Από το 1962 έως και σήμερα στις 27 Μαρτίου, εορτάζεται η παγκόσμια ημέρα θεάτρου και επιλέγεται μία διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα του θεάτρου για να γράψει ένα μήνυμα, το οποίο διαβάζεται σε όλα τα θέατρα τη συγκεκριμένη ημέρα από τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο.
Μεγάλες προσωπικότητες του θεάτρο όπως ο Ζαν Κοκτώ, ο Άρθουρ Μίλερ, ο Λώρενς Ολίβιε, ο Πάμπλο Νερούντα, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, έχουν καταθέσει την γραφή και την σκέψη τους για αυτόν τον σκοπό.
Φέτος η παγκόσμια ημέρα θεάτρου είναι αφιερωμένη στο Κουβανό σκηνοθέτη, θεατρικό συγγραφέα και θεατροπαιδαγωγό, Κάρλος Σελντράν.
Το νόημα της λέξης “drama” προέρχεται από το ελληνικό «δράν» που σημαίνω ενεργώ. Και η λέξη θέατρο γεννιέται από το ελληνικό «θέατρον» που στην κυριολεξία σημαίνει τον χώρο στον οποίο κάποιος «θεάται» (βλέπει, παρατηρεί). Έναν χώρο που όχι μόνο κοιτάζουμε, αλλά βλέπουμε, λαμβάνουμε και αντιλαμβανόμαστε.
Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν περισσότερα θέατρα από ποτέ. Έχουμε πάνω από 1.000 παραστάσεις τον χρόνο. Καλλιτέχνες, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, ηθοποιοί, χωρίς να πληρώνονται προσπαθούν να εκφράσουν τις αγωνίες της κοινωνίας και την αγωνία του μέσου ανθρώπου. Αυτό το θεωρούμε πολύ σημαντικό.
Ιστορικά, όπου υπήρχε κοινωνική ανάταση πάντα υπήρχε και πολιτιστική ανάταση. Μπορεί σήμερα να μην εκφράζεται η κοινωνική ανάταση που θα θέλαμε, η καλλιτεχνική αναζήτηση όμως, μέσω του θεάτρου, αποτελεί ελπίδα, διέξοδο, καταφύγιο και με βάση αυτό μπορούμε να πούμε ότι ατενίζουμε και το μέλλον με αισιοδοξία.