Έχει πιαστεί η ψυχή μας 7 μέρες τώρα με όσα συνέβησαν στο Μάτι και στις γύρω περιοχές. Τέτοιο κακό δεν το έχουμε ζήσει ποτέ. Είδαμε σκηνές κινηματογραφικού θρίλερ , ανείπωτη θλίψη, ανείπωτη φρίκη..
Παντού η ίδια συζήτηση…Γιατί και πως..
Να αποδοθούν ευθύνες ζητούν όλοι… Αυτό απαιτεί η δικαιοσύνη… Αυτό απαιτούν όλοι όσοι επλήγησαν… αυτό απαιτούν και οι συγγενείς των άδικα απανθρακωμένων συνανθρώπων μας… Συμφωνώ…
Αυτό που με θυμώνει είναι η εκμετάλλευση μιας πρωτοφανούς τραγωδίας από τα μέσα , όχι για την ενημέρωση, αλλά για τα ποσοστά τηλεθέασης και ραδιοακρόασης προβάλλοντας και περιγράφοντας ξανά και ξανά σκηνές γενικής καταστροφής! Είναι σαν να στρίβεις το μαχαίρι και να ρίχνεις αλάτι σε μια ανοιχτή και αιμορραγούσα πληγή. Δεν θεωρώ ότι αυτό, βοηθά ή παρηγορεί, αφ’ ενός τους παθόντες και αφ’ ετέρου όλους εμάς…
Είδαμε και βλέπουμε, πανικόβλητα αγχωμένους δημοσιογράφους να τρέχουν για την “είδηση” που θα τους προσφέρει ο κάθε τραγικός μάρτυρας.. Ένας μάλιστα, “υπερηφανεύτηκε” γιατί ήταν αυτός που ανακάλυψε το πρώτο απανθρακωμένο ανθρώπινο σώμα…!!!!!
Έλεος, λέω εγώ… Λίγη ντροπή και σεβασμός για τα αθώα θύματα… Δεν είναι δυνατόν να τα δίνουμε όλα στο βωμό της είδησης, με όποιο κόστος… Και αυτό να γίνεται ξανά και ξανά λες και η επανάληψη της φρίκης, προσθέτει κάτι στην τραγωδία της μιάμιση ώρας… ΝΤΡΟΠΗ!!!!
Οι ευθύνες υπάρχουν και δεν αφορούν μόνο την παρούσα κυβέρνηση. Η πολιτική προστασία ευθύνεται για την ανοδιοργανωσιά και τον ελλιπή συντονισμό σε περιπτώσεις ακραίων φαινομένων! Είναι αστείο να λέμε ότι “μας πιάσανε στον ύπνο”, γιατί, γι αυτόν ακριβώς τον “Ύπνο” υπάρχει η πολιτική προστασία! Γι αυτό ακριβώς το ενδεχόμενο οφείλει να προετοιμαστεί!!!
Χρόνια τώρα δεν έχει γίνει τίποτα! Σε μια χώρα που τα πορτοκαλί και κόκκινα χρώματα της πυροσβεστικής υπηρεσίας, όσον αφορά την επικινδυνότητα, είναι καθημερινά, ιδιαίτερα το καλοκαίρι! Η αντιμετώπιση πάντα η ίδια! Ο ένας να επιρρίπτει ευθύνες στον άλλον!! Και οι παθόντες πάντα οι ίδιοι!!!
Η πυροσβεστική υπηρεσία, που αποτελείται από αφοσιωμένους στρατιώτες που θυσιάζονται στο βωμό του καθήκοντος, πάσχει από εξοπλισμό και οχήματα , θέματα που αναδείχτηκαν με αγωνία από την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση. Ήμουν προσωπικά μέλος της συγκεκριμένης επιτροπής της Βουλής, όπου, μετά από διαβουλεύσεις αρμοδίων και μελών της επιτροπής, ζητούσαμε από την κυβέρνηση Σαμαρά, τα αυτονόητα. Τα αποτελέσματα των τότε διαβουλεύσεων που, δυστυχώς, ούτε εισακούστηκαν, ούτε προωθήθηκαν …τόσο από την τότε κυβέρνηση όσο και από την τωρινή , εμφανίζονται σήμερα με τον πιο φρικιαστικό τρόπο!!!
“Από την πληγή μου κοίταξα του κόσμου την πληγή.
Ξένη απ’ τον άνθρωπο η χαρά.
Ξένοι απ’ το δίκιο οι νόμοι.”
Γιάννης Ρίτσος
Κι εμείς…τι κάνουμε;;;;
