Σοβαρά ερωτηματικά για την στάση της Γερμανίας τόσο σε ό,τι αφορά το θέμα της ΠΓΔΜ αλλά και των σχέσεων με την Τουρκία εγείρουν οι δηλώσεις της Angela Merkel, καθώς αναγάγει την Τουρκία σε συνομιλητή όχι μόνο για το προσφυγικό και περιφερειακά ζητήματα αλλά και για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, όπου προβάλλοντας τον κίνδυνο κινεζικής διείσδυσης αναπαράγει τα σενάρια τα οποία απαιτούν εδώ και τώρα λύση του Σκοπιανού, προκειμένου να ανακοπεί η επιρροή Κίνας και Ρωσίας στην περιοχή. Υιοθετώντας μάλιστα πολιτική ίσων αποστάσεων σε ό,τι αφορά τις εντάσεις που δημιουργεί η Τουρκία, η κ. Merkel αρκέστηκε να χαιρετίσει τον «διάλογο» μεταξύ των κ. Τσίπρα και Erdogan….
Οι χθεσινές δηλώσεις της κ. Merkel, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε από κοινού με τον αρχηγό της Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU) Horst Seehofer και τον μεταβατικό πρόεδρο του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) Olaf Scholz ενόψει της υπογραφής της προγραμματικής συμφωνίας από τους κυβερνητικούς εταίρους, έθεσαν σειρά ζητημάτων τη στιγμή που επίκειται η κρίσιμη τελική διαπραγμάτευση για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ και ενώ η Τουρκία δοκιμάζει τις αντοχές της Ελλάδας και της Κύπρου με συνεχείς προκλήσεις.
Η Γερμανίδα καγκελάριος, γνωστή υποστηρίκτρια των ευρωτουρκικών σχέσεων έστω και με ανοικτό το ζήτημα της ένταξης και με δεδομένα τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του Βερολίνου στην Τουρκία, για μία ακόμη φορά – ίσως πρώτη φορά τόσο απροκάλυπτα – απέφυγε να καταδικάσει τις προκλήσεις της Τουρκίας και την εκτόξευση απειλών εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, ενώ ούτε φυσικά θέλησε να σχολιάσει την υπόθεση της κράτησης των δυο Ελλήνων στρατιωτικών.
«Χαίρομαι πολύ που ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάρα πολλές επαφές με την Τουρκία, ακόμη και αν είναι φορτισμένες με ένταση», δήλωσε η κ. Merkel προσθέτοντας ότι υπάρχουν μεγάλα προβλήματα και με την Κύπρο, ενώ με την επισήμανση ότι υπάρχει επιδείνωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Τουρκία, έσπευσε να βάλει στον πάγο τις συνομιλίες για την αναθεώρηση της Τελωνειακής Ένωσης.
«Ο Τούρκος Πρόεδρος ήταν στην Ελλάδα. Αυτό για πολύ καιρό δεν συνέβαινε. Χαίρομαι πολύ που ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάρα πολλές επαφές με την Τουρκία, ακόμη και αν είναι φορτισμένες με ένταση. Αλλά έχουμε μεγάλα προβλήματα αυτή τη στιγμή και σχετικά με την Κύπρο. Εργάζομαι εδώ και χρόνια για να βρούμε επιτέλους μια λύση για το Κυπριακό πρόβλημα. Μέχρι σήμερα δεν την έχουμε και εκεί βεβαίως παίζει η Τουρκία έναν πολύ μεγάλο ρόλο», ήταν η ουδέτερη για τα ελληνοτουρκικά και το κυπριακό δήλωση της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Με ύμνους για τη στάση της Τουρκίας στο προσφυγικό η κ. Merkel, η οποία «κάηκε» εκλογικά από το μεταναστευτικό, δήλωσε ότι η Άγκυρα «συνεισέφερε καταπληκτικά… και υποδέχτηκε τρία εκατομμύρια πρόσφυγες και από την άλλη πλευρά θέλουμε και εμείς να τηρήσουμε τη συμφωνία μας με την Τουρκία για την δεύτερη δόση σε ό,τι αφορά τα τρία δισεκατομμύρια για τη στήριξη της δουλειάς με τους πρόσφυγες…».
Και φυσικά καθόλου δεν φάνηκε να συμμερίζεται την αντίληψη της Αθήνας και της Λευκωσίας ότι η Συνάντηση Κορυφής της Ε.Ε. με την Τουρκία στις 26 Μαρτίου στην Βάρνα είναι υπό την αίρεση της διακοπής των απειλών εις βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό όμως ήταν το μήνυμα που εξέπεμψε η Γερμανίδα καγκελάριος σχετικά με τα Δυτικά Βαλκάνια, όπου εξήρε τις προσπάθειες της Βουλγαρικής Προεδρίας για τη σύγκληση αυτής της Συνάντησης Κορυφής, για την αποκλιμάκωση της έντασης στις σχέσεις με την Τουρκία αλλά και για τις καλές σχέσεις με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, κάνοντας ειδική αναφορά «στον μεγάλο ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στα Βαλκάνια».
Η στήριξη της ευρωπαϊκής προοπτικής και της σταθεροποίησης των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων έρχεται σε μια στιγμή που εκκρεμεί η επίσκεψη Κοτζιά στα Σκόπια και η πίεση για την επίλυση του Σκοπιανού στρέφεται προς την Ελλάδα, με την επίλυσή της εκκρεμότητας να μετατρέπεσαι σε κρίσιμο ζήτημα για τη σταθεροποίηση της περιοχής.
Και μάλιστα η ίδια η κ. Merkel αναγορεύει ως συνομιλητή και παράγοντα των εξελίξεων στην περιοχή των Βαλκανίων την ίδια την Τουρκία, αναγνωρίζοντας και νομιμοποιώντας έτσι τον νεοθωμανικό ρόλο που επιδιώκει να αναλάβει ο κ. Erdogan στην περιοχή αυτή, των «συνόρων της καρδιάς» του.
*Πηγή: liberal.gr
