Νέα δεδομένα στη Μέση Ανατολή και διεθνώς δημιουργεί η απόφαση των ΗΠΑ, όπως περιγράφτηκε σε ρεπορτάζ της Washington Post, να διακόψει η CIA το πρόγραμμα στήριξης των ανταρτών στη Συρία που πολεμούσαν εναντίον του Άσαντ.
Η απόφαση του Τραμπ, που δεν ανακοινώθηκε επίσημα αντίθετα με ό,τι είχε συμβεί το 2013 όταν ο Μπαράκ Ομπάμα είχε ξεκινήσει την υλική στήριξη των ανταρτών, ερμηνεύτηκε ως μια ακόμη εξυπηρέτηση προς τον ρώσο πρόεδρο. Και η αλήθεια είναι πως ο χρόνος που επιλέγηκε, δηλαδή λίγες ημέρες πριν την κατ’ ιδίαν συνάντηση Τραμπ – Πούτιν στο Αμβούργο στο πλαίσιο της συνόδου των 20 ισχυρότερων χωρών, επέτρεπε τέτοιες ερμηνείες. Ωστόσο, η Ρωσία δε χρειάζεται πλέον καμία «πάσα» εκ μέρους των ΗΠΑ. Από τον Σεπτέμβριο του 2015, οπότε ξεκίνησε η άμεση εμπλοκή της στη Συρία, στο πλευρό των κυβερνητικών δυνάμεων του Άσαντ, είναι τόσο καταιγιστική η αλλαγή του συσχετισμού ώστε η διακοπή της χρηματοδότησης από τη CIA στους αντάρτες ήρθε απλώς να αναγνωρίσει τα τετελεσμένα. Κι όχι να κρίνει τις περαιτέρω εξελίξεις καθώς αυτές έχουν κριθεί και είναι υπέρ της Ρωσίας. Η νίκη της Μόσχας, που βρήκε σημεία επαφής και εξέφρασε το λαϊκό αντιιμπεριαλισμό ακόμη και μέσω επιλεκτικών συμμαχιών όπως έπραξε ενδεικτικά με την ηρωική λιβανέζικη οργάνωση Χεζμπολάχ, βάζει ένα προσωρινό φραγμό στα επεκτατικά σχέδια των ΗΠΑ. Περισσότερα από 16 χρόνια μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν και το ξεδίπλωμα του σχεδίου ανακατάληψης της Κεντρικής Ασίας και της Μέσης Ανατολής η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ βρήκε το πρώτο της εμπόδιο.
Το «άδειασμα» των σύρων ανταρτών, που εγκαταλείπονται πλέον στην τύχη τους, δε σηματοδοτεί προφανώς την απόσυρση των ΗΠΑ από την περιοχή ή πολύ περισσότερο την στήριξή τους στον Άσαντ. Ο από θαλάσσης βομβαρδισμός της Συρίας πριν 3 μήνες μπορεί να θεωρηθεί κι ένα σήμα των ΗΠΑ ότι θα συνεχίσουν να είναι παρόντες, αν κι εκ του μακρόθεν, στις συριακές εξελίξεις.
Η διακοπή της χρηματοδότησης της CIA αποκάλυψε ωστόσο το βαθμό της παρέμβασης του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στις συριακές εξελίξεις. Μια παρέμβαση που έφτασε στον πλήρη διχασμό το 2016 όταν η CIA χρηματοδοτούσε τους μισούς αντάρτες (υποτίθεται τους πιο μετριοπαθείς που πολεμούσαν κάτω από την ομπρέλα του Ελεύθερου Συριακού Στρατού) και ο αμερικανικός στρατός επιχειρούσε εναντίον των άλλων μισών ανταρτών (υποτίθεται τους σκληροπυρηνικούς τζιχαντιστές που πολεμούσαν για το Ισλαμικό Κράτος και το Μέτωπο Νούσρα). Το προηγούμενο διάστημα μάλιστα δεν έλειψαν και απότομες διακοπές, όπως συνέβη το Φεβρουάριο, της αμερικανικής βοήθειας στο «καλό» κομμάτι των ανταρτών όταν διαπίστωναν πως το πολεμικό υλικό των ΗΠΑ είχε καταλήξει στους «κακούς»…
Πηγή: εφημερίδα Πριν
