Σαν σήμερα κλείνουν 4 χρόνια από το ιστορικό μεγαλειώδες ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015.
Σαν σήμερα ένας λαός παρά τη λυσσώδη προπαγάνδα των κυρίαρχων βρόμικων κύκλων της ψευδο-“παγκοσμιοποίησης”, του ψευδο-“ευρωπαϊσμού” και της ξενόδουλης εγχώριας ολιγαρχίας και μιντιοκρατίας ψήφισε με μια εκπληκτική πλειοψηφία “ΟΧΙ” στην ευρώ υποδούλωση και την αποικοιοποίηση της χώρας μας, λέγοντας ένα μεγάλο “ΝΑΙ” σε μια καινούρια κυρίαρχη , βαθιά δημοκρατική και πραγματικά ανεξάρτητη Ελλάδα, που θα ακολουθούσε μια πορεία ανασυγκρότησης, ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης.
Αυτήν την μεγάλη εθνική και κοινωνική στιγμή, μια από τις μεγαλύτερες της εθνικής και λαϊκής μας ιστορίας, δυστυχώς πρόδωσε και πέταξε στη λάσπη αυτός ο άθλιος συρφετός των υποταγμένων του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου με πρωτεργάτες τους Αλ. Τσίπρα, Πρ. Παυλόπουλο και με άθλια συνοδεία τους Βαγγ. Μεϊμαράκη, Κυρ. Μητσοτάκη, Ευαγ. Βενιζέλο, Φώφη Γεννηματά κλπ.
Ένα μεγάλο πραξικόπημα μέσα από παρακρατικές διαδικασίες συνετελέσθη, καταγράφοντας ένα πελώριο εθνικό έγκλημα διαρκείας, του οποίου οι πολιτικές αλλά και νομικές συνέπειες για τους υπεύθυνους δεν διαγράφονται ούτε παραγράφονται ποτέ.
Το τραγικό είναι ότι ο λαός, οι πολίτες αυτής της χώρας έστω και εμμέσως με τη ψήφο τους στα μνημονιακά κόμματα στις εκλογές του Σεπτέμβρη μοιάζει να έδειξαν ανοχή στο πραξικόπημα των πραξικοπημάτων κατά της εκφρασμένης λαϊκής θέλησης που μετέτρεψε το ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου σε γραικύλικο ΝΑΙ της υποταγής.
Σήμερα, μπροστά στις μεθαυριανές εκλογές της 7ης Ιουλίου, πάει το ΝΑΙ να ξαναεπιβεβαιωθεί και η κηδεμονία, η ιδιόμορφη κατοχή της χώρας και η Βρυξελλιώτικη αποικιοποίηση της να μετατραπούν σε νέα “κανονικότητα” με νέα μνημόνια και καταστρεπτικές δεσμεύσεις χωρίς χρηματοδότηση, τα οποία τα βαπτίζουν επί το κομψότερον μεταμνημονιακή εποπτεία.
Υπάρχουν, όμως , ακόμα δυνάμεις μέσα στην κοινωνία μας που επιμένουν να αντιστέκονται, όπως υπάρχουν δυνάμεις που απλώς δείχνουν ανοχή και με μισή καρδιά και βρίζοντας ακολουθούν από φόβο και από ανασφάλεια την πεπατημένη της υποταγής και όχι από συμφέρον, από δοσιλογισμό ή και ραγιαδισμό, φαινόμενα που ξαναβρίσκουν έκταση στην κοινωνία μας.
Η Iskra τούτες τις ώρες, όπως και τότε είπε ΟΧΙ, επιμένει σε αυτό το μεγάλο επίκαιρο ΟΧΙ και σήμερα.
Και τότε ΟΧΙ και τώρα ΟΧΙ και πάντα ΟΧΙ μέχρι την τελική νίκη, μέχρι να πάρουν τα όνειρα και τα οράματα γενιών και γενιών εκδίκηση και να γίνουν μια νέα φωτεινή πραγματικότητα σε αυτή τη γωνιά της γης.
Είναι λίγοι αυτοί που και σήμερα επιμένουν στο ΟΧΙ και το θεωρούν αυτό το ΟΧΙ σήμερα πολύ πιο αναγκαίο και επίκαιρο.
Δεν ξέρω πόσο λίγοι είναι αλλά ξέρω ότι αυτοί εκφράζουν τη ψυχή, τα αισθήματα, τα όνειρα, τα οράματα, τους πόθους και τις προσδοκίες ενός πολυβασανισμένου λαού που δεν θέλει να ζει και να υπάρχει ως “επαίτης” και ως “παράσιτο“, μέσα στην “μικροαπατεωνιά“, την “πελατειακή ζητιανιά” και την έλλειψη “αξιοπρέπειας” “περηφάνιας” και αξιών.
Κατανοώ ότι είναι ανόητο αυτήν την ώρα να ζητήσω κάτι για την λαϊκή ψήφο της Κυριακής, που όλα μοιάζουν καθορισμένα στην κατεύθυνση μιας ελεεινής κανονικότητας με πρώτη τη ΝΔ, που μαζί με το ΠΑΣΟΚ, μας έφεραν στην χρεοκοπία και μας κατάντησαν μνημονιοαποικία και δεύτερο και καταϊδρωμένο τον μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ της προδοσίας και της ψευτιάς.
Όμως απ’ αυτές τις στήλες θα παροτρύνουμε με όλες μας τις δυνάμεις τους πολίτες, λέγοντας ότι το ΟΧΙ της 5/7/15 θα τους ακολουθεί και θα τους ακολουθεί για πάντα και θα τους υπενθυμίζει το μεγάλο χρέος και την μεγάλη ευθύνη.
Ψηφίστε την Κυριακή μαζικά και ανατρεπτικά, για μια ανατρεπτική εξέλιξη στις κάλπες.
Ανατρέψτε, όσο και αν μοιάζει απίθανο, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Τίποτα δεν τελείωσε. Τίποτα δεν τελειώνει και τη Κυριακή το βράδυ, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα.
Ο αγώνας συνεχίζεται και από τη Δευτέρα θα κάνουμε μια νέα αγωνιστική αρχή ενάντια στην εξωνυμένη ΝΔ και στο νέο παραδομένο διπολισμό.
Μια νέα αρχή για την λευτεριά της πατρίδας μας, για την εθνική μας ανεξαρτησία, για την γνήσια και βαθιά δημοκρατία, για την ανασυγκρότηση και παραγωγική ανάταξη της Ελλάδας, για την κοινωνική δικαιοσύνη, για να μείνουν τα παιδιά μας και να ευημερήσουν στον τόπο μας, για μια πατρίδα που να αξίζει να ζούμε και να μας κάνει περήφανους.