Οι νεοφιλελεύθερες γραφίδες πετάνε πλέον και το τελευταίο (“δημοσιογραφικό”) φύλλο συκής ζητώντας να ενστερνιστούμε τις γελοιότητες που βαφτίζουν “ειδήσεις”.
Όταν ο ιστότοπος μας εφημερίδας, ή μια ιστοσελίδα, ξεπατικώνει το δημοσίευμα μιας άλλης προφανώς το κάνουν γιατί το copy paste και υπάρχει και δίνει τον τόνο, οδηγώντας στην απαξίωση της δημοσιογραφίας και κατά συνέπεια στη θεαματικά μήνα με τον μήνα μείωση όσων είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν για “ειδήσεις”.
Όταν βέβαια το δημοσίευμα που αντιγράφεται και πλασάρεται σαν αποκάλυψη κατακριτέας και πολιτικά απαράδεκτης απόφασης υπουργού, είναι ήδη ξεπατικωτούρα, και μάλιστα από σατιρική ιστοσελίδα που δεν παρουσιάζεται σαν κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι, τα πράγματα σοβαρεύουν επικίνδυνα και δεν είναι πλέον αρκετό να μιλάμε για fake news και copy paste.
Γιατί προφανώς αυτός που αντέγραψε tovatraxi.com δεν έκανε λάθος. Δεν το μπέρδεψε με την ιστοσελίδα του BBC, του CNN, του Guardian ή της El Pais. Δεν θεώρησε ότι πρόκειται για “κανονική” ειδησεογραφική ιστοσελίδα και “κανονικό” ειδησεογραφικό κείμενο.
Πολύ περισσότερο που όντας επαγγελματίας και μάλιστα πολύπειρος και στέλεχος παραδοσιακής εφημερίδας με μεγάλη ιστορία, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αγνοούσε την “πηγή” του κειμένου και απλώς κάποιος του… σφύριξε την “είδηση” είναι ουσιαστικά αδύνατο να την καταπιεί αμάσητη. Γιατί σε μια εφημερίδα, όπως “Το Βήμα”, γνωρίζουν καλά τη σημασία που έχει να διασταυρώνεις την είδηση και είναι εύκολο να το κάνουν, γιατί έχουν το προσωπικό και τα μέσα που απαιτούνται.
Οταν λοιπόν δεν το κάνουν είναι απλά γιατί δεν θέλουν.
Και σε αυτήν την περίπτωση, τα πράγματα αποκαλύπτονται όπως ακριβώς είναι: διόλου αθώα ώστε να μην αρκεί να πούμε ότι απλώς έγινε ένα λάθος και απολύτως επικίνδυνα για να αφήσουμε αυτήν την ιστορία να ξεχαστεί σαν να μην έγινε τίποτε.
Γιατί πολλές φορές εφημερίδες και κανάλια και γενικότερα ΜΜΕ έχουν πειράξει το “ζύγι” μιας είδησης ή έχουν “παίξει” με τον φωτισμό της, επιλέγοντας ένα πρόσωπο ή μια πλευρά και ρίχνοντας προς τα εκεί -θετικά ή αρνητικά- το βάρος τους ώστε να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που έβγαζε ο αναγνώστης, ο θεατής ή ο ακροατής.
Αλλά είναι ολότελα σπάνια, ή τουλάχιστον ήταν ολότελα σπάνια μέχρι τώρα, η κατασκευή για… αντιπολιτευτικούς λόγους μιας είδησης με αυτόν τον απολύτως αναίσχυντο τρόπο, χωρίς να κρατιέται το παραμικρό πρόσχημα.
Βέβαια, αυτό δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του παραδοσιακού νεοφιλελευθερισμού και της ενσωματωμένης δημοσιογραφίας του. Την (κοινή) αγωνία τους να ξαναβρεθούν με το κράτος – λάφυρο στα χέρια τους ώστε να ξανακάνουν ανέξοδα μπίζνες στο όνομα της ιδιωτικής οικονομίας.
Ταυτόχρονα όμως δείχνει ότι όλοι αυτοί που θέλουν να εξοβελίσουν κάθε λαϊκότητα σηκώνοντας τις πλαστικές σημαιούλες του αντιλαϊκισμού είναι -παρά τα όσα υποκριτικά δηλώνουν- απολύτως γκαιμπελικοί και ακραία αντιδημοκράτες.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
*Πηγή: news247.gr
Γιατί προφανώς αυτός που αντέγραψε tovatraxi.com δεν έκανε λάθος. Δεν το μπέρδεψε με την ιστοσελίδα του BBC, του CNN, του Guardian ή της El Pais. Δεν θεώρησε ότι πρόκειται για “κανονική” ειδησεογραφική ιστοσελίδα και “κανονικό” ειδησεογραφικό κείμενο.
Πολύ περισσότερο που όντας επαγγελματίας και μάλιστα πολύπειρος και στέλεχος παραδοσιακής εφημερίδας με μεγάλη ιστορία, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αγνοούσε την “πηγή” του κειμένου και απλώς κάποιος του… σφύριξε την “είδηση” είναι ουσιαστικά αδύνατο να την καταπιεί αμάσητη. Γιατί σε μια εφημερίδα, όπως “Το Βήμα”, γνωρίζουν καλά τη σημασία που έχει να διασταυρώνεις την είδηση και είναι εύκολο να το κάνουν, γιατί έχουν το προσωπικό και τα μέσα που απαιτούνται.
Οταν λοιπόν δεν το κάνουν είναι απλά γιατί δεν θέλουν.
Και σε αυτήν την περίπτωση, τα πράγματα αποκαλύπτονται όπως ακριβώς είναι: διόλου αθώα ώστε να μην αρκεί να πούμε ότι απλώς έγινε ένα λάθος και απολύτως επικίνδυνα για να αφήσουμε αυτήν την ιστορία να ξεχαστεί σαν να μην έγινε τίποτε.
Γιατί πολλές φορές εφημερίδες και κανάλια και γενικότερα ΜΜΕ έχουν πειράξει το “ζύγι” μιας είδησης ή έχουν “παίξει” με τον φωτισμό της, επιλέγοντας ένα πρόσωπο ή μια πλευρά και ρίχνοντας προς τα εκεί -θετικά ή αρνητικά- το βάρος τους ώστε να επηρεάσουν τα συμπεράσματα που έβγαζε ο αναγνώστης, ο θεατής ή ο ακροατής.
Αλλά είναι ολότελα σπάνια, ή τουλάχιστον ήταν ολότελα σπάνια μέχρι τώρα, η κατασκευή για… αντιπολιτευτικούς λόγους μιας είδησης με αυτόν τον απολύτως αναίσχυντο τρόπο, χωρίς να κρατιέται το παραμικρό πρόσχημα.
Βέβαια, αυτό δείχνει τα όρια και τα αδιέξοδα του παραδοσιακού νεοφιλελευθερισμού και της ενσωματωμένης δημοσιογραφίας του. Την (κοινή) αγωνία τους να ξαναβρεθούν με το κράτος – λάφυρο στα χέρια τους ώστε να ξανακάνουν ανέξοδα μπίζνες στο όνομα της ιδιωτικής οικονομίας.
Ταυτόχρονα όμως δείχνει ότι όλοι αυτοί που θέλουν να εξοβελίσουν κάθε λαϊκότητα σηκώνοντας τις πλαστικές σημαιούλες του αντιλαϊκισμού είναι -παρά τα όσα υποκριτικά δηλώνουν- απολύτως γκαιμπελικοί και ακραία αντιδημοκράτες.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
*Πηγή: news247.gr
