Καλό μήνα και καλή ανάπτυξη. Εχθές είχαμε τον πρωθυπουργό να χαμογελάει σε νέους επιχειρηματίες, να τους μιλάει για καινοτόμα επιχειρηματικότητα, συνεχίζοντας τα προχθεσινά χαριεντίσματα στον Παπαστράτο που ύμνησε επιχείρηση, εργασιακές συνθήκες και δεν είπε τίποτα για τον παράνομα απολυμένο εργάτη με τη σκλήρυνση κατά πλάκας.
Σήμερα το πρωί 1η Σεπτέμβρη, 22 καθαρίστριες του ΥΠΕΚΑ, με ενεργή σύμβαση μέχρι το τέλος του 2017, απλήρωτες τρεις μήνες, που τους ανακοίνωσαν την απόλυσή τους με την προτροπή να συστήσουν ΚΟΙΝΣΕΠ, για να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό και αν είναι οι πιο φθηνές θα αναλάβουν εκείνες, ζητούσαν συνάντηση στο υπουργείο εργασίας.
Στο υπουργείο αρνήθηκαν να τις συναντήσουν, μετά από τις πιέσεις των καθαριστριών παρέπεμψαν στο μέλλον για ραντεβού, είπαν ότι έγινε κάποιο μπέρδεμα, δήλωσαν αναρμόδιοι, είχαν κατεβάσει τα ρολά και από μέσα είχαν και μια διμοιρία ΥΜΕΤ γιατί κινδύνευαν από 22 γυναίκες. Δυο Ελλάδες,δυο κόσμοι, δυο πραγματικότητες. Η εικονική,της ανάπτυξης και του success story και η πραγματική της φτώχειας, της ανεργίας, του εκβιασμού ότι αν γίνεις ο πιο φτηνός, θα δουλέψεις, των κατασχέσεων, των πλειστηριασμών, της καταπάτησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της εξαθλίωσης.
Δυο εικόνες, σαν ρεπορτάζ από πολεμικό μέτωπο μετά τη συνθηκολόγηση.Η εικόνα των καλών νικητών, των κατακτητών-απελευθερωτών, που βάζουν τις βάσεις της μελλοντικής ανάπτυξης πάνω στα θύματα των βομβαρδισμών τους και η εικόνα των θυμάτων και των αιχμαλώτων, που αν δεν είσαι κοντά δεν την βλέπεις γιατί δεν παίζεται, δεν τους συμφέρει να τη δείξουν. Από τη σύγκρουση, τη ρήξη και την ανατροπή, στους απολυμένους των 300-400€,που μπορεί να ήταν και μαζί στο δρόμο τρώγοντας χημικά και ξύλο.
Σήμερα αυτοί που τους καλούσαν να αγωνιστούν τους πετάνε στο δρόμο και αρνούνται να τους δουν. Το success story τους απαιτεί θύματα. Η πραγματικότητα είναι σκληρή και διαφορετική απ’ αυτή που παίζεται στις ειδήσεις. Η συμπάθεια και τα μνημόσυνα στα θύματα δεν αρκούν. Πρέπει να ξεσηκωθούμε!
