Το τρέξιμο είναι η μορφή της άσκησης που παρέχει το μεγαλύτερο όφελος στην επιβίωση, καθώς μία και μόνη ώρα μπορεί να προσθέσει επτά ώρες στη ζωή, σύμφωνα με μία νέα ανάλυση.
Η ανάλυση, που βασίζεται στα στοιχεία προηγούμενων μελετών, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ανεξάρτητα από την απόσταση και την ταχύτητα του τρεξίματος, όσοι τρέχουν συστηματικά διατρέχουν έως 40% μικρότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου και ζουν κατά μέσον όρο 3 χρόνια περισσότερα απ’ όσο οι μη δρομείς.
Αυτό ισχύει ακόμα κι αν κάποιος είναι σποραδικός καπνιστής, πότης ή έχει ιστορικό προβλημάτων υγείας όπως η υπέρταση, γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Progress in Cardiovascular Diseases.
Όπως εξηγούν, τα ευρήματά τους βασίζονται σε μελέτες με περισσότερους από 55.000 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 18 ετών και άνω. Αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήσαν δρομείς, θα είχαν καταγραφεί 16% λιγότεροι θάνατοι και 25% λιγότερα εμφράγματα, εκτιμούν οι ερευνητές.
«Ανακαλύψαμε ότι οι δρομείς έχουν τις μεγαλύτερες μειώσεις στη θνησιμότητα απ’ ό,τι οποιοσδήποτε άλλος ασκούμενος», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ντακ-τσαλ Λι, επίκουρος καθηγητής Κινησιολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Άιοβα.
«Αυτό οφείλεται στο ότι το τρέξιμο καταπολεμά μερικούς από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για πρόωρο θάνατο, όπως η υπέρταση και το περικοιλιακό λίπος».
Το τρέξιμο βελτιώνει επίσης την αεροβική φυσική κατάσταση, η οποία αποτελεί έναν από τους κυριότερους προβλεπτικούς παράγοντες μακροζωίας.
Ο δρ Λι πρόσθεσε ότι οι βελτιώσεις στο προσδόκιμο επιβιώσεως φθάνουν στην κορύφωσή τους με 4 ώρες τρέξιμο την εβδομάδα, αλλά από κει και πέρα σταθεροποιούνται και δεν μειώνονται σε όσους τρέχουν επί περισσότερες ώρες κάθε εβδομάδα.
Όσον αφορά όσους δεν τρέχουν, αλλά κάνουν ποδήλατο ή βάδην, δεν πρέπει να αποθαρρύνονται: η ίδια μελέτη έδειξε ότι και αυτές οι δραστηριότητες κάνουν καλό στην μακροζωία, αφού μειώνουν κατά 12% τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.