Στην Τουρκία και στο τουρκικό Κουρδιστάν πραγματοποιήθηκαν πρόωρες εκλογές με απόφαση του Ερντογάν και της κυβέρνησής του. Οι εκλογές έγιναν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Το σχέδιο του Ερντογάν ήταν μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να πιάσει την αντιπολίτευση απροετοίμαστη και να ρίξει στη μάχη των εκλογών ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό, την καταστολή, τη βία και τρομοκρατία. Απ’ την άλλη μεριά μια σειρά από παράγοντες συνέβαλαν στο να πάρει αυτήν την απόφαση ο Ερντογάν: Η επερχόμενη οικονομική κρίση, η εσωτερική και η διεθνής κατάσταση, η αντίδραση των μαζών, το κουρδικό ζήτημα, η ανάμιξη της Τουρκίας στη Συρία και πολλά άλλα.
Ταυτόχρονα με την προκήρυξη των εκλογών εξαπολύθηκε ένα κύμα κάθε μορφής τρομοκρατίας και καταπίεσης ενάντια στον κούρδικο και τούρκικο λαό, ενάντια στους εργάτες και τους εργαζομένους. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι εκλογές στην Τουρκία πραγματοποιήθηκαν σε συνθήκες κυριολεκτικά στρατοκρατίας.
Μετά από την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, ο Ερντογάν κυβερνάει με Προεδρικά Διατάγματα. Η Βουλή στην ουσία δεν υπάρχει και γίνεται ό,τι λέει ο Ερντογάν και όπως αποφασίζει το επιτελείο του. Όλες οι κρατικές υπηρεσίες είναι υπό τον έλεγχο του Ερντογάν και μπήκαν στη μάχη των εκλογών στο πλευρό του.
Τα ΜΜΕ, τα οποία σε ποσοστό 90% βρίσκονται υπό τον πλήρη έλεγχο του Ερντογάν, κράτησαν μια στάση ανάλογη …κομματικής οργάνωσης του ΑΚΡ (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το κόμμα του Ερντογάν).Όλοι οι δήμοι που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο του ΑΚΡ επιστρατεύθηκαν στον εκλογικό μηχανισμό του Ερντογάν.
Ειδικότερα στο Κουρδιστάν όλοι οι εκλεγμένοι δήμαρχοι συνελήφθησαν και οδηγήθηκαν στις φυλακές ενώ στη θέση τους διορίστηκαν επίτροποι. Στο Κουρδιστάν όλοι οι δήμοι δούλεψαν σαν να ήταν κομματική οργάνωση του ΑΚΡ.
Σε όλη την Τουρκία, οι δήμοι αυτοί μοίρασαν στον κόσμο υποσχέσεις και ρουσφέτια για να μαζέψουν ψήφους.
Δικαστικό σώμα, αστυνομία και γενικότερα όλος ο κρατικός μηχανισμός, ρίχτηκαν στη μάχη διοργανώνοντας την προεκλογική εκστρατεία του Ερντογάν και του κόμματός του ΑΚΡ.
Δεν υπήρχαν καθόλου ισότιμες και δημοκρατικές συνθήκες για τους υποψήφιους της αντιπολίτευσης. Ο Ερντογάν, που έκανε μια μονομερή εκστρατεία, με τις πρόωρες εκλογές προσπάθησε να προλάβει την οικονομική κρίση που θα σκάσει στην Τουρκία.
Ισχυριζόταν το τελευταίο διάστημα ότι υπάρχει οικονομική τρομοκρατία, καθώς διεθνείς οργανισμοί και πολλοί άλλοι προσπαθούν να πλήξουν οικονομικά την Τουρκία αλλά η Τουρκία δεν θα σκύψει το κεφάλι. Ότι δηλαδή η οικονομική κρίση δεν προέρχεται από την πολιτική του Ερντογάν αλλά από εξωγενείς παράγοντες που προσπαθούσαν να πλήξουν την τουρκική οικονομία.
Ταυτόχρονα ο Ερντογάν προπαγάνδιζε ότι καραδοκούν εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί, που δεν θέλουν την Τουρκία στην περιοχή ενώ με το Αφρίν η Τουρκία απέδειξε ότι μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο στην περιοχή και όλοι προσπαθούν να χτυπήσουν την Τουρκία, να προβοκάρουν την οικονομική και πολιτική πορεία της.
Με αυτή την προπαγάνδα δημιούργησε μία παντουρκική και πανισλαμιστική προπαγανδιστική εκστρατεία και μέτωπο συνεχίζοντας, κατά τη συνήθη τακτική του, να χωρίζει τον κόσμο σε δύο στρατόπεδα. Το δικό του στρατόπεδο το πότισε καλά με τον εθνικισμό και όλη αυτή την προπαγάνδα μοιράζοντας πάρα πολλές υποσχέσεις και «θα».
Είπε ότι μοιράζει 150 εκατομμύρια για την ανεργία, ότι θα μειώσει τον πληθωρισμό και τον τιμάριθμο, ενώ έργα θα ξεκινήσουν σε όλη την Τουρκία.
Ότι η οικονομία έχει φτάσει σε καλό επίπεδο, ώστε θα φτιαχτούν λαϊκά καφενεία που θα μοιράζουν δωρεάν κέικ στον κόσμο. Με πολλά «θα», με πολλές υποσχέσεις, μαζί με τον εθνικισμό και την προπαγάνδα που προαναφέραμε κατάφερε να βγει πρώτο κόμμα.
Ωστόσο πρέπει να τονίσουμε ότι το ποσοστό του Ερντογάν, σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, είναι μειωμένο κατά 6-7 ποσοστιαίες μονάδες και έτσι δεν μπορεί να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι θα σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με τους Γκρίζους Λύκους του ΜΗΡ (Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης). Μια κυβέρνηση που όπως από ήδη από τώρα μπορεί κανείς να συμπεράνει, θα συνεχίσει να ακολουθεί την ίδια επιθετική πολιτική της Τουρκίας που ακολουθούσε μέχρι τώρα ο Ερντογάν. Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα εφαρμοστούν “οικονομικά προγράμματα” που θα οδηγήσουν σε περισσότερη ανεργία και φτώχεια. Με λίγα λόγια μέτρα που ρίχνουν την κρίση στην πλάτη των εργατών, εργαζομένων και των υπόλοιπων ασθενών στρωμάτων.
Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι η νοθεία έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στο εκλογικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα στο Κουρδιστάν. Στην πόλη Ούρφα αλλά και σε πολλές άλλες πόλεις έγιναν πολύ μεγάλες παρατυπίες. Όπως ότι πρωί πρωί, πριν ανοίξουν οι κάλπες για να ψηφίσει ο κόσμος, μισθοφόροι κουβαλούσαν σε κοινή θέα στα εκλογικά κέντρα τσουβάλια με ψηφοδέλτια του ΑΚΡ!
Σε πάρα πολλά χωριά και γειτονιές, έμπαινε στο εκλογικό τμήμα ένας ψηφοφόρος και ψήφιζε για όλη την οικογένεια ή για ολόκληρο το χωριό!
Ιδιαίτερα στο Κουρδιστάν αλλά και σε κάποιες περιοχές της Τουρκίας, απαγορεύτηκε στους εκλογικούς αντιπροσώπους του HDP να μπουν μέσα στα εκλογικά τμήματα. Όχι μόνο του HDP αλλά ακόμα και του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. Ας μην ξεχνάμε ότι σκότωσαν και τέσσερα άτομα σε αυτές τις περιοχές.
Σε αυτές τις συνθήκες διεξάχθηκαν οι εκλογές στην Τουρκία. Από το πρωί μέχρι το βράδυ, σε όλη την Τουρκία, υπήρχε φοβερό κλίμα τρομοκρατίας γύρω από τα εκλογικά κέντρα, ιδιαίτερα στο Κουρδιστάν. Ένοπλες ομάδες υποστήριξης των υποψηφίων βουλευτών του Ερντογάν τρομοκρατούσαν τον κόσμο.
Σε καμία περίπτωση το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι μία θριαμβευτική νίκη. Καταρχήν η πρόγνωση που υπήρχε στην αριστερά και τον ευρύτερο κόσμο ήταν ότι υπήρχε μεγάλη πιθανότητα ο Ερντογάν να έχανε τις εκλογές. Πράγματι εάν δεν είχε την υποστήριξη των Γκρίζων Λύκων θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο να εκλεχθεί ως πρόεδρος και δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση.
Παρ’ όλες αυτές τις συνθήκες, το HDP σπάζοντας το φράγμα του 10%, κατόρθωσε να αναδειχθεί τρίτο κόμμα παίρνοντας ποσοστό 11,5% των ψήφων και 67 βουλευτές. Σύσσωμη σχεδόν η αριστερά ψήφισε υπέρ του HDP.
Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ερντογάν, παίρνει 42,4% και 293 έδρες. Να υπενθυμίσουμε ότι η τουρκική Βουλή συγκροτείται από 600 βουλευτές.
Στη δεύτερη θέση, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP)με 22,74% και 146 έ
Το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) των Γκρίζων Λύκων, πήρε 11,2% και 49 έδρες.
Στη Βουλή μπήκε και το Καλό Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ με 45 βουλευτές.
Το Κόμμα Εργασίας (ΕΜΕΡ), σε ανακοίνωση που εξέδωσε το βράδυ της Κυριακής των εκλογών, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «τα προβλήματα των εργατών και εργαζομένων θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν και να εντείνονται, καθώς η νέα κυβέρνηση θα ακολουθήσει μια πιο επιθετική πολιτική προς τα λαϊκά στρώματα. Εμείς θα συνεχίσουμε να οργανώνουμε τους αγώνες μας ενάντια σε αυτή τη δικτατορία»
*Ο Σεΐτ Αλντογάν είναι ανταποκριτής στην Αθήνα της ημερήσιας εφημερίδας Εβρενσέλ
