Η 48ωρη του Κουφοντίνα και αν δεν υπήρχε θα έπρεπε να εφευρεθεί.
Και θα έπρεπε να εφευρεθεί, προκειμένου οι κλειδοκράτορες να βρουν αφορμή να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα από τα κρίσιμα και μεγάλα αλλά και άκρως επίφοβα για το σύστημα και να περάσουν στα εύπεπτα και σε εκείνα που μπορούν ανώδυνα να σηκώνουν το θερμόμετρο της αποπροσανατολιστικής πόλωσης.
Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση, με αφορμή την 48ωρη του Κουφοντίνα, ξεσπαθώνει ως προστάτης, τάχα, των δικαιωμάτων των κρατουμένων σε φυλακές που έχουν μετατραπεί σε κολαστήρια και θερμοκήπια κάθε είδους βρώμικων συναλλαγών και διασυνδέσεων.
Την ίδια ώρα που η μνημονιακή αντιπολίτευση έχει λυσσάξει με την 48ωρη, προβάλλοντας ένα αποκρουστικό, μισαλλόδοξο και βαθιά αντιδραστικό πρόσωπο.
Την ίδια ώρα, επίσης, που όλη η Δύση, ακόμα και η Τουρκία, έχει ξεσπαθώσει εναντίον της ελληνικής αποικίας της για την «επιείκεια», τάχα, της τελευταίας στην τρομοκρατία!
Αυτήν την ώρα, λοιπόν, η 48ωρη άδεια Κουφοντίνα έρχεται «κουτί», ώστε το σύστημα να παρακάμψει το σοκ από την κυνική ομολογία Dijsselbloem, ο οποίος επανέλαβε τα λόγια του Olli Rehn, πως τα μνημόνια ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια για να σωθούν οι τράπεζες και όχι η χώρα μας.
Η νέα αυτή ομολογία Dijsselbloem δεν συνιστά μόνο μια κυνική πολιτική «αυτοκριτική» ή ένα βαρύ πολιτικό «κατηγορώ» στους αρχιτέκτονες και εγχώριους διαχειριστές των μνημονιακών προγραμμάτων.
Η ομολογία και, στην πραγματικότητα, καταγγελία Dijsselbloem αποτελεί στην ουσία τη βάση να να κάτσουν στο σκαμνί και για να ασκηθούν κακουργηματικές ποινικές διώξεις σε βάρος των μνημονιακών υπευθύνων στην χώρα μας.
Ειδικότερα, μάλιστα, κακουργηματικές ποινικές διώξεις σε όσους έσπευσαν σε τρεις ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών με χρήματα του ελληνικού λαού μόνο και μόνο για να βγάλουν «λάδι» τους τραπεζίτες, πνίγοντας την οικονομία και την κοινωνία και βουλιάζοντας παραπέρα τις ίδιες τις τράπεζες.
Η 48ωρη άδεια Κουφοντίνα έρχεται «κουτί», επίσης, για το σύστημα, διότι πίσω από την ομίχλη της αντιπαράθεσης «καλών» και «κακών» κρύβεται η βαθύτερη συναίνεση όλου το μνημονιακού τόξου, προκειμένου να εξαπολύσει ένα νέο όργιο καταστολής και αυταρχισμού ενάντια στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών, ως ύστατο μέσο για να αρπάξουν τα σπίτια του λαού και τις λαϊκές περιουσίες.
Μπορεί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να «πλακώνονται» για την 48ωρη, αλλά αποτελούν αγαπημένα αχώριστα συνεταιράκια στην επιχείρηση νέας «διάσωσης» και «αιμοδοσίας» των τραπεζών με λεία σπίτια και ακίνητα νοικοκυριών, αγροτών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων!
Θα ήθελα να πω αυτήν την ώρα ότι λογαριάζουν και σχεδιάζουν οι βρώμικοι κύκλοι του εγχώριου κατεστημένου και της νεοαποικιοκρατίας στην χώρα μας, χωρίς τον ξενοδόχο.
Διστάζω, όμως, όσο βλέπω τα θύματα της μεγάλης ληστείας, τον ελληνικό λαό, να κοιτάζει απαθής τον σφαγιασμό του, γκρινιάζοντας και βρίζοντας από τον καναπέ του.
Διστάζω, επίσης, όσο βλέπω διασπασμένες και συχνά σε εμφύλιες συγκρούσεις τις ριζοσπαστικές αντιμνημονιακές δυνάμεις, που τώρα όσο ποτέ θα έπρεπε να ήταν συμπαραταγμένες ως μια γροθιά για την ανατροπή και για να πληρώσουν παραδειγματικά οι υπεύθυνοι της λεηλασίας.
Ελπίζω να αλλάξουμε γρήγορα βηματισμό και όχι να το αποπειραθούμε όταν πλέον θα είναι πολύ αργά. Γιατί ήδη είμαστε στο και πέντε.
Π.Σ