Έναν ολόκληρο μήνα (10 Αυγούστου – 10 Σεπτέμβρη 2020) κράτησε η μεγάλη ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς η Τουρκία έκανε σεισμικές έρευνες στην ΑΟΖ του Καστελλόριζου. Δεκάδες πολεμικά πλοία των 2 χωρών βρέθηκαν αντιμέτωπα. Το ίδιο χρονικό διάστημα ακροδεξιοί πολιτικοί της Τουρκίας ζήτησαν την … επιστροφή των Δωδεκανήσων στην Τουρκία, ενώ κάποιος ακραίος μίλησε και για τα «τουρκικά νησιά» Λέσβο, Χίο και Σάμο ! Τελικά με παρέμβαση Μέρκελ και Πομπέο η Τουρκία έκανε τακτικό ελιγμό (αποχώρηση του ερευνητικού πλοίου Όρουτς Ρέις) και προετοιμάζεται διάλογος.
Τα αίτια του τουρκικού επεκτατισμού
Η υλική βάση της τουρκικής θρασύτητας είναι η σημαντική οικονομική άνοδος της Τουρκίας τα 40 τελευταία χρόνια (1980-2020). Η Τουρκία σε αυτό το διάστημα τετραπλασίασε το ΑΕΠ και πενταπλασίασε την βιομηχανική παραγωγή.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2019 η παραγωγή χάλυβα της Τουρκίας (33,7 εκατ. τόννοι) έφτασε το 85%της παραγωγής χάλυβα της Γερμανίας ! Εξ άλλου η Τουρκία το 2019 παρήξε υπερδιπλάσιο χάλυβα σε σχέση με την Γαλλία. Στην ηλεκτροπαραγωγή η Τουρκία βρίσκεται στο 50% του επιπέδου της Γερμανίας και στο 90% της Βρετανίας. Με βάση την τελευταία εκτίμηση του IMF (Δ.Ν.Τ.) το 2020 η Τουρκία είναι η 13η Παγκόσμια Δύναμη στο ΑΕΠ –Ρ.Ρ.Ρ.(ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης) ξεπερνώντας την Ιταλία, που είναι 14η. Η Τουρκία έχει 7πλάσιο ΑΕΠ-Ρ.Ρ.Ρ. σε σχέση με την Ελλάδα. Γενικά η Τουρκία σημείωσε ίσως την καλύτερη οικονομική επίδοση την πρώτη 20ετία του 21ου αιώνα μέσα στα πλαίσια του Δυτικού συνασπισμού. Αντίθετα πολύ μεγάλες δυνάμεις της Δύσης (Ιταλία, Ιαπωνία, Γαλλία αλλά και Γερμανία) δεν πήγαν καθόλου καλά.
2001 – 2020: Μια αποτυχημένη 20ετία για τις δυτικές οικονομίες
Το χαρακτηριστικό της πρώτης εικοσαετίας του 21ου αιώνα είναι η γοργή άνοδος της οικονομίας της Κίνας. Η Λ.Δ. Κίνας πενταπλασίασε το ΑΕΠ και επταπλασίασε την βιομηχανία της μέσα σε 20 χρόνια.
Με βάση την τελευταία εκτίμηση του Δ.Ν.Τ. (Αύγουστος 2020), το 2020 η Λ.Δ. Κίνας θα φθάσει το 137% του ΑΕΠ –Ρ.Ρ.Ρ. των ΗΠΑ, θα είναι πρώτη παγκοσμίως για 7ο χρόνο στο πραγματικό ΑΕΠ. Εξ άλλου η Κίνα και Ρωσία το 2020 θα έχουν μαζί ΑΕΠ –Ρ.Ρ.Ρ. ίσο με 32 τρισεκατομμύρια δολλαρια, έναντι 40 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων που είναι το άθροισμα των 7 Δυτικών χωρών του G7 (ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Ιαπωνία, Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία). Δηλαδή, το 2020 το G2 της Ανατολής (Λ.Δ. Κίνας και Ρωσία) θα έχει το 80% του ΑΕΠ –Ρ.Ρ.Ρ. του G7 της Δύσης.
Πρέπει να πούμε ότι στον βιομηχανικό και κατασκευαστικό τομέα το G2 (Κίνα, Ρωσία) υπερέχει σαφώς του G7, ενώ η Δύση υπερέχει σε κατανάλωση και εμπόριο.
Εάν η Λ.Δ. Κίνας συνεχίσει να ανεβαίνει όπως τα τελευταία χρόνια, δηλαδή γύρω στο 6% ετησίως έναντι 2-2,5% της Δύσης, τότε το 2025 το G2 (Κίνα, Ρωσία) θα φθάσει το 95-100% του ΑΕΠ –Ρ.Ρ.Ρ. (ΑΕΠ σε αγοραστική δύναμη) του G7 της Δύσης. Σ’ αυτή την περίπτωση το ρωσοκινεζικό μπλόκ θα έχει σχεδόν διπλάσια βιομηχανία σε σχέση με την Δύση και υπερδιπλάσιο επίπεδο κατασκευών.
Ο τουρκικός εκβιασμός
Η νατοϊκή Τουρκία έχει (2020) 83 εκατομμύρια πληθυσμό και σε 1-2 χρόνια (2021 – 2022) θα ξεπεράσει σε πληθυσμό την Γερμανία. (Το 1925, μετά την συμφωνία της Λωζάννης, η Γερμανία είχε 60 εκατομμύρια και η Τουρκία μόνο 14 !). Η Τουρκία το 2019 ήταν η 5η Δυτική χώρα σε παραγωγή χάλυβα (και 8η παγκοσμίως), 8η Δυτική χώρα στην ηλεκτροπαραγωγή (15η παγκοσμίως), 9η Δυτική χώρα στην παραγωγή αυτοκινήτων (15η παγκοσμίως).
Είναι φανερό ότι για την Δύση η Τουρκία έχει μεγάλη σημασία και δεν θέλει να χαθεί για τον ευρωατλαντισμό. Ο Ερντογάν και η ομάδα του δεν είναι ούτε με την Δύση, ούτε με τον ρωσοκινεζικό συνασπισμό, ούτε με το Ιράν και τους σιίτες. Είναι με τον 3ο παγκόσμιο παίκτη, το σουνιτικό Ισλάμ.
Η τουρκική ηγεσία εκμεταλλεύεται την σύγκρουση της Δύσης με Κίνα, Ρωσία και Ιράν και ζητά εκβιαστικά «ανταλλάγματα» για να μείνει στο ΝΑΤΟ ! Η σημερινή Τουρκία θεωρεί ότι πλησιάζει η στιγμή για να καταφέρει βαρύτατο πλήγμα στην Ελλάδα, που την θεωρεί σοβαρό εμπόδιο για επέκταση προς Δυσμάς.
Βέβαια, η Τουρκία δεν είναι σήμερα έτοιμη για τον «Μεγάλο Πόλεμο». Προετοιμάζεται όμως. Προς το παρόν θέτει διεκδικήσεις (ΑΟΖ ανατολικής Μεσογείου, αποστρατιωτικοποίηση νησιών Αιγαίου, «δικαιώματα» των μουσουλμάνων σε Θράκη και Δωδεκάνησα, ματαίωση του αγωγού East Med εάν δεν συμμετέχει η Τουρκία, ΑΟΖ Κύπρου κλπ).
Σε περίπτωση σοβαρής διεθνούς περιπλοκής (π.χ. ανοικτή σύγκρουση ΗΠΑ – Κίνας για τον έλεγχο της Ταϊβάν, ένοπλη σύγκρουση στην Κορέα κλπ) πιθανόν η Τουρκία να θέσει σε εφαρμογή το στρατιωτικό σχέδιο που ήδη έχει για αποφασιστική λύση των διαφορών με την Ελλάδα ! Ίσως μάλιστα συμμαχήσει και με άλλες 2 νατοϊκές χώρες (Αλβανία, Βουλγαρία) με υπόσχεση ανταλλαγμάτων σε βάρος της Ελλάδας.
Η εμμονική μονομέρεια της αστικής Ελλάδας
Η αστική ηγεσία της Ελλάδας έχει μονόπλευρο ευρωατλαντικό προσανατολισμό. Την Ρωσία, την Λ.Δ. Κίνας, το Ιράν, την Συρία του Άσσαντ, βασικά τις αγνοεί όπως και άλλες χώρες (Κούβα, Β. Κορέα, Βενεζουέλα κλπ) που είναι σε αντίθεση με τη Δύση. Η Ελλάδα διατηρεί κομμένες τις σχέσεις με την Συρία, παρ’ ότι ο Άσσαντ έχει νικήσει σχεδόν πλήρως τους ισλαμιστές και εχθρεύεται την Τουρκία.
Η ευρωατλαντική Ελλάδα υποστηρίζει πλήρως το Ισραήλ δηλαδή ένα κράτος – εισβολέα και καταπιεστή για να χτυπήσει την Τουρκία, δηλαδή ένα άλλο κράτος εισβολέα και καταπιεστή !
Υποστηρίζει τους στυγνούς μονάρχες του Περσικού κόλπου, αλλά χτυπάει το Ιράν επειδή τάσσεται ενάντια στις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Τα κυρίαρχα κόμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ είναι ξεκάθαρα υπέρ του ευρωατλαντισμού και περιμένουν από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. να «συνετίσουν» την Τουρκία.
Το ΚΚΕ τα τελευταία 15-20 χρόνια είναι αυστηρά ουδέτερο στην Κυρίαρχη Διακρατική Αντίθεση μεταξύ Δύσης και Ρωσίας – Κίνας – Ιράν. Έτσι η αντίθεσή του στον ευρωατλαντισμό είναι μάλλον θεωρητική, σαν να έλεγε ότι μπορούσε να νικηθεί ο Χίτλερ και ο φασιστικός Άξονας χωρίς την δράση των συμμαχικών στρατών.
Η αστική Ελλάδα δέχεται πιέσεις από ΗΠΑ – Γερμανία κλπ να κάνει «λογικές» παραχωρήσεις στην Τουρκία. Υπάρχουν 2 δυσκολίες:
α) η σημερινή Τουρκία θέλει μεγάλες παραχωρήσεις από Ελλάδα και Κύπρο.
β) Ένα σοβαρό τμήμα της αστικής τάξης (και του ελληνικού πολιτικού προσωπικού) υποτάσσεται μεν στον ευρωατλαντισμό αλλά δεν θέλει τοπικό ηγέτη την Τουρκία.
Ίσως έχουμε σημαντικές εξελίξεις τους επόμενους λίγους μήνες…
21 Σεπτεμβρίου 2020
Γιάννης Εμμανουηλίδης
