Ενα ακόμη περιβαλλοντικό έγκλημα, που οργανώνεται με μεθοδικότητα, ετοιμάζεται να διαπραχθεί στην περιοχή της Παρνασσίδας, στο κεντρικό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας, μέσω της απλόχερης παράδοσης 200 χιλιάδων στρεμμάτων στο ελεύθερο κυνήγι.
Αν, τελικά, ο υπουργός Περιβάλλοντος Σωκράτης Φάμελλος βάλει την υπογραφή του ώστε να συμβεί αυτό, η περιοχή που περικλείεται από τους ορεινούς όγκους της Οίτης, της Γκιώνας και των Βαρδουσίων θα μετατραπεί σε προορισμό κυνηγετικού τουρισμού και θα απειληθεί με φυσική καταστροφή και οικονομικό μαρασμό, τη στιγμή που αναπτύσσει μια δυναμική ήπιας τουριστικής ανάπτυξης.
Σήμερα, η περιοχή είναι χαρακτηρισμένη ως Ελεγχόμενη Κυνηγετική Περιοχή (ΕΚΠ), σε μια έκταση που καλύπτει 240.000 στρέμματα. Πρόκειται, δηλαδή, για μια περιοχή όπου το κυνήγι είναι ελεγχόμενο υπό περιορισμούς και που πραγματοποιείται μόνο από ομάδες κυνηγών, υπό τη συνοδεία δασικών υπαλλήλων και με την καταβολή αντιτίμου για τη θήρα και τα θηράματα.
Αν και εδώ και αρκετά χρόνια γίνονται προσπάθειες για την κατάργηση της χαρακτηρισμένης ζώνης και την πλήρη απελευθέρωση του κυνηγιού με την ελεύθερη πρόσβαση από όλους τους κυνηγούς στην περιοχή, όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε πιο κοντά από ποτέ στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου.
Με τη δικαιολογία της έλλειψης προσωπικού και τη δηλωμένη αδυναμία του να λειτουργήσει την ΕΚΠ Παρνασσίδας, το Δασαρχείο Αμφισσας εισηγήθηκε αρχικά την απελευθέρωση της ελεγχόμενης ζώνης και, στη συνέχεια, την κατάργησή της σε περισσότερα από 200.000 στρέμματα, διατηρώντας το ελεγχόμενο κυνήγι σε μόλις 36.000 στρέμματα, ουσιαστικά σε μια έκταση που περιλαμβάνει τα 7 χωριά της περιοχής.
Είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι το Δασαρχείο στηρίζει την πρότασή του σε μελέτη δασολόγου, που ισχυρίζεται ότι η περιοχή δεν είναι και μεγάλης αναπαραγωγικής σημασίας και ο οποίος στο παρελθόν έχει διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Κυνηγών Ιτέας.
Μάλιστα, το Δασαρχείο σε σχετική αλληλογραφία προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας επιχειρηματολογεί για τη πρότασή του, ισχυριζόμενο ότι «έχει εξαντληθεί η υπομονή των κυνηγών».
Ετσι, το Δασαρχείο Αμφισσας, στον ρόλο του οποίου περιλαμβάνεται κατά τα λοιπά η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, προτείνει την άνευ όρων μετατροπή της Παρνασσίδας σε ζώνη κυνηγιού, παραβλέποντας ότι πρόκειται για περιοχή που εμπεριέχει μοναδική πανίδα και χλωρίδα και ότι πρόσφατα προτάθηκε από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία και την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης να κηρυχθεί ως «τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους» και, μάλιστα, να είναι το πρώτο με τον προσδιορισμό «τοπίο άγριας φύσης», όπως προβλέπεται από τον νόμο 3937/2011.
Και παρ’ όλο που τέτοια σαρωτική αλλαγή σε Ελεγχόμενη Κυνηγετική Περιοχή δεν έχει γίνει σε καμιά άλλη χαρακτηρισμένη ανάλογα περιοχή στη χώρα, το Δασαρχείο Αμφισσας δεν αναφέρει πως θα μπορεί να ελέγξει το ανεξέλεγκτο κυνήγι σε 200.000 στρέμματα, όταν με την έλλειψη προσωπικού που επικαλείται δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του με το σημερινό καθεστώς του ελεγχόμενου κυνηγιού.
Πλήγμα στον τουρισμό
Με την άσπρη γραμμή οριοθετείται η ΕΚΠ Παρνασσίδας όπως υφίσταται σήμερα και με τη μοβ οριοθετείται ό,τι θα απομείνει από αυτήν | Ο κίνδυνος μετατροπής της Παρνασσίδας σε ζώνη ελεύθερου κυνηγιού θα επιφέρει καταλυτικό πλήγμα στον χαρακτήρα της, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια.
Με εφόδιο το φυσικό κάλλος της περιοχής, νέοι άνθρωποι, που αποφάσισαν να μείνουν στον τόπο τους, δημιούργησαν δυναμικές περιβαλλοντικές start up επιχειρήσεις με αειφόρες δραστηριότητες, που αναδεικνύουν την περιοχή, φέρνουν επισκέπτες και την τονώνουν οικονομικά, συντηρώντας παράλληλα και προστατεύοντας ένα μοναδικό σε φυσική ομορφιά περιβάλλον.
Μέσα στην υπό κατάργηση ζώνη, τα τελευταία χρόνια, αναβίωσαν παραδοσιακά μονοπάτια, που προσφέρονται για οδοιπορία στα δάση, σε εξέλιξη βρίσκεται η διαμόρφωση του «μονοπατιού της Εθνικής Αντίστασης -της διαδρομής που χρησιμοποιήθηκε από τον ΕΛ.ΑΣ. και τον ΕΔΕΣ για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου- και πυκνό δίκτυο από άλλα μονοπάτια στα οποία διεξάγονται ποδηλατικοί αγώνες και αγώνες ορεινού τρεξίματος.
Σε αυτά μπορεί να προστεθεί η πολυπληθής ετήσια δραστηριότητα των ορεινών καταφυγίων και ιδιαίτερα αυτή του Ελληνικού Ορειβατικού Συλλόγου στα Βαρδούσια, το οποίο είναι πόλος έλξης ορειβατών από όλο τον κόσμο.
Οπως γίνεται κατανοητό, η κατάργηση της ΕΚΠ θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τις ήπιες δραστηριότητες που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή, καθώς θα είναι εντελώς ασύμβατο από τη μια να περιφέρονται κυνηγοί σκοτώνοντας ανεξέλεγκτα και εξαλείφοντας όποια πανίδα έχει απομείνει και από την άλλη να κυκλοφορούν επισκέπτες, φοβούμενοι μη φάνε καμιά αδέσποτη σφαίρα.
Η απόπειρα κατάργησης της ΕΚΠ Παρνασσίδας έχει βαθιές ρίζες, στηριζόμενες στα περιστασιακά οφέλη από την εποχική έλευση των κυνηγών στην περιοχή και κάπως… πλατύτερες, που απλώνονται στα συμφέροντα των κυνηγών, η εξυπηρέτηση των οποίων είναι γνωστό ότι αποφέρει ψήφους.
Είναι ενδεικτικό ότι, από τον Αύγουστο του 2001, το δημοτικό συμβούλιο και οι πρόεδροι τοπικών συμβουλίων του δήμου Καλλιέων Παρνασσίδος είχαν ζητήσει την κατάργησή της.
Ακολούθησε το δημοτικό συμβούλιο Δελφών το 2012, που με απόφασή του ζητούσε κατ’ αρχήν την αναστολή και κατά δεύτερον την αλλαγή του νομικού πλαισίου, ώστε να μπορεί να διαχειριστεί την ΕΚΠ είτε ο δήμος είτε κάποιος ιδιωτικός φορέας.
Δύο χρόνια αργότερα, ο δήμαρχος Δελφών, Θανάσης Παναγιωτόπουλος, μιλώντας στο δημοτικό συμβούλιο, ανέφερε ότι όλα τα Τοπικά Συμβούλια προτιμούν την κατάργησή της: «Ο κυνηγετικός κόσμος και ο τουρισμός που στηρίζεται σε αυτόν και η φυσιολατρία πλήττεται ανεπανόρθωτα με τον τρόπο που υπολειτούργησε η κυνηγετική περιοχή τα τελευταία χρόνια, χωρίς προσωπικό, χωρίς καμία οργάνωση», ανέφερε.
Οι θέσεις των πολιτικών
Σε ό,τι αφορά το σήμερα, οι θεσμικοί παράγοντες της περιοχής από όλο το πολιτικό φάσμα δείχνουν έτοιμοι να ανοίξουν τον δρόμο για τη μετατροπή της Παρνασσίδας σε κυνηγετική ζώνη.
«Για εμάς, αγροτοδιατροφή, πολιτισμός και φύση πάνε μαζί. Είναι ένα δυνατό τρίγωνο», δήλωνε πρόσφατα ο Κώστας Μπακογιάννης παρουσιάζοντας τη νέα διαφημιστική καμπάνια της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας για το φετινό καλοκαίρι με το σύνθημα «Θα τα κάνουμε θάλασσα».
Το αν θα τα κάνει τελικά θάλασσα ο κ. Μπακογιάννης θα φανεί στην πράξη, αλλά στη δήλωσή του ίσως θα έπρεπε -προσθέτοντας το κυνήγι- να μιλήσει για «ένα δυνατό τετράγωνο», αν λάβουμε υπόψη μια ακόμη δήλωσή του τον περσινό Μάρτιο έπειτα από συνάντησή του με εκπροσώπους των κυνηγετικών συλλόγων: «Στη Στερεά Ελλάδα λειτουργούν 32 Κυνηγετικοί Σύλλογοι, στους οποίους είναι οργανωμένοι 17.000 κυνηγοί. Η Περιφέρειά μας διαθέτει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις που μπορούν να την καταστήσουν το κέντρο του κυνηγετικού τουρισμού στη χώρα μας», ανέφερε.
Θετικός στην κατάργηση της ΕΚΠ Παρνασσίδας εμφανίζεται και ο Ηλίας Κωστοπαναγιώτου, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη μονοεδρική Φωκίδας.
Ο ίδιος κυνηγός και φυσιολάτρης, όπως δήλωσε στην «Εφ.Συν.», θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός να πηγαίνουν οι ντόπιοι κυνηγοί στη Φθιώτιδα για να κυνηγήσουν, εξαιτίας του καθεστώτος στην περιοχή το οποίο θεωρεί ότι στην πράξη δεν υφίσταται.
Αλλά και ο πρώην υφυπουργός Υγείας, Θανάσης Γιαννόπουλος, της Ν.Δ., ο οποίος, εκτός από ενεργός κυνηγός, έχει υπερασπιστεί από το βήμα της Βουλής την κυνηγετική δραστηριότητα, ενώ διατηρεί άριστες σχέσεις με τους Κυνηγετικούς Συλλόγους Φθιώτιδας με τους οποίους ο «Ομιλος Φίλων Αθανασίου Γιαννόπουλου – Κοινωνική Παρέμβαση & Δράση» συνδιοργανώνει γιορτές κυνηγών.
Αυτή τη στιγμή, ο φάκελος που αφορά την κατάργηση της ΕΚΠ Παρνασσίδας έχει περάσει από τον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, Νίκο Ντίτορα, και βρίσκεται στα χέρια του υφυπουργού Περιβάλλοντος, Σωκράτη Φάμελλου.
Δεδομένου ότι η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου υπογράφεται τον Αύγουστο, για να ξεκινήσει το Σεπτέμβριο, και ότι οι εθνικές εκλογές έρχονται όλο και πιο κοντά, ο κίνδυνος παράδοσης της Παρνασσίδας ως δώρο στους κυνηγούς είναι κάτι παραπάνω από υπαρκτός.
*Πηγή: efsyn.gr