Η σύζυγος του Macron, Μπριζίτ, λένε πως είπε ότι δεν θέλει να φύγει από την Αθήνα!
Είναι πολύ λογική η γοητεία της για την Αθήνα.
Πράγματι, μόνο στην Αθήνα μια εθελόδουλη πολιτική τάξη και κάποιος πάντα ευκολόπιστος κόσμος θα μπορούσαν να απευθύνουν θερμές εκδηλώσεις σε έναν Γάλλο Πρόεδρο, ο οποίος δεν είπε τίποτα στην Ελλάδα, πέραν από κενόλογες κοινοτοπίες και ο οποίος βλέπει πολύ γρήγορα τη δημοτικότητα του να καταρρέει στην Γαλλία και τους Γάλλους εργαζόμενους να παρατάσσονται, ήδη, απέναντι του λόγω των αντεργατικών μέτρων.
Ο Macron δεν ανέλαβε ουσιαστικά καμιά δέσμευση υπέρ της Ελλάδας στη διήμερη παραμονή του, πέραν από χιλιοειπωμένες αοριστολογίες.
Βεβαίως, είχαν μεγάλη σημασία γι’ αυτόν οι αρπαχτές στρατηγικών δημόσιων εταιρειών.
Για όσους δεν κατάλαβαν, ο Macron δεν ήρθε για την Ελλάδα στην Αθήνα.
Η Ελλάδα ήταν απλώς ντεκόρ στην απέλπιδα προσπάθεια του να δώσει κάποια πνοή στον ίδιο.
Να δώσει πνοή στην Γαλλία που ξεπέφτει και έχει καταντήσει δορυφόρος της Γερμανίας, στον ίδιο που αναζητά επικοινωνιακά στηρίγματα και στην ευρωζώνη και στην ΕΕ που έχουν βαλτώσει χωρίς προοπτική διεξόδου.
Ζούμε μια περίοδο, όπου τρία πράγματα δεν έχουν μέλλον: η ευρωζώνη, η ίδια η ΕΕ και η νεοφιλελεύθερη ψευδό–παγκοσμιοποίηση.
Ο Macron, για τους πλέον παρατηρητικούς, έμοιαζε με κινούμενη πολιτική σκιά που προσπαθούσε από την Αθήνα, με την Πνύκα, να ζωντανέψει μια ευρωπαϊκή δημοκρατία που βουλιάζει. Που προσπαθούσε, επίσης, εις μάτην, προβάλλοντας ψευτομεταρρυθμίσεις να δώσει φιλί ζωής στην ευρωζώνη. Που προσπαθούσε, ακόμα, προσφέροντας «προστασία», τάχα, στην Ελλάδα να εμφανιστεί με κάποιο βάρος απέναντι στην Γερμανία, ως εκφραστής, τρομάρα του, του ευρωπαϊκού Νότου.
Φυσικά, όλα αυτά είναι για κλάματα, όπως για κλάματα είναι η απόπειρα του Αλ. Τσίπρα να πιαστεί από έναν βυθιζόμενο Macron, την ώρα που ο ίδιος βυθίζεται και βουλιάζει.
Η πρόθεση του Αλ. Τσίπρα να διασώσει άλλο ένα ψέμα του, το νέο ‘‘success story” στην Ελλάδα, δια μέσου του Macron, μοιάζει με φαρσοκωμωδία.
Ο Τσίπρας μπαίνει σε μια καινούργια περίοδο νέας μακρόσυρτης επίθεσης στο λαό και τους εργαζομένους, ελπίζοντας ότι αυτή θα βελτιώσει κάποιους οικονομικούς δείκτες.
Η απομίμηση Macron που επιχειρεί ο Τσίπρας δείχνει το αδιέξοδο του και το κατάντημα του ως πρωθυπουργός.
Το νέο αφήγημα Τσίπρα είναι να υπερφαλαγγίσει σε νεοφιλελευθερισμό τον Κυρ. Μητσοτάκη, ως ύστατη σανίδα σωτηρίας.
Αναδεικνύεται ενώπιόν μας ένας Τσίπρας Μητσοτακικότερος του Μητσοτάκη, με τον τελευταίο να έχει περιπέσει σε βαθιά αμηχανία.
Ο υπέρ-νεοφιλελευθερισμός και η χίμαιρα των επενδυτών πολυεθνικών εταιρειών του Κυρ. Μητσοτάκη δεν έσωσε τον ίδιο και δεν πρόκειται να σώσει και τον Τσίπρα.
Θα του καταστρέψει και τους δυο.
Το θέμα είναι η δική τους καταστροφή να μην γίνει πάνω στα ελληνικά ερείπια.