται στη ΜΕΘ, η οποία έχει γεμίσει.
Οι ασθενείς με κοροναϊό χρειάζονται φάρμακα για την πίεση του αίματος, τα οποία χορηγούνται μόνο από ειδικά εκπαιδευμένους νοσηλευτές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι πλέον δυνατόν, οπότε άτομα χωρίς εκπαίδευση αναγκάζονται να το κάνουν.
«Πώς να μην ανησυχώ όταν οι ασθενείς δεν λαμβάνουν την απαραίτητη φροντίδα;», αναφωνεί απελπισμένα μια γιατρός.
Και δεν πέφτουν θύματα μόνο ηλικιωμένοι. Υπάρχουν ασθενείς στα 30 και τα 40 τους χωρίς υποκείμενα νοσήματα.
Επιλέγουν ποιος θα πάρει αναπνευστήρα
«Αυτό που μου προκαλεί περισσότερο άγχος είναι ποιος πρέπει να πάρει αναπνευστήρα. Είμαστε εκπαιδευμένοι να βλέπουμε ανθρώπους να πεθαίνουν. Ούτε ο αριθμός των νεκρών είναι το πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι τα παρατάμε με ανθρώπους για τους οποίους υπό κανονικές συνθήκες θα πολεμούσαμε», λέει στο BBC η νεαρή γιατρός, της οποίας το όνομα δεν αποκαλύπτεται.
Δίνει το παράδειγμα ενός ασθενούς που ήρθε από οίκο ευγηρίας. Είχε ήδη αναπνευστήρα, γιατί είχε χρόνια αναπνευστικά προβλήματα. Οι πιθανότητες επιβίωσης του ήταν κακές.
Οι γιατροί δεν είδαν τον ασθενή, αλλά τον αναπνευστήρα. Μία φρικτή επιλογή στην καριέρα οποιουδήποτε γιατρού.