Η Ρωσία, μοιάζει σαν να βιάζεται να εκσυγχρονίσει και να ανανεώσει τα οπλικά της συστήματα, αφού επεξεργάζεται συνεχώς νέα προγράμματα.
Σήμερα Δευτέρα, με αφορμή την συνάντηση με αποφοίτους στρατιωτικών σχολών, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ανέφερε προς αυτούς ότι νέα μοναδικά οπλικά συστήματα, θα τεθούν σύντομα σε υπηρεσία στη Ρωσία.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο Πούτιν, η Ρωσία επεξεργάζεται ήδη ένα νέο πρόγραμμα κρατικών εξοπλισμών, με ορίζοντα προγραμματισμού έως το 2034, λαμβάνοντας υπόψη τις πρωτοποριακές καινοτομίες από τα κορυφαία ερευνητικά ινστιτούτα και εργαστήρια της χώρας.
“Υπερηχητικά όπλα, όπως τα συστήματα Avangard και Kinzhal έχουν ήδη τεθεί σε λειτουργία μάχης. Ακολουθούν άλλοι μοναδικοί εξοπλισμοί, που περιλαμβάνουν τον διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Sarmat, τον υπερηχητικό πύραυλο Tsirkon, τα συστήματα πυραύλων επιφανείας-αέρος S-500 ‘Prometei’ και άλλα, “είπε ο Ρώσος ηγέτης.
“Η εφαρμογή τους, θα επικεντρωθεί στην περαιτέρω ενίσχυση του αμυντικού δυναμικού της χώρας. Και, φυσικά, θα χειριστείτε αυτό το υλικό“, δήλωσε ο Ρώσος ηγέτης, απευθυνόμενος στους αποφοίτους των στρατιωτικών πανεπιστημίων της Ρωσίας.
Εν τω μεταξύ, ο τελευταίος διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος (ICBM) που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Θερμικής Τεχνολογίας της Μόσχας, (μέρος της κρατικής διαστημικής εταιρείας Roscosmos), δοκιμάστηκε επιτυχώς από το 1ο κρατικό διαστημικό αεροδρόμιο δοκιμών του ρωσικού υπουργείου Άμυνας, σύμφωνα με πηγή της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στο TASS σήμερα Δευτέρα.
“Στα μέσα Ιουνίου, ο τελευταίος μοναδικός βαλλιστικός πύραυλος, που αναπτύχθηκε από το Ινστιτούτο Θερμικής Τεχνολογίας της Μόσχας, ξεκίνησε με επιτυχία από το διαστημικό αεροδρόμιο Plesetsk”, ανέφερε η πηγή.
Όπως αναφέρθηκε νωρίτερα, το Ινστιτούτο Θερμικής Τεχνολογίας της Μόσχας, άρχισε να αναπτύσσει τις εξελιγμένες τροποποιήσεις ICBM με βάση το σιλό και κινητούς εκτοξευτές, στο πλαίσιο της προσπάθειας αναβάθμισης των στρατηγικών εξοπλισμών της Ρωσίας.
Σήμερα, ο μεγαλύτερος ICBM είναι ο RS-28 Sarman, γνωστός στο NATO ως Satan, o oποίος ζυγίζει γύρω στους 100 τόνους κατά την εκτόξευση και φτάνει σε ταχύτητα τα Mach 20,7, ή σχεδόν 25.000 χιλιόμετρα την ώρα.
Με αυτήν την ταχύτητα, μπορεί θεωρητικά να πλήξει οποιοδήποτε σημείο της Γης, σε λιγότερο από 30 λεπτά.
Όταν εξαντληθούν τα καύσιμα του τελευταίου σταδίου, το φορτίο απελευθερώνεται, ρυθμίζει την πορεία του και αρχίζει την κάθοδο προς τον στόχο.
Οι περισσότεροι σημερινοί ICBM, μπορούν να μεταφέρουν πολλές κεφαλές, μέχρι και πάνω από δέκα, οι οποίες αποτελούνται από μια πυρηνική συσκευή κλεισμένη σε ένα ανθεκτικό κωνικό περίβλημα.