Αν θέλει η σύντροφός του πρωθυπουργού μπορεί να κλάψει και για εκείνη τη μέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε να είναι ένα δημοκρατικά οργανωμένο κόμμα και έγινε αρχηγικό.
Ας είμαστε ειλικρινείς και συγκρατημένοι. Οσα διαβάσαμε στη συνέντευξη που παραχώρησε η σύντροφος του πρωθυπουργού Μπέτυ Μπαζιάνα δεν συνιστούν καινοφανείς απόψεις. Όλα τα έχουμε ξανακούσει και ξαναδιαβάσει. Η διαφορά ίσως είναι ότι η κυρία Μπαζιάνα τα διατύπωσε σε τόνους πιο ανθρώπινους λιγότερο πολιτικούς και περισσότερο απλούς και κατανοητούς. Μάλλον συναισθηματικούς.
Ανεξάρτητα από τις προθέσεις της ήταν μια συνέντευξη που υπακούει απολύτως σε όρους πολιτικού marketing. H κυρία Μπαζιάνα χωρίς την πολιτική φθορά και την σκουριά που έχει πλέον επικαθήσει στον σύντροφό της Αλέξη Τσίπρα έρχεται να εκλαϊκεύσει την πολιτική επιχειρηματολογία του ύστερου ΣΥΡΙΖΑ για να μας πείσει πως το κόμμα εξακολουθεί να έχει αριστερή ψυχή κι ας έχει δεξιά πολιτική. Ομολογώ ότι από το να λέει ακριβώς τα ίδια ο κ. Ζαχαριάδης ως διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας το να τα λέει η κ. Μπαζιάνα τα κάνει πιο πιστευτά. Μέχρι να υπερεκτεθεί κι αυτή κι ό λόγος της να μετράει όσο και των υπόλοιπων κυβερνητικών.
Δυσκολεύομαι να πιστέψω πως η Εφημερίδα των Συντακτών ήταν η πρώτη που ζήτησε συνέντευξη από την κ. Μπαζιάνα . Θα δοκίμασαν κι άλλα έντυπα σε διαφορετικούς χρόνους. Τώρα έγινε η επιλογή από την ίδια και το στενό περιβάλλον της. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι δεν μιλάει ως πολιτικό πρόσωπο αλλά ως πολίτης. Καμιά αντίρρηση. Ωστόσο ο θόρυβος που σήκωσε η συνέντευξή της δεν αντιστοιχεί στις απόψεις κανενός πολίτη. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα όσα γνωστά μας είπε. Αλλά στην υποδοχή που έτυχε η συνέντευξή της από τα media και κυρίως τα συμπολιτευόμενα της δημόσιας τηλεόρασης συμπεριλαμβανομένης. Τέτοια αναπαραγωγή ούτε σε συνεντεύξεις του πρωθυπουργού… Πολίτες που να δίνουν τέσσερεις σελίδες συνέντευξη και να γίνονται θέμα στα media δεν υπάρχουν κι αυτό το γνώρισε η ίδια και όσοι την συμβούλευσαν η της υπέδειξαν να πε όσα είπε.
Και τι είπε δηλαδή. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία. Όταν λοιπόν εσύ κυβερνάς και άλλοι εξουσιάζουν δηλαδή είσαι διαμεσολαβητής σε αποφάσεις που άλλοι παίρνουν τότε είσαι ένα υποχείριο και τίποτα παραπάνω. Αυτά ήταν γνωστά στον προ μνημονίου ΣΥΡΙΖΑ. Η κυρία Μπαζιάνα ως ενεργό του μέλος τότε φαντάζομαι ότι θα τα θυμάται. Όπως θα θυμάται την θέση «καμιά θυσία για το ευρώ» που τεχνηέντως καταχωνιάστηκε λίγο πριν τις εκλογές όταν ετοιμαζόταν το έδαφος για την οπισθοχώρηση που τώρα είναι πολιτικά προσδιορισμένη με την κακόηχη λέξη «κωλοτούμπα».
Η σύντροφος του πρωθυπουργού που κλαίει από οργή κάθε φορά που η ημερομηνία είναι 5η Ιουλίου θα θυμάται πως ο σύζυγός της που το πάλεψε τόσο πολύ επιστρέφοντας από την 17ωρη διαπραγμάτευση, αντί να απευθυνθεί στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματός του για να συζητήσει και να την εγκρίνει έκανε κομματικό πραξικόπημα αγνοώντας την θέληση της πλειοψηφίας των μελών της που ζητούσαν εγγράφως να συγκληθεί το όργανο. Αν θέλει η σύντροφός του πρωθυπουργού μπορεί να κλάψει και για εκείνη τη μέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έπαψε να είναι ένα δημοκρατικά οργανωμένο κόμμα και έγινε αρχηγικό. Κι αν είναι να αρχίσει η ψυχανάλυση για όσα δεινά προκαλεί η άσκηση ακόμα και της «αριστερής» εξουσίας, η αρχή μπορεί να γίνει κάλλιστα με τον πρωθυπουργό. Της θυμίζω ότι στο τελευταίο συνέδριο ο Αλέξης Τσίπρας απαίτησε και πέτυχε το συνεδριακό σώμα να αλλάξει ψηφισμένη πριν από λίγο απόφασή του, επειδή δεν ήταν αρεστή στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό…
Ευτυχώς δεν έχουν όλοι κοντή μνήμη όπως συμβαίνει με την κ. Μπαζιάνα και οργίζονται που ένα κόμμα δημοκρατικό, μετεξελίχτηκε σε φέουδο του αρχηγού και μια κλειστής ομάδας που δεν πρόκειται να καθίσει ποτέ στην καρέκλα του ψυχαναλυτή. Κατά τα λοιπά και παρακολουθώντας το πώς τα εναπομείναντα κομματικά μέλη προωθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το περιεχόμενο της συνέντευξης, γίνεται αντιληπτό πως η κ. Μπαζιάνα αντιμετωπίζεται ως οιονεί πολιτικό στέλεχος…
Υ.Γ Η σύντροφος του πρωθυπουργού αναφερόμενη στα γεγονότα μετά την συμφωνία της 5ης Ιουλίου μιλάει για την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Χρησιμοποιεί κατά τη γνώμη μου τον σωστό πολιτικό όρο μιλώντας για διάσπαση. Εφυγαν αυτοί που δεν ήθελαν να παριστάνουν τους κυβερνώντες ενώ άλλοι θα έχουν την πραγματική εξουσία. Εφυγαν αυτοί που δεν θέλησαν να παριστάνουν τους υπουργούς φέρνοντας μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα νόμους που απλώς είχαν μεταφραστεί στα ελληνικά. Εφυγαν αυτοί που τώρα δεν έχουν πρόβλημα ούτε με την συνείδηση ούτε με την λίμπιντό τους…
*Πηγή: parapolitika.gr
