Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο, παρ’ όλο που είμαι φίλαθλος του… καναπέ. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν διεθνείς συναντήσεις θέλω να είμαι θεατής και να απολαύσω μπάλα από την πολυθρόνα μου!
Τώρα, μετά από το Γιούρο, θα περιμένω τους Ολυμπιακούς Αγώνες τού Τόκυο, από τις 23 Ιουλίου έως τις 8 Αυγούστου 2021 και μετά θα απολαύσω το Μουντιάλ του 2022, που θα γίνει στο Κατάρ. Και εκεί, στο Κατάρ, έχει μεγάλο ενδιαφέρον διότι δεν θα είναι ένα γεγονός αποκλειστικά ποδοσφαιρικό, αφού ήδη τίθενται μια σειρά από έντονα πολιτικά ερωτήματα που, εκτός των άλλων, εδράζονται στην έννοια του ανθρωπισμού· θα βγουν στην επιφάνεια οι πολιτισμικές —διαφορετικές θρησκευτικά φρονήματα — συνήθειες και ριζωμένες τοπικές παραδόσεις, οι οποίες διαθέτουν, ως κεντρική κουλτούρα, τον αυταρχισμό, τον δεσποτισμό, την πλήρη υποταγή στη θεοκρατία, την αναγκαστική υπακοή των πολιτών στις όποιες επιταγές τού κάθε Σεΐχη πλουτοκράτη και, τέλος, απουσία οποιασδήποτε δημοκρατικής συνείδησης.
Παγκόσμιος ανταγωνισμός λοιπόν (ποδοσφαιρικός αυτή τη φορά) σημαίνει εθνικές ποδοσφαιρικές συμμετοχές χωρών σε πνεύμα άμιλλας και παγκόσμιας Ειρήνης, σε κλίμα συνεννόησης, αλτρουϊσμού, αντιρατσισμού, σε πνεύμα αθλητικό, ουμανιστικό, ελευθερίας και σεβασμού των κεκτημένων ατομικών δικαιωμάτων…
Αναρωτιέμαι αν υπάρχουν τέτοια στοιχεία σε χώρες όπου το πετροδολάριο και ο υπερβολικός πλούτος κατοικοεδρεύει στα χέρια μερικών οικογενειών τής (παν)υψηλής τάξης των Κροίσων, εκεί κάτω στον θερμό Κόλπο της Αραβικής γης…
Πριν από χρόνια (2010) διαβάσαμε για τις «σικέ» συνεννοήσεις που «παίχτηκαν» ώστε να αναλάβει τη διεξαγωγή τού Μουντιάλ ’22 το Κατάρ· μια χώρα που την γνωρίζουμε μόνο για τα πετρέλαιά της και το άφθονο χρήμα που ρέει από τα… σεντούκια της σκληρής εξουσίας των Σεΐχηδων και των κραταιών οικογενειών τους. Δεν γεννάται αμφιβολία πως γι αυτή την ανάθεση, η FIFA, όπως ευρέως συζητιέται, θα πήρε το κατιτίς της, για να ξεπεραστεί το γεωγραφικό και κλιματικό μειονέκτημα του Κατάρ ως α κ α τ ά λ λ η λ ο ς τόπος διεξαγωγής ποδοσφαιρικών αγώνων, μόνο και μόνο για το γεγονός των υψηλών θερμοκρασιών (45 και 50 βαθμών Κελσίου) που επικρατούν σ’ εκείνα τα μέρη· γι’ αυτό και οι αγώνες θα διεξαχθούν από τις 21 Νοεμβρίου έως τις 18 Δεκεμβρίου του ’22. Γιαυτό θα ανατραπούν εθνικά πρωταθλήματα και θα γίνει το έλα να δεις στον παγκόσμιο αθλητικό προγραμματισμό. Όλο το ’22, το Μουντιάλ του Κατάρ θα διαφεντεύει, εκτός από την παγκόσμια αύξηση στις τιμές της βενζίνης και στα ευρωπαϊκά αθλητικά (και όχι μόνο) γεγονότα.
Θα ήταν υπερφίαλη η άποψη πως το Κατάρ είναι ακατάλληλη χώρα για Μουντιάλ, αποκλειστικά και μόνο λόγω των μεγάλων θερμοκρασιών της. Ομολογώ πως το ποδόσφαιρο, ως άθλημα, το έχω στη συνείδησή μου ως ένα δημοκρατικό άθλημα όλων των ταξικών προελεύσεων· φτωχών —μικρομεσαίων και πλουσίων. Η εξέλιξη του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, καθώς και η οργανωτική —οικονομική εξέλιξή του, ανέτρεψε βεβαίως αυτούς τους παλαιούς κανόνες και διαμόρφωσε άλλα δεδομένα· παρ’ όλα αυτά, παραμένει το γεγονός πως σε όλες τις χώρες, σε όλες τις γειτονιές, η μπάλα εξακολουθεί να είναι διαχρονικά το ε π ί κ ε ν τ ρ ο προσοχής όλων μας, πιτσιρικάδων και μεγαλύτερων.
Θα επιθυμούσαμε τον θεσμό τού Μουντιάλ να τον βλέπουμε ως θέαμα που εξελίσσεται μέσα σε δημοκρατικό πλαίσιο, μέσα σε συνθήκες ελευθερίας του κάθε ατόμου. Οι αθλητικοί θεσμοί να δραστηριοποιούνται σε ανάλογες χώρες και να ενισχύονται οι εύθραυστες οικονομίες δημοκρατικών χωρών. Το Κατάρ, ως ιδέα τέλεσης του Μουντιάλ, κρίθηκε αρνητικά και γι’ αυτό, η συνεχής καταμέτρηση εργατικών ατυχημάτων κατά την οικοδόμηση των σταδίων από το 2010, έχει την ιδιαίτερη σημασία της, αφού χάνουν τη ζωή τους εργάτες από Νεπάλ, Ινδία, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Φιλιππίνες, Κεϋλάνη, Κένυα· 6.750 εργατικά θύματα (!!!) έχουν καταμετρηθεί ως τώρα, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία! Ποια θα είναι άραγε η συνέχεια;
Ως συνήθως, τα «φτηνά εργατικά χέρια» γίνονται «σίδερα» και «τσιμέντο» στην γρήγορη οικοδόμηση σταδίων και άλλων εγκαταστάσεων. Θλιβερά γεγονότα τα οποία συνήθως αποσιωπώνται και σκεπάζονται εύκολα, όπως η αμμοθύελλα καλύπτει τα όποια ίχνη στις ερήμους…
Μπορεί κανείς να ψάξει και να βρει στοιχεία για το θέμα· όμως, σκέφτομαι πως, το θέαμα του Μουντιάλ ’22 στο Κατάρ, οι αθλητικοί χώροι, τα γήπεδα, οι δρόμοι, οι ουρανοξύστες και άλλα πολλά θεαματικά —έως και… χολιγουντιανά κτίσματα νεοπλουτίστικου χαρακτήρα, θα έχουν πάντα στα θεμέλιά τους α ί μ α και χαμένες ψ υ χ έ ς.
Όλοι εμείς, οι θεατές από τις πολυθρόνες μας, γνωρίζουμε πλέον το σιωπηλό δράμα των εργατικών ατυχημάτων που έχει συντελεστεί στα παρασκήνια και ποιος ξέρει στα πόσα θα φτάσουν (πάντα σιωπηλά) μέχρι το Νοέμβριο του 2022, όταν θα μεταδοθεί η κατά τ’ άλλα ο λ ό λ α μ π ρ η έναρξη των αγώνων!
Θα έχουμε συνηθίσει ως θεατές τον θλιβερό χαμό των ανθρώπων, εν είδει α ν α λ ώ σ ι μ ω ν υλικών; Φοβάμαι πως το πλούσιο θέαμα, ο πανδαμάτωρ χρόνος, ο ριζωμένος ωχαδερφισμός μας, όλα αυτά μαζί, θα κυριαρχήσουν, ώστε το Μουντιάλ του ’22 να μας… ικανοποιήσει και να μας τέρψει παρ’ όλα όσα μακάβρια προηγήθηκαν.