«Τέρατα, που έχετε ανάγκη
τα «μεγάλα κόμματα»,
όπως οι μύτες των κορακιών
έχουν ανάγκη τα ψοφίμια»!
Βολταίρος, (παράφραση).
Κυβέρνηση, κράτος, κόμματα, κοινωνία. Σπόροι αρρώστιας και αξεσκάλιστες φυτείες νευρώσεων. Χύδην η εκδίκηση. Ακαμουφλάριστο το μίσος. Προτεκτοράτο με βουλωμένα τ’ αυτιά του με λάσπη. Κι’ αυτή η προεκλογική περίοδος μια σκηνή θεάτρου, χωρίς κάτι το ιδιαίτερο, χωρίς έστω μια κάποια ζαχαρωμένη τύψη!
Μέσα σ΄ αυτό το σκηνικό το σύστημα ή η «υπόγεια εξουσία», πάντα βρίσκει χρόνο για να αναβιώνει τις σταθερές του ναζισμού, δοκιμάζοντας αδιάλειπτα τα επιθετικά του υπερόπλα. Οι εξουσιαστές χρειάζονται πάντα τον αποδιοπομπαίο τράγο για να διαχειριστούν τα προβλήματα των καιρών. Προκειμένου να αποσυμπιέσουν το παραγόμενο κοινωνικό μίσος ενάντια στις απεχθείς «φάρες» των πολιτικών και των δημοσιογράφων, το ανακατευθύνουν έντεχνα προς μια αδύναμη κατηγορία πολιτών. Τα εξωνημένα ΜΜΕ και προπομποί του συστήματος προλειαίνουν με μαεστρία το έδαφος. Χρόνια τώρα γινόμαστε μάρτυρες ενός ύπουλου ρατσιστικού παραληρήματος απέναντι στους ηλικιωμένους οδηγούς. «Ηλικιωμένος παρέσυρε και τραυμάτισε πεζό» . «Ογδοντάχρονος έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου κλπ». Ειδικά όταν «αναδεικνύουν» το θέμα οι «κυράτσες» της τηλεόρασης, βλέπεις το μίσος να περισσεύει και να ξεχύνεται ασυγκράτητο απ’ το στόμα τους, και σαν παλίρροια να απλώνεται μετά, σε όλο το τραβηγμένο από το lifting δέρμα του προσώπου τους.
Οι εντολές έρχονται από ψηλά σαν όρνια πεινασμένα: Πάντα πρέπει να προτάσσουν την ηλικία για να περιγράψουν ένα ατύχημα. Δεν πρέπει ν’ ασχολούνται με τα αίτια του δυστυχήματος. Δεν θα πρέπει να εξετάζουν αν λόγω των μνημονίων και της περικοπής των συντάξεων ο ηλικιωμένος οδηγός μπορεί να μην έκανε τη σωστή συντήρηση στα φρένα του αυτοκινήτου του. Αν τον τρέλανε το κράτος με τους φόρους, τα ΕΝΦΙΑ και τα κτηματολόγια ή ναζιστολόγια. Το πρώτο που θα πρέπει να παίρνουν σαν δεδομένο είναι η ηλικία!
Ένοχος λοιπόν εκ προοιμίου και τελεσίδικα! Ίδια και απαράλλακτα όπως γινόταν στην προπολεμική ναζιστική Γερμανία με τους Εβραίους.
Έτσι φτάσαμε στην τεθλασμένη γραμμή που οδηγεί στην στοχοποίηση και στον χωρίς προηγούμενο βασανισμό των ηλικιωμένων.
Η Συριζαίικη Κυβέρνηση ανέλαβε τον βρώμικο ρόλο του εκτελεστή-βασανιστή. Σε στιγμές δικτατορικής έκστασης, ο υπουργός που ακούει στο όνομα Σπίρτζης «αποφάσισε» οι άνω των 74 ετών οδηγοί να ξαναδίνουν πρακτικές εξετάσεις για την ανανέωση των διπλωμάτων τους!
Κι’ όμως ακόμη κι’ ένας ηλίθιος καταλαβαίνει ότι η τέχνη του οδηγού και μάλιστα η εμπλουτισμένη με πείρα δεκάδων ετών δεν μπορεί ν’ ακυρωθεί. Αυτό που θα πρέπει να εξετάζεται είναι η φυσική κατάσταση του ηλικιωμένου και αρμόδιοι γι’ αυτό είναι μόνο οι γιατροί. Όμως ο παραπάνω τυραννίσκος δεν έλαβε υπ’ όψιν του καμιά άλλη πρόταση, ούτε και τις επίμονες εισηγήσεις της αρμόδιας ομοσπονδίας (Ο.Σ.Υ.Α.Π.Ε.) που ζητούσε την απόσυρση της «απόφασης» και τη νομοθέτηση δωρεάν ιατρικών εξετάσεων από τα δημόσια νοσοκομεία.
Και έτσι προοδευτικά θα φτάσουμε στο γελοίο. Οδηγοί βαρειών οχημάτων που έχουν «οργώσει» την Ευρώπη και όχι μόνο, να «εξετάζονται» από κάποιους νεήλυδες «συριζοφρουρούς» και άλλους, και να απορρίπτονται γιατί δεν …άνοιξαν σωστά την πόρτα του οχήματος! Αύριο μια κάποια αδέξια δεσποσύνη θα κληθεί να «εξετάσει» τον δάσκαλο που την έμαθε να οδηγεί! Αίσχος και ντροπή για τη νοημοσύνη, έστω και αυτή τη λίγη που μας έχει μείνει.
Όμως το σύστημα προχωρεί. Η αρμόδια ομοσπονδία συμβιβάστηκε. Τα άλλα εντός της προηγούμενης Βουλής κόμματα, μνημονιακά και …«αμνημόνευτα», αποξενωμένα από κάθε τι το ανθρώπινο, δεν ασχολήθηκαν καν με το θέμα, γιατί απλά είχαν συνηθίσει να ζουν σε ένα σύμπαν χωρίς ατμόσφαιρα, μύγες τοξικές, χωρίς φτερά, που ακόμη κι’ αν έπεφτε πυρηνική βόμβα , αυτές θα εύρισκαν τρόπους να επιβιώσουν!
Απευθύνθηκα σε πολιτικούς μεμονωμένους, έγραψα άρθρα, σχόλια, φώναξα. Παντού άκρα του τάφου σιωπή.
Όλο αυτό τον καιρό μόνο μια γραπτή απάντηση πήρα. Ήταν από έναν συναγωνιστή και φίλο παλιό:
«Από τότε που εμφανίστηκε το αυτοκίνητο, μου γράφει, ποτέ κανένας τύραννος στον κόσμο, καμιά χούντα τύπου Πινοσέτ, δεν διανοήθηκε να εφαρμόσει τέτοιου είδους πολιτικές. Όμως εδώ στο αναίσχυντο προτεκτοράτο, το πιο ύπουλο από όλα τα ναζιστικά- οργουελικά πολιτικά μορφώματα που λέγεται Σύριζα, που όπως αποδείχτηκε είναι το χειρότερο είδος μέσα στην κομματική ερπετο-πανίδα της χώρας μας, μάς έχει κυριολεκτικά κόψει τα πόδια. Κάποτε τους ψήφιζα και τώρα τους καταριέμαι! Αν ζούσα σε μια μεγάλη πόλη δεν θα είχα πρόβλημα να χάσω το δίπλωμά μου. Ας είναι καλά οι συγκοινωνίες. Όμως εγώ , όπως και χιλιάδες άλλοι ζούμε σε απομονωμένα χωριά, που δεν έχουμε άλλο μέσο να μετακινηθούμε ή να πάμε στα χωράφια μας, παρά μόνο το αγροτικό μας. Τι λοιπόν θα κάνουμε; Θα επιστρέψουμε πάλι στα γαϊδούρια και στα μουλάρια; Και πάλι, για να πάω να δώσω εξετάσεις στο εξεταστικό κέντρο, θα πρέπει να διανύσω κάπου 70 χιλιόμετρα και βάλε. Δηλαδή θα είμαι ικανός για να κάνω αυτή την διαδρομή και αν με κόψει και με βάλει για επανεξέταση θα μπορώ να οδηγώ, ενώ θα είμαι κομμένος; Πραγματικά ανήκουστα πράγματα και τρελά! Δε μπορούσε αυτό το τεράστιο θέμα, που αφορά χιλιάδες ανθρώπους, να συζητηθεί έστω και σ’ αυτήν την ξεφτιλισμένη Βουλή, για ν’ ακουστούν και κάποιες άλλες απόψεις; Όταν εντοπίζει η τροχαία κάποιον ανεξαρτήτου ηλικίας να οδηγεί επικίνδυνα δεν θα πρέπει να του αφαιρείται το δίπλωμα οριστικά και αμετάκλητα; Πέστε μου ποιος είναι πιο επικίνδυνος, ο ηλικιωμένος που κατά κανόνα κινείται αργά ή ο νεαρός που μόλις πάρει το δίπλωμα βγαίνει στις εθνικές οδούς και τρέχει με 200; Είναι ο ηλικιωμένος πιο επικίνδυνος ή ο μεθυσμένος που βγαίνει στους δρόμους και όποιον πάρει ο χάρος;
Τέλος πάντων. Ανόητοι και τρελοί υπάρχουν σε όλες τις ηλικίες, όμως όλοι αυτοί αποτελούν μια μειοψηφία και δεν μπορεί στο όνομα αυτών των ανεγκέφαλων να την πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι.
Πιστεύω ότι αυτή η εξοντωτική μανία απέναντι σε χιλιάδες ηλικιωμένους έφερε και την ανάλογη οργή που εκδηλώθηκε με την συντριβή του Σύριζα στις ευρωεκλογές. Ίσως οι επόμενοι που θα έρθουν να το ξανασκεφτούν».
Κι’ εγώ διαβάζοντας τα παραπάνω δεν μπόρεσα να κάνω τιποτ’ άλλο, μόνο μια μούντζα έδωσα με το ζερβί μου χέρι, έτσι ίσα καταπάνω στα άναστρα βάθη του θυμού μου και βγήκα πάνω ψηλά στα διάσελα και φώναξα και ούρλιαξα για να με ακούσει η πλάση ούλη:
Κι εγώ ρε φίλε, τι ρόλο παίζω μέσα σ’ αυτή τη χυδαία διαδικασία αποσύνθεσης της λογικής; «Γιατί οι εβδομήντα στους εκατό είμαστε κοιμισμένοι, είμαστε γέροι;»
Εκλογές δεν έχουμε; Με ποιο ζαρωμένο χέρι θα ψηφίσουμε αυτά τα «μεγάλα» πολιτικά κόμματα, αυτά που βρωμάνε και ζέχνουν σαν τα ψοφίμια, αυτούς τους δόλιους βασανιστές μας;
Αχ, καταδιωγμένη πατρίδα, αχ φτωχέ αδερφέ μου.
Ξέρω καλά ότι ζούμε σ’ ένα χρόνο νεκρό, μέσα σε ερέβη που γεννάνε φαντάσματα. Αλυσοδεμένοι στο μαγκανοπήγαδο της πολι(τι)κής ψύχρας, ακολουθούμε κάθε φορά έναν καταραμένο προδότη, σπόρο πελεκημένο, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα εκείνων που θέλουν να βασανίζουν και να βιάζουν την αξιοπρέπεια του απλού ανθρώπου, να βανδαλίζουν και να εξαερώνουν το περιεχόμενό του και να τον κάνουν ένα τέρας με στομάχι και κοιλιά, που να είναι εξαρτημένος από τα δήθεν «μεγάλα κόμματα», που στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά όγκοι από σκοτάδια, όπου μέσα τους παραμονεύουν αδίσταχτα θηρία, έτοιμα κάθε στιγμή να μας βασανίσουν, να μας πιούν το αίμα και να ποδοπατήσουν την ψυχή μας!
Υψάριον Αρκαδίας
27/6/2019
