Τα τρία εφτάρια του Τσίπρα είναι η οικονομική κατάσταση του λαού (η πραγματική οικονομία), οι διαπραγματεύσεις με τη FYROM και η αντιμετώπιση (και στο Αιγαίο, και περί των ΑΟΖ και στην Κύπρο) της τουρκικής επιθετικότητας. Οι δύο άσσοι του Τσίπρα είναι ο κ. Μητσοτάκης και η πόλωση. Φουλ του εφτά με άσσους δεν είναι και άσχημο χαρτί, μπορεί όμως να αποδειχθεί καταστροφικό αν το παίξεις με οίηση και στα κουτουρού.
Χρησιμοποιώ – με την άδειά σας – χαρτοπαικτικούς όρους, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα προικίσει τον λαό μας με πεντέξι καζίνα (ενδιαφέροντος Κόκκαλη; Δεν θα ήταν παράξενο κάτι τέτοιο, στο πλαίσιο του αγώνα που δίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα μαρμαρένια αλώνια κατά της διαπλοκής – καθόλου παράξενο!).
Άλλωστε, η ηγετική ομάδα Τσίπρα κι όλος ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μάθει πια απ’ έξω κι ανακατωτά τη γλώσσα της Δεξιάς! Λιγώνονται κι ακκίζονται που αναβάθμισε το ραγιαδιλίκι μας ο Οίκος (με την έννοια του νταβατζή) Moody’s, την ίδια ώρα που τα μισά νοικοκυριά στην επικράτεια δεν έχουν θέρμανση, ενώ ταυτοχρόνως ο κ. Ιβάν Σαββίδης δεν πληρώνει ΕΝΦΙΑ για το λιμάνι στη Θεσσαλονίκη, ή η κυρία
Αντωνοπούλου, επιδοτείται με 12.000 ευρώ τον χρόνο (από τα κομμένα επιδόματα των παιδιών με ειδικές ανάγκες) για να πληρώνει το νοίκι της στην Αθήνα. Κάτοικος γαρ, Νέας Υόρκης.
[Εδώ να κάνουμε μια στάση: Η επιδότηση ενοικίου στην πάμπλουτη υπουργό με νόμο που έχει υπογράψει η ίδια και συνεπώς εγνώριζε ο Τσίπρας συνιστά για όλους εμάς τους υπόλοιπους το Έπος του Μαλάκα!
Σε τέτοιες περιπτώσεις όποιος δεν αισθάνεται μαλάκας ή είναι πολύ μαλάκας ή πολύ πλούσιος που το διασκεδάζει με τους μαλάκηδες – εμάς!
Το ωραίον όμως σε αυτήν την υπόθεση δεν είναι μόνον το ηθικό πλεονέκτημα του Τσίπρα που γνώριζε αυτήν την ιστορία, αλλά και η διαχείριση αυτής της βρωμοκατάστασης. Ομιλών ο κ. Τζανακόπουλος στον κ. Χατζηνικολάου για αυτό το… σκυλόνειο άγος μας πληροφόρησε ότι ο Τσίπρας εξέφρασε τηλεφωνικώς στην εν λόγω κυρία τη διαφωνία του, τη δυσαρέσκειά του.
Μάλιστα! Και μετά;
Μετά μας διαβεβαίωσε ο κ. Τζανακόπουλος ότι το Μαξίμου έμεινε να περιμένει την τοποθέτηση (!) της κυρίας Αντωνοπούλου!!
Δεν την ξωπέταξαν δηλαδή με τη μία, δεν την έστειλαν στον διάολο στο πυξ-λαξ μιας και το πράγμα μαθεύτηκε (διότι οι ίδιοι – το ξαναλέω – εγνώριζαν), αλλά έκατσαν να περιμένουν την απάντηση της… παθούσας! Θα πρότεινα, περιμένοντας, να κάνουμε έναν έρανο μεταξύ μας οι παλιοί σύντροφοι και να βγάλουμε στην αναξιοπαθούσα υπουργό ένα επίδομα θέρμανσης, ένα πριμ ηθικού πλεονεκτήματος, καθώς κι ένα πιάτο γεμιστά φτιαγμένο με τα χεράκια της κυρίας Θεανώς Φωτίου!
Συνελόντι ειπείν: είναι τόσον ταχεία η φθορά του ΣΥΡΙΖΑ (και η συμβολή του στην παρακμή της χώρας) που, καιρό τώρα, ο Τσίπρας παρουσιάζει το σύνδρομο Σημίτη! κάνει ότι δεν ξέρει αυτά που ξέρει
ή που θα έπρεπε να ξέρει. Όμως όποιος «δεν ξέρει» είναι βλάξ κι όποιος ξέρει είναι συνένοχος! Η, εν τέλει, κακήν κακώς παραίτηση της κυρίας Ράνιας Αντωνοπούλου δεν διορθώνει τα πράγματα. Μάλιστα υποδηλώνει ότι έχει ξεχειλώσει τόσο η κατάσταση που ανά πάσα στιγμή η παθολογία της θα μπορεί να εκδηλώνεται με τέτοια ή άλλα επεισόδια].
***
Και μετά την παρένθεση επανερχόμαστε στον άσσο της πόλωσης. Εκτός από τη γλώσσα της Δεξιάς με τα τρία εφτάρια (υποταγή στους Δυνατούς και Διαπλεκόμενους, υποτέλεια στους Δανειστές και Δυνάστες, κατευνασμός της Τουρκίας) που γρήγορα έμαθε να μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ, γρήγορα επίσης άρχισε να μιλά και την (κούφια, άνευ αντικειμένου) γλώσσα της πόλωσης.
Οι κοκορομαχίες του νέου δικομματισμού παραπέμπουν ευθέως πλέον στις κοκορομαχίες του παλιού δικομματισμού – στην εποχή Μαρούδα. Όπως και τότε, έτσι και τώρα επειδή τα δύο κόμματα (του δικομματικού μονοκομματισμού) δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν στα έργα και τις πράξεις, το «μοιράζουν» στις φωνές και τις ύβρεις.
Η πόλωση αυτή ωφελεί τον ΣΥΡΙΖΑ και έτσι θα το πάει έως τις εκλογές, διότι έτσι «συσπειρώνει» ένα μέρος των ψηφοφόρων του, αλλά και διότι έτσι λεηλατεί κι ένα μέρος της υπόλοιπης Αριστεράς, καθώς τα συλλαλητήρια απέδειξαν,
όταν ορισμένοι αριστεροί έγιναν ουρά στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ να χαρίζει στην Ακροδεξιά τον «ετερόκλητο όχλο», καθώς αναίσχυντα χαρακτηρίσθηκε απ’ τον Τσίπρα ο λαός (ώσπου «να εκλέξουμε έναν άλλο λαό» ). Πλην όμως, για
τις δραματικές συνέπειες αυτής της πολιτικής, αύριο…
*Πηγή: topontiki.gr
