Κοντολέων είναι αυτός…
Τόσο ήταν δεσμευμένος ο Κυρ. Μητσοτάκης να τοποθετήσει τον Κοντολέοντα επικεφαλής της ΕΥΠ ώστε έφτασε στο σημείο (κατάντημα) να φέρει αεροπλανική παράνομη τροπολογία στην Βουλή με την οποία επιτρέπει να διορισθεί ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών, χωρίς να διαθέτει πτυχίο, αλλά μόνο “δεκαετή επαγγελματική απασχόληση“!!! Ούτε και τι επαγγελματική ενασχόληση δεν αναφέρει!
Αν, όμως, ο Διοικητής της ΕΥΠ δεν χρειάζεται πτυχίο, τότε γιατί να είναι υποχρεωτικό το πτυχίο για όλες, σχεδόν, τις θέσεις του δημοσίου, των δημοσίων φορέων, δημοσίων επιχειρήσεων κλπ κλπ. Ή είναι μικρότερης σημασίας ο ρόλος, οι γνώσεις και οι ευθύνες που αναλαμβάνει ο Διοικητής της ΕΥΠ;
Ακόμα χειρότερα, ίσως, με την ίδια τροπολογία δίνεται η δυνατότητα στην ΕΥΠ να επεκτείνει με απόρρητους όρους και με απόρρητο περιεχόμενο, τη συνεργασία της με όλο το στενό και ευρύτερο δημόσιο (υπηρεσίες, φορείς επιχειρήσεις κλπ).
Τι δουλειά έχει η ΕΥΠ με όλες αυτές τις δραστηριότητες; Κράτος εν κράτει γίνεται; Σε ποια δεκαετία, άραγε ζούμε;
Βέλη κατά Κυρ. Μητσοτάκη και από… “Καθημερινή”
Τα βέλη όμως προς την κυβέρνηση για την θεσμική της διαχείριση και τη συνέχιση των άθλιων, αντισυνταγματικών και πραξικοπηματικών πρακτικών διαχείρισης, δεν προέρχονται μόνο από την (ανύπαρκτη) αντιπολίτευση στη Βουλή, αλλά και από φίλια έντυπα όπως η… Καθημερινή, που θέλει να διατηρήσει στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια της…
Ιδού λοιπόν το συνοπτικό αλλά σημαντικό κύριο άρθρο της Καθημερινής του Σαββάτου(31/8) το οποίο διακωμωδεί τις κυβερνητικές πρακτικές, υπό τον τίτλο το στοίχημα της Βουλής:
Το στοίχημα της Βουλής
Στις αρχές Αυγούστου η δικαιολογία ακουγόταν κάπως πιο πειστική. Η κυβέρνηση απολογούνταν τότε για τις τροπολογίες που είχε φέρει την τελευταία στιγμή για τα εργασιακά, με το επιχείρημα ότι τα ζητήματα έπρεπε να ρυθμιστούν προτού κλείσει η Βουλή. Δίνονταν ταυτόχρονα διαβεβαιώσεις ότι αυτός ο αντισυνταγματικός τρόπος νομοθέτησης δεν θα επαναληφθεί. Μετά τις χθεσινές τροπολογίες σε ένα κατεπείγον νομοσχέδιο, η κυβέρνηση, αλλά και το προεδρείο της Βουλής, εκτίθεται στην κατηγορία ότι συνεχίζει πρακτικές των προκατόχων της. Η καθιέρωση του αντικανονικού δεν συνιστά “κανονικότητα”.
Η κατάληψη και κατοχή του κράτους το μόνο ουσιαστικό διακύβευμα Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ
Όλες σχεδόν οι σφοδρές με πάθος και ένταση διαμάχες που ζούμε μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνησης Ν.Δ, δεν αφορούν πολιτικές επιλογές για την πορεία της χώρας, αλλά κυρίως την νομή, κατάληψη, κατοχή και διαχείριση του κράτους και της εξουσίας.
Αυτήν την ώρα τα ΜΑΤ διενεργούν επιχειρήσεις ενάντια στις καταλήψεις κτηρίων στα Εξάρχεια. Οι μεγαλύτεροι όμως και πιο επικίνδυνοι καταληψίες σε αυτήν την χώρα είναι ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ, Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ. Και τα δύο αυτά κόμματα (όπως παλιότερα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ σε μεγάλο βαθμό), δίνουν την εντύπωση όχι πολιτικών, στη βάση ιδεολογικο-προγραμματικών στοιχείων, συλλογικοτήτων, αλλά “πολιτικών συμμοριών” που αντιμάχονται και αντιδικούν κυρίως για την άλωση της κυβέρνησης, ώστε μέσω αυτής να καταλάβουν, καλύτερα να λειτουργήσουν ως καταληψίες, του κράτους, για να καρπωθούν τα προνόμια, την ισχύ, τα λάφυρα και τις κρατικές πελατειακές σχέσεις του σε όλα τα επίπεδα.
Απ’ αυτήν την σκοπιά δεν είναι καθόλου τυχαία η σφοδρότητα της διαμάχης για:
- Την τοποθέτηση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και επομένως για τον έλεγχο της.
- Την τοποθέτηση του/της επικεφαλής της νευραλγικής Επιτροπής Ανταγωνισμού, για τον έλεγχο κρίσιμων τομέων της οικονομίας.
- Την τοποθέτηση του επικεφαλής της ΕΥΠ για τον έλεγχο όλων των σοβαρών πληροφοριών και των κινήσεων σημαντικών προσώπων της δημόσιας ζωής και όψιμα για τον έλεγχο υπηρεσιών και φορέων του συνόλου του δημοσίου.
Τέλος, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Ν.Δ σε χρόνο dt άλλαξε όλες τις Διοικήσεις στον στενό και ευρύτερο Δημόσιο τομέα, φτάνοντας σχεδόν μέχρι “θυρωρού“, με πρόσωπα του απολύτου ελέγχου ούτε καν του κόμματος, αλλά του Κυρ. Μητσοτάκη προσωπικά, κάτι που είχε προηγουμένως κάνει ο Αλ. Τσίπρας και η στενή περί αυτόν ομάδα, για να μην πάμε ακόμα παλιότερα.
Αυτό είναι το σύγχρονο ελληνικό κράτος. Δεν είναι δημόσιο αλλά ιδιότυπα ιδιωτικό. Ανήκει στον εκάστοτε πρωθυπουργό και το επιτελείο του. Και ανήκει ιδιότυπα σε αυτόν και την πολιτική παρέα του για να διαχειρίζονται το όργιο της μεγάλης διαπλοκής και των σαρωτικών πελατειακών σχέσεων που ελέγχουν την οικονομία και κοινωνία και καθορίζουν τους παίκτες, τα λάφυρα τους και τους ρόλους τους στις οικονομικοκοινωνικές εξελίξεις.
Αυτό το παιχνίδι ασωτίας και καταστροφής της χώρας, χρειάζεται κυρίως δύο και ένα πολιτικό σύστημα για δύο παίκτες. και μιλάμε για δύο παίκτες ώστε να υπάρχει η ασφαλιστική δικλείδα της εναλλαγής, που εκτονώνει τις δυσαρέσκειες και τις αντιθέσεις και δίνει την επίφαση δημοκρατικότητας.
Δημοκρατία δεν υπάρχει. Υπάρχει μόνο η ξένη εξάρτηση και το χρήμα και η δύναμη τους. που κόβουν τη δημοκρατία στα μέτρα τους.
Γι’ αυτό το σημερινό δίλημμα δεν είναι καθόλου το δίλημμα Ν.Δ ή ΣΥΡΙΖΑ. Το μόνο και πραγματικό δίλημμα είναι ανάμεσα στο σημερινό χειραγωγημένο κηδευμονευόμενο σύστημα ή την ανατροπή του.
Τ.Ζ