Μιλώντας σήμερα στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΑ (Γ’ Πρόγραμμα», στους δημοσιογράφους Σ.Χαρίτου – Αν.Παπασταματίου, για το θέμα των πλειστηριασμών, ο Γιάννης Τόλιος, μέλος της ΠΓ της ΛΑΕ και υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής, τόνισε μεταξύ άλλων ότι, «οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών, αποτελούν άκρως ανάλγητο μέτρο, που «παράγουν» αστέγους, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι τραπεζίτες. Ωστόσο ο ελληνικό λαός φορτώθηκε 40 δις για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και οι τράπεζες αντί να περάσουν στο δημόσιο βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών. Η λύση στα «κόκκινα δάνεια» των λαϊκών νοικοκυριών είναι μια και μοναδική. «Σεισάχθεια».!! Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Σύνταγμα (άρθρο 21, παρ.4), προβλέπει την προστασία της κατοικίας, άρα η θεσμοθέτηση πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας, εκτός από «κοινωνικά» ανάλγητο μέτρο, είναι και αντισυνταγματικό.! Ταυτόχρονα η εφαρμογή «σεισάχθειας» για χρέη λαϊκών νοικοκυριών, με χαμηλό εισόδημα και περιουσία, επιβάλει την εθνικοποίηση των τραπεζών, μέτρο που θα διευκολύνει και την ευνοϊκή ρύθμιση των υπολοίπων «κόκκινων δανείων», με εξαίρεση τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» που πρέπει να πληρώσουν.!!
Όσον αφορά το γενικότερο πρόβλημα της εξόδου από την κρίση, χρειάζεται διακοπή εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, κάνοντας χρήση του κυριαρχικού δικαιώματος σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου (απόφαση Γ.Σ. του ΟΗΕ το 2015), με στόχο τη δραστική μείωση του. Αντίθετα η επιδίωξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ σε βάθος χρόνου, στο όνομα της εξυπηρέτησης του, δεν είναι απλά εξωπραγματική, αλλά οδηγεί σε ένταση της φτωχοποίησης και εξαθλίωσης του ελληνικού και της νεολαίας, που καταφεύγει στη μετανάστευση προκειμένου να επιβιώσει. Οι πολιτικές λιτότητας εκτός από ένταση της ανισοκατανομής εισοδήματος, είναι «από χέρι» υφεσιακές, μειώνουν την καταναλωτική ζήτηση, την παραγωγή και διογκώνουν την ανεργία. Άρα με την κατάργηση της λιτότητας, τη διακοπή εξυπηρέτησης του χρέους, την εθνικοποίηση των τραπεζών, το σταμάτημα λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας, κά, χρειάζεται και απαλλαγή από το ευρώ και επιτροπεία της ευρωζώνης, ανάκτηση της νομισματικής και λαϊκής κυριαρχίας και την εφαρμογή φιλολαϊκού προγράμματος εξόδου από την κρίση. Αυτή είναι η αναγκαία, ρεαλιστική και ελπιδοφόρα προοπτική για τον ελληνικό λαό και τη χώρα.
κ. Τόλιο λέτε:
“χρειάζεται διακοπή εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους, κάνοντας χρήση του κυριαρχικού δικαιώματος σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου (απόφαση Γ.Σ. του ΟΗΕ το 2015), με στόχο τη δραστική μείωση του.”
δύο ερωτηματα:
α) “Δραστική μείωσή του” σημαινει ότι δεν το διαγράφεις όλο ως παράνομο, αλλα αναγνωρίζεις ένα μέρος του ως νόμιμο. Ποιο τμήμα του χρέους κατά τη γνώμη σας ειναι νομιμο?
β) Το μερος του χρέους που θεωρείτε ότι είναι νόμιμο θα το αποφασισει η Ελλάδα μονομερώς ως κυρίαρχο κράτος ή εννοείτε ότι θα πρέπει να το “διαπραγματευτουμε” με τους “εταίρους μας” ??
Ευχαριστω