Μας είπαν ψέματα. Από το ένα μάτι βλέπει και βλέπει καθαρά εκείνους που της κλείνουν το μάτι.
Να φέρω ένα-δυο παραδείγματα. Αν είσαι πρώην υπουργός για παράδειγμα και έχεις πλαστογραφήσει πινακίδα κυκλοφορίας του πολυτελούς τζιπ που διαθέτεις για να μην πληρώσεις τα αναλογούντα κέρδη, δεν τρέχει τίποτα. Τρως μια υποτυπώδη ποινή και κυκλοφορείς ανάμεσά μας σαν κύριος.
Το ίδιο έτσι κι έχεις πλαστογραφήσει φορολογική ενημερότητα για να πάρεις ως κατασκευαστής ένα δημόσιο έργο. Δεν τρέχει τίποτα διότι το αδίκημα υπόκειται σε παραγραφή και ως συγγενής υψηλότατου πολιτικού προσώπου έχεις την ευχέρεια να το ξανακάνεις.
Αν είσαι καθαρίστρια που έχεις παραποιήσει ενδεικτικό της πέμπτης τάξης Δημοτικού και το έχεις κάνει έκτης τάξης τρως ποινή φυλάκισης δεκαπέντε χρόνων πρωτόδικα. Πας στο Εφετείο, η ποινή μειώνεται στα δέκα χρόνια και σε μεταφέρουν στην φυλακή Θήβας για να την εκτίσεις.
Το «έγκλημα» έγινε πριν από είκοσι έξι χρόνια αλλά δεν υπόκειται σε παραγραφή.
Η Δικαιοσύνη με το ένα της μάτι είδε τον πρώην υπουργό και τον συγγενή του πολιτικού κορυφαίο πολιτικού παράγοντα αλλά δεν είδε την καθαρίστρια η οποία ήταν μόνο καθαρίστρια χωρίς αξιώματα ή συγγενείς με αξιώματα.
Αν δεν ήταν η κοινωνία των πολιτών, οι ενεργοί και οι ευαίσθητοι πολίτες, η καθαρίστρια από το Βόλο θα παρέμενε ξεχασμένη στις φυλακές της Θήβας να εκτίσει ποινή φυλάκισης δέκα χρόνων.
Μετά την κινητοποίηση θυμήθηκε και το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει μια ανακοίνωση.
Ήρεμα σύντροφοι μην αναστατώσουμε την έξοδο από τα μνημόνια και την επιστροφή στις λεωφόρους της ανάπτυξης.Μετά την κινητοποίηση είναι πολύ πιθανό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που έχει τη σχετική δυνατότητα από το νόμο, να πάρει πρωτοβουλία και να μην εκτίσει την ποινή η καθαρίστρια.
Ωστόσο το θέμα δεν είναι εκεί.
Αν υπάρχει πολιτικό φιλότιμο πρέπει η Βουλή να πάρει νομοθετική πρωτοβουλία ώστε να λυθεί το ζήτημα χωρίς η ποινή των δέκα χρόνων να μείνει στίγμα για την καθαρίστρια.
Κανείς δεν λέει ότι μια τέτοια πράξη πρέπει να μείνει χωρίς ηθική απαξία χωρίς νομική επίπτωση.
Αλλά πρέπει να τηρηθεί ο κανόνας της αναλογικότητας των ποινών.
Η πράξη της καθαρίστριας που δεν είναι υπουργός για να παραγραφεί σε λίγα χρόνια αλλά απλός πολίτης έγινε πριν από είκοσι έξι χρόνια.
Ήταν άνεργη, είχε άντρα με ποσοστό αναπηρίας πάνω από 67% και δυο μικρά παιδιά.
Αυτή είναι η βία της φτώχειας -αν έχει ακουστά ο κ. Μητσοτάκης- που γενικά αποστρέφεται την βία. Αυτή είναι η βία της φτώχειας που γεννά την «ανομία».
Ας το έχουν υπόψη τους οι κυβερνητικοί και ειδικά ο πρωθυπουργός που έφτασε στο σημείο να εξισώσει την χρυσαυγήτικη βία με τους φοιτητές που δεν επέτρεψαν στην αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει στεφάνι στο Πολυτεχνείο…
*Πηγή: pagenews.gr
