Παναγ. Λαφαζάνης
Πολλά ξέχασε η Αικ. Σακελλαροπούλου από τη ζωή, το έργο και τους αγώνες του Μίκη κατά τον αποχαιρετισμό του που εκφώνησε μέσα στη Μητρόπολη Αθηνών. Το σημαντικότερο, όμως, που ξέχασε, ήταν το πιο επίκαιρο: ο αγώνας του Μίκη ενάντια στα μνημόνια.
Τσιμουδιά για τον μεγάλο αντιμνημονιακό και ιδρυτή του κινήματος της “Σπίθας”. Τσιμουδιά από την Πρόεδρο στην απάνθρωπη επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στους Θεοδωράκη και Γλέζο στο γνωστό μεγάλο αντιμνημονιακό συλλαλητήριο έξω από τη Βουλή.
Τι να πει άλλωστε η κ. Σακελλαροπούλου όταν η ίδια, προσβάλλοντας τη χώρα, προκαλώντας τον ελληνικό λαό, καταπατώντας όλες τις αρχές Δικαίου και κάνοντας κουρελόχαρτο το Σύνταγμα, ενέκρινε δικαστικές αποφάσεις που νομιμοποιούσαν τη μνημονιακή αποικιοποίηση της Ελλάδας και το ξεπούλημα της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού λαού.
Το τραγικό και η ειρωνεία είναι ότι αυτή η μνημονιακή Πρόεδρος της Δημοκρατίας, συνεργός στα μνημονιακά δικαστικά πραξικοπήματα, αντί να πληρώσει και να πληρώνει για τα αντιδημοκρατικά ανουσιουργήματά της, ανεδείχθη συναινετικά Πρόεδρος της Δημοκρατίας και εκλήθη να αποχαιρετήσει και να τιμήσει τον μέγα-αντιμνημονιακό Μίκη Θεοδωράκη και τον Μίκη που σήκωσε ρωμαλέα το ανάστημά του για την εθνική ανεξαρτησία ενάντια στην υποτέλεια της πατρίδας μας.
Γι’ αυτό έφυγα μέσα από την Μητρόπολη, μόλις τελείωσε η σύντομη θρησκευτική τελετή και ανέβηκε στο βήμα να μιλήσει η Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Δεν μπορούσα να βλέπω μπροστά μου να απευθύνει το τελευταίο αντίο στον Μίκη εκείνη που στάθηκε απέναντί του και απέναντι σε ένα λαό ολόκληρο και έδωσε το απαραίτητο δικαστικό σχοινί στο πολιτικό κατεστημένο για να δέσει χειροπόδαρα και να κρεμάσει τη χώρα με προοπτική ενός αιώνα και βάλε!
Εγώ δεν ξεχνώ, όπως υπάρχουν πολλοί/λες σε αυτή τη χώρα που θέλουν να διατηρούν τη μνήμη τους ατόφια, ακέραιη και σε συνεχή εγρήγορση και επαγρύπνηση.
Γι’ αυτό θεωρώ λάθος, βαθιά υποκρισία και εμπαιγμό της νοημοσύνης κάθε επαγρυπνούντα, μια μνημονιακή Πρόεδρος, που όχι μόνο έδωσε άλλοθι στα μνημόνια αλλά και σε σωρεία μνημονιακών νόμων περικοπής δικαιωμάτων και εισοδημάτων, να καλείται και να μιλάει για το μακρινό παρελθόν και να ξεχνά το καυτό αντιδημοκρατικό παρόν που καθορίζει τη ζωή και το μέλλον του τόπου και του λαού, ευτελίζοντας συνάμα αυτούς που ύψωσαν το ανάστημά τους στη νέα “κατοχή”, η οποία συνεχίζεται με την καταπάτηση του περήφανου δημοψηφισματικού όχι του ελληνικού λαού τον Ιούλιο του 2015.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου και το κατεστημένο που την χειροκρότησε θερμά στη Μητρόπολη έκαναν το “καθήκον” τους πάνω από το φέρετρο του Μ. Θεοδωράκη. Κάποιοι άλλοι, όμως, δεν θα έπρεπε να είναι κομπάρσοι και θεατές αυτού του κακόγουστου και αναμενόμενου, θλιβερού Προεδρικού μονόπρακτου στη Μητρόπολη.
Παναγ. Λαφαζάνης
Υ.Γ: Φυσικά, όλα τα κατεστημένα ΜΜΕ αποσιώπησαν τη στάση μου στη Μητρόπολη, παρόλο το γεγονός ότι όλες οι τηλεοράσεις, και μέσα και έξω απ’ τη Μητρόπολη, πήραν την εικόνα της αποχώρησής μου, όπως τα ίδια μέσα “αποσιώπησης” δεν ανέφεραν απολύτως τίποτα από τη προσπάθεια να με εμποδίσουν να εισέλθω στο χώρο της Μητρόπολης με το αιτιολογικό ότι δήθεν υπήρχε αδιαχώρητο, ενώ όταν μπήκα στον ναό ήταν άδειος και μισοάδειος ήταν μέχρι το τέλος της τελετής. Τόσο πολύ ενοχλούνται από τη παρουσία μου;