Οι περισσότεροι εκ των ηγητόρων του σημερινού συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης θα δικαιούντο χωρίς καμία αμφιβολία να γραφούν μετ’ επαίνων στο βιβλίο Γκίνες για ρεσιτάλ υποκρισίας και ευτελούς δημαγωγίας, στο οποίο επιδίδονται εκμεταλλευόμενοι τα βαθιά και αγνά συναισθήματα πατριωτισμού της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας μας.
Οι άνθρωποι αυτοί ουδόλως ενοχλήθηκαν με τη μνημονιοκρατία στην χώρα μας και δεν διανοήθηκαν ποτέ να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην ουσία υπό κατοχή και κάτω από την γερμανική, στο όνομα του ευρώ, μπότα. Οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζουν ως αναγκαίο, τάχα, κακό την λιτότητα, την φτωχοποίηση και την εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Οι ίδιοι άνθρωποι ομνύουν, τέλος, στις ΗΠΑ και την Δύση, ενώ αρκετοί από αυτούς, οι υποκριτές, τάχθηκαν και με το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα του 2015, που ξεπούλησε ο Τσίπρας.
Και όμως αυτοί οι κύριοι πρωτοστατούν στο κυριακάτικο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, πουλώντας εκ του ασφαλούς «πατριωτισμό», μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν μια πολιτική προβολή και, ποιος ξέρει, ίσως και μια πολιτική καριέρα ως «μακεδονομάχοι», σε μια χώρα που έχει ξεπουληθεί εξολοκλήρου και έχει μετατραπεί σε «νεοαποικία» και «προτεκτοράτο».
Αλλά αυτά καθόλου δεν τους απασχολούν. Μοιάζουν οι κύριοι αυτοί αρκετά με εκείνους που στην άλλη κατοχή της χώρας, το ’41-’44, αποθέωναν τους κατακτητές Γερμανούς, γιατί υποτίθεται ότι θα διαφύλασσαν την ακεραιότητα της πατρίδας μας (!) από τα άλλα κατοχικά στρατεύματα της Ιταλίας και της Βουλγαρίας, που επιβουλεύονταν τμήματα της ελληνικής επικράτειας.
Κ.Ζ
