Μπορεί το Τουρκμενιστάν να γίνει σοβαρός ενεργειακός παίκτης για την Ευρώπη;
Η Κασπία Θάλασσα είναι μία από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες περιοχές παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο.
Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η περιοχή πλούσια σε υδρογονάνθρακες ελεγχόταν από τη Σοβιετική Ένωση, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των αποθεμάτων βρίσκονταν στη Σοβιετική Ένωση. Από τη διάλυση του κομμουνιστικού κράτους, διεθνείς εταιρείες συρρέουν στις πρόσφατα ανεξάρτητες χώρες, όπως το Αζερμπαϊτζάν και το Καζακστάν. Από τα παραλιακά κράτη, το Τουρκμενιστάν έχει μακράν τα μεγαλύτερα αποθέματα όσον αφορά το φυσικό αέριο. Η γεωγραφική απομόνωση και η εχθρότητα με το Αζερμπαϊτζάν εμπόδισαν επί μακρόν την εξαγωγή φυσικού αερίου σε πελάτες στην Ευρώπη.
Η γεωγραφική απομόνωση του Τουρκμενιστάν είναι το σημαντικότερο εμπόδιο για εξαγωγές μεγάλης κλίμακας. Αυτό άλλαξε κάπως με την άνοδο της κινεζικής οικονομίας και τη μαζική ζήτηση πρώτων υλών και ενέργειας. Οι κινεζικές εταιρείες εισήγαγαν 43 bcm το 2019 από το Τουρκμενιστάν, το 80 % των συνολικών εξαγωγών εκείνο το έτος. Ενώ οι συμβάσεις παραμένουν μυστικές, οι αναλυτές υποθέτουν ότι το Ασγκαμπάτ εξακολουθεί να είναι υπερχρεωμένο στην Κίνα για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου Κεντρικής Ασίας-Κίνας (CACG). Ως εκ τούτου, το Τουρκμενιστάν είναι σταθερό στη διαφοροποίηση προς την Ευρώπη.
Το πρόσφατο συμπέρασμα του νότιου διαδρόμου φυσικού αερίου ύψους 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που αποτελείται από τους αγωγούς TANAP και TAP, από το Αζερμπαϊτζάν στη νότια Ευρώπη υπογραμμίζει επίσης την μεγάλη ευκαιρία για το Τουρκμενιστάν. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, η εξαγωγή φυσικού αερίου από την Κεντρική Ασία στην Ευρώπη είναι μια βιώσιμη επιλογή εάν τα εμπλεκόμενα κράτη παίξουν καλά τα χαρτιά τους.
Οι αγωγοί TANAP και TAP έχουν σχεδιαστεί για να μεταφέρουν 10 bcm στην Ευρώπη και 6 bcm στην τουρκική αγορά από το πεδίο Shah Deniz του Αζερμπαϊτζάν. Επί του παρόντος, οι αγωγοί λειτουργούν μόνο στο μισό της χωρητικότητάς τους και θα μπορούσαν επίσης να αναβαθμιστούν. Μόνο ένας διακασπιακός αγωγός πρέπει να κατασκευαστεί για να ρέει φυσικό αέριο από το Τουρκμενιστάν στο Αζερμπαϊτζάν. Επομένως, είναι δυνατές σχετικά μικρές εξαγωγές σχετικά γρήγορα από τεχνική άποψη.
Το πρώτο βήμα προς μια μεγάλη συμφωνία θα μπορούσε να ανακοινωθεί τον Αύγουστο μετά τη σύνοδο κορυφής στο παραθαλάσσιο θέρετρο Awaza του Τουρκμενιστάν, στην οποία θα συμμετάσχουν Τουρκία και Αζερμπαϊτζάν. Η παρουσία του Τούρκου προέδρου Ερντογάν μπορεί να είναι ένα σημάδι μιας σημαντικής εξέλιξης από την πλευρά της παραγωγής. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι πιο πιθανό να βρεθεί στην πλευρά της ζήτησης.
Η ευρωπαϊκή αγορά είναι ήδη καλά συνδεδεμένη με τους παραγωγούς μέσω αγωγών και εγκαταστάσεων εισαγωγής LNG . Επιπλέον, το φυσικό αέριο από το Τουρκμενιστάν θα κατευθυνθεί προς τη νοτιοανατολική Ευρώπη, όπου η Ρωσία έχει κατασκευάσει επιθετικά νέους αγωγούς για να αποθαρρύνει τους ανταγωνιστές της.
Θα μπορούσε να είναι πολύ αργά για την εξαγωγή φυσικού αερίου της Κεντρικής Ασίας στην ευρωπαϊκή αγορά. Παρόλο που υπάρχει κάποια ικανότητα στους αγωγούς TANAP και TAP για να συμπεριλάβουν φυσικό αέριο από το Τουρκμενιστάν, απαιτείται επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων σε έναν υπερκασπιακό υποθαλάσσιο αγωγό. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν θα χρηματοδοτεί πλέον έργα ορυκτών καυσίμων από το τέλος του 2021. Επομένως, η χρηματοδότηση πρέπει να προέρχεται από μια εναλλακτική πηγή η οποία θα μπορούσε να αποδειχθεί πρόκληση.
Ωστόσο, περιμένουμε από τους ηγέτες της Τουρκίας, του Αζερμπαϊτζάν και του Τουρκμενιστάν να χρησιμοποιήσουν ενθαρρυντική γλώσσα τον Αύγουστο για να υπογραμμίσουν τις προθέσεις τους προκειμένου να γίνουν σημαντικοί εξαγωγείς στην Ευρώπη. Τα επόμενα δύο χρόνια θα φανεί εάν μια τέτοια συμφωνία μπορεί να επιτευχθεί ούτως ώστε το αέριο της Κεντρικής Ασίας να εισρεύσει σε μια ήδη κορεσμένη αγορά.
Πηγή Πενταπόσταγμα – Άγγελος Ρούσσος