Γερμανικό μίσος και χολή ενάντια στο ιταλικό πείραμα αμφισβήτησης του ευρώ

Η κινδυνολογία σε βάρος της Ελλάδας στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου η ενδεχόμενη τότε επιλογή για έξοδο από το ευρώ ταυτιζόταν με μια βιβλική καταστροφή της χώρας, μας, ωχριά, όσο και αν δεν το πιστεύετε, μπροστά στην τρομοκρατία που διεξάγεται τώρα, κυρίως από γερμανικής πλευράς, σε βάρος της Ιταλίας, τόσο για το πρόγραμμα που φαίνεται να εξαγγέλλει η νέα ιταλική κυβέρνηση, όσο και για μια ενδεχόμενη έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ, αν και το τελευταίο δεν μοιάζει ιδιαίτερα ορατό, τουλάχιστον άμεσα.

Διαβάστε μίσος, χολή και εμπάθεια σε βάρος της ιταλικής, ακόμα αδιευκρίνιστης και ρευστής, επιλογής της νέας κυβέρνησης στη Ρώμη από το κατά τα άλλα «ψύχραιμο» γερμανικό περιοδικό Spiegel και την «νηφάλια» Deutsche Welle:

«Στην πραγματικότητα η επίθεση από τη Ρώμη είναι θρασύτερη και πιο επικίνδυνη (ενν. από εκείνη της Ελλάδας). Είναι πιο επικίνδυνη, γιατί η Ιταλία, σε αντίθεση με την πολύ μικρότερη Ελλάδα, θα μπορούσε να στηριχθεί το πολύ για ένα-δύο χρόνια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Διάσωσης. Στη συνέχεια το ευρώ θα κυλούσε αναπόφευκτα σε μία κρίση, η οποία θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξή του, συμπαρασύροντας στην άβυσσο τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς σε όλον τον κόσμο. Αν η Ελλάδα ήταν ο εκρηκτικός μηχανισμός, η Ιταλία είναι η πυρηνική βόμβα», γράφει το περιοδικό SPIEGEL κάνοντας τη σύγκριση μεταξύ Ελλάδα και Ιταλίας.

«Επιπλέον», συνεχίζει το γερμανικό περιοδικό, «η καμπάνια της Ρώμης διακρίνεται από ιδιαίτερη θρασύτητα. Η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η οποία παρακάλεσε (!) για βοήθεια σε ώρα ανάγκης (σ.σ.: τώρα ανακαλύπτουν την τότε ελληνική φτώχεια, που την έχουν καταντήσει τώρα εξαθλίωση). Αντιθέτως, οι Ιταλοί διαθέτουν κατά μέσο όρο περισσότερα περιουσιακά στοιχεία από τους Γερμανούς και είναι πολύ πλουσιότεροι από τους πολίτες της Λετονίας ή της Σλοβακίας– οι οποίοι όμως καλούνται να επωμισθούν το βάρος μιας φορολογικής μεταρρύθμισης, που θα ωφελούσε κυρίως τους πλουσιότερους Ιταλούς. Εάν τελικά η νέα κυβέρνηση (της Ρώμης) περάσει αυτό που θέλει, θα καθιερώσει μια εξαιρετικά ύπουλη μορφή μεταφοράς πόρων στην Ευρώπη, από τους πιο φτωχούς στους πιο πλούσιους».

Πιο εμπαθές λιβελλογράφημα κατά της Ιταλίας και της νέας ιταλικής κυβέρνησης δεν θα μπορούσε να υπάρξει.

Το θλιβερό είναι, ότι δεν είναι το μόνο, ούτε το πιο προκλητικό. Βρίθει ο γερμανικός και παγκοσμιοποιητικός Τύπος από ανάλογα δημοσιεύματα.

Αυτό που ενοχλεί Γερμανία και Βρυξέλλες δεν είναι οι λαϊκιστικές και ακροδεξιές τάσεις της ιταλικής κυβέρνησης, αλλά η διάθεση της Ιταλίας να αυτονομηθεί από την γερμανική Ευρώπη του ευρώ και της ενιαίας νεοφιλελεύθερης αγοράς, διαταράσσοντας ταυτόχρονα την «παγκοσμιοποίηση» των αγορών.

Διότι αν αυτό συμβεί, η παγκόσμια κεφαλαιοκρατική ελίτ θα χάσει σημαντικότατο μέρος της ισχύος της έναντι των λαϊκών τάξεων των επιμέρους χωρών, ακόμα και μικρών χωρών, οι οποίες θα ανακτήσουν μέρος της δύναμης και της αποτελεσματικότητάς τους.

Κ.Τ