Στην ιστορία θα περάσει το διάγγελμα του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ προς τους πολίτες της χώρας του στις 8 Ιανουαρίου! Ο λόγος του ξεχείλιζε ρατσισμό, ανυπόστατες κατηγορίες και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για «εγκληματίες μετανάστες» ενώ στόχευε στην δημιουργία ενός κλίματος φόβου και ανασφάλειας, επικαλούμενος μάλιστα μια μεταναστευτική κρίση που ο ίδιος δημιούργησε όταν συγκέντρωνε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στα νότια σύνορα της χώρας του.
Κάλλιστα αυτή η ομιλία, που μέχρι πριν λίγα χρόνια μόνο σε λούμπεν Μέσα ενημέρωσης μπορούσε να φιλοξενηθεί, μπορεί να χαρακτηριστεί μανιφέστο της ξενοφοβικής Νέας Δεξιάς, που αναδύεται σε Ευρώπη και Αμερική. Ζητούμενο εκ μέρους του ήταν να αποσπάσει τη συναίνεση των Αμερικανών στην ανέγερση του τείχους της ντροπής κατά μήκος των συνόρων των ΗΠΑ με το Μεξικό. Η κατασκευή αυτού του τερατουργήματος αποτέλεσε και την αιτία για τη διακοπή λειτουργιών της αμερικανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης από τις 22 Δεκεμβρίου, που επέβαλε ο Τραμπ.
Η δημιουργία ενός τείχους μεταξύ των συνόρων των δύο κρατών, που υποτίθεται ότι θα ανέκοπτε την είσοδο των μεταναστών, αποτέλεσε μια από τις βασικές προεκλογικές εξαγγελίες του Τραμπ το 2016, εγείροντας ωστόσο σοβαρότατες αντιδράσεις. Εκ μέρους του Μεξικού που θα πρέπει να φιλοξενήσει στα εδάφη του χιλιάδες νοτιοαμερικάνους που το χρησιμοποιούν ως πέρασμα για να φτάσουν στις ΗΠΑ, των Δημοκρατικών που έκριναν ότι θα δυναμιτίσει τις σχέσεις ΗΠΑ – Μεξικού και θα εντείνει το ρατσισμό, αλλά και ανθρωπιστικών οργανώσεων που επισήμαναν τους κινδύνους από ένα ανερχόμενο κυνήγι αλλοφύλων …μαγισσών. Ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών ωστόσο πριν εγκατασταθεί στο Λευκό Οίκο υποσχόταν ότι το κόστος της κατασκευής θα το μεταβιβάσει στο Μεξικό, εξοργίζοντας τους νότιους γείτονές τους. Έμμεσα όμως καθησύχαζε με αυτό τον τρόπο τους Αμερικανούς ψηφοφόρους ότι άλλοι θα πληρώσουν για τις απειλές που υποτίθεται αντιμετωπίζουν. Η πρόταση του Τραμπ αφορούσε στην οικοδόμηση ενός τείχους μήκους 1.000 μιλίων από μπετόν ή σίδηρο που θα προστεθεί στο τείχος μήκους 654 μιλίων που ήδη υφίσταται. Να σημειωθεί πώς το μήκος των αμερικανο-μεξικάνικων συνόρων από την μια ακτή της Καλιφόρνιας στον Ειρηνικό ως την άλλη του Τέξας στον Ατλαντικό φθάνει τα 1.954 μίλια.
Ο Αμερικανός πρόεδρος έκτοτε αν κι έμεινε πιστός στο ρατσιστικό του σχέδιο άλλαξε μια ουσιώδη παράμετρό του, που αφορούσε τον παραλήπτη του λογαριασμού: Ποιος θα πληρώσει τα 5,7 δισ. δολ. που αναμένεται να στοιχίσει η ολοκλήρωση του! Οι Δημοκρατικοί, πολύ σωστά ποιώντας, κοινώς τα στήλωσαν κι αρνήθηκαν να ψηφίσουν σχετικό νομοσχέδιο του Τραμπ, οπότε ο αμερικανός πρόεδρος προχώρησε στον πιο ωμό εκβιασμό που έχει ποτέ ασκηθεί σε ένα τόσο υψηλό επίπεδο: Κατέβασε τα ρολά της κυβέρνησης, διακόπτοντας τη λειτουργία της! Το μήνυμα του ρεπουμπλικανού ηγέτη ήταν όχι μόνο εμετικό αλλά και ξεκάθαρο: Αν δε συμφωνήσετε στην κατασκευή του τείχους, τότε 800.000 ομοσπονδιακοί υπάλληλοι, που αυτόματα μετατρέπονται σε ανθρώπινες ασπίδες, θα είναι απλήρωτοι για εβδομάδες, ακόμη και για μήνες ή χρόνια! Καθώς ο ίδιος ο Τραμπ ξεκαθάρισε ότι αν δεν υποκύψουν στις απαιτήσεις του οι Δημοκρατικοί, το λουκέτο μπορεί να διαρκέσει επ’ αόριστο. Ο ίδιος πάντως δεν πρόκειται να υποχωρήσει!
Το κόστος της απόφασής του να βάλει λουκέτο στην κυβέρνηση, μέχρι οι Δημοκρατικοί να υπερψηφίσουν τη χρηματοδότηση του τείχους του αίσχους, έχει ολέθριες επιπτώσεις σε ό,τι εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να είναι κοινό στις ΗΠΑ. Για παράδειγμα, κλειστές πόρτες στην Εθνική Πινακοθήκη και τον Εθνικό Ζωολογικό Κήπο, ενώ στα εθνικά πάρκα μέχρι που έκλεισαν τις πόρτες τους είχε σταματήσει η συλλογή απορριμμάτων, κάθε εργασία συντήρησης κ.λπ. Η βαθιά ανήθικη πράξη του Τραμπ να χρησιμοποιήσει σαν ομήρους τους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους για να αναγκάσει τους Δημοκρατικούς να αλλάξουν στάση, φαίνεται ακόμη πιο καθαρά αν λάβουμε υπ’ όψη μας ότι πρόκειται για ακραία κακοαμειβόμενο προσωπικό. Με βάση στοιχεία της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Κυβερνητικών Υπαλλήλων, που καλύπτει συνδικαλιστικά 700.000 εργαζόμενους, και δημοσιεύθηκαν στους New York Times, παρότι δε λείπουν κι όσοι πληρώνονται με 6ψήφιους μισθούς σε ετήσια βάση, ο μέσος εβδομαδιαίος καθαρός μισθός του εργαζόμενους στις ομοσπονδιακές υπηρεσίες κυμαίνεται γύρω στα 500 δολ. Επομένως κάθε βδομαδιάτικο και μισθός που χάνεται αυτή την περίοδο που δόθηκε αναγκαστική άδεια στους ομοσπονδιακούς υπαλλήλους ισοδυναμεί με απλήρωτες δόσεις για ενοίκιο ή στεγαστικό δάνειο (με ενδεχόμενο κίνδυνο την αύξηση του επιτοκίου λόγω υποβάθμισης της αξιολόγησης του δανειολήπτη), με άδεια ψυγεία και απλήρωτους λογαριασμούς ρεύματος, τηλεφώνου ή Netflix.
Από μια άλλη οπτική γωνία, το λουκέτο του Τραμπ στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να είναι ηθικά απαράδεκτο και κοινωνικά επώδυνο, δεν παύει όμως να έχει περάσει κάποια στιγμή από το μυαλό κάθε νεοφιλελεύθερου που σέβεται τον εαυτό του, κι ας μην το έχει δηλώσει δημόσια – τουλάχιστον μέχρι τώρα που έγινε η αρχή. Ο λόγος είναι απλός: Μεγάλος μέρος των 800.000 ομοσπονδιακών υπαλλήλων εργάζεται σε υπηρεσίες που δραστηριοποιούνται σε τομείς εποπτείας και ελέγχου της αγοράς ή διαφύλαξης του περιβάλλοντος, όπως για παράδειγμα οι 14.000 εργαζόμενοι της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας. Έγραφε χαρακτηριστικά το περιοδικό Wired ότι «ένας νομικός ανησυχεί πως το λουκέτο μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη θαλάσσια και αέρια ρύπανση που θα απελευθερώνεται από εταιρείες καθώς τα όρια τους θα λήγουν κατά τη διάρκεια του λουκέτου». Θα μπορούσε επομένως να ειπωθεί ότι το τείχος λειτουργεί κι ως μάννα εξ ουρανού για τον Τραμπ, που εκμεταλλεύεται τους μετανάστες για να πάει ένα βήμα πιο μπροστά το υπερ- ή μετα-νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του.
Πηγή: Νέα Σελίδα, 13 Ιανουαρίου 2018
