Οι δηλώσεις Τσίπρα στη Ρώμη μετά την υπογραφή της συνθήκης, που δεν θα υπέγραφε, πρέπει να είναι το μεγαλύτερο τρολάρισμα απέναντι στον ελληνικό λαό. Τη μέρα του εορτασμού του “ελευθερία ή θάνατος” υπέγραψε τη διακήρυξη συνέχισης της “ανταγωνιστικότητας ή θάνατος”, που με τις δηλώσεις τους στήριξαν ο πρόεδρος της δημοκρατίας υπερβαίνοντας το ρόλο και τις εξουσίες του και φυσικά οι αρχηγοί των μνημονιακών κομμάτων. Τονίζοντας όλοι μαζί ότι η θέση της Ελλάδας είναι στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ, δηλ. το ευρώ, προανήγγειλαν αυτό που όλοι ξέραμε. Τη συνέχιση και εντατικοποίηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών με νέα μέτρα και μνημόνια σε βάρος του λαού. Όλοι μαζί στην ίδια γραμμή του μονοδρόμου, συμπαίκτες στην ίδια ομάδα, με διαφορετικούς ρόλους ο καθένας. Όλοι μαζί για το υψηλό ιδανικό της ανταγωνιστικότητας που επιτυγχάνεται μόνο με την ολοκληρωτική παράδοση της χώρας στους δανειστές, τη φτώχεια, την εξαθλίωση, την περιθωριοποίηση, τη διάλυση κάθε εργασιακού και κοινωνικού κεκτημένου, τη διάλυση της συλλογικότητας και την ανύψωση της ατομικότητας, τον κοινωνικό αυτοματισμό, την αρχή του «θάνατός σου η ζωή μου», την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης των λαϊκών στρωμάτων, την περιθωριοποίηση και τελικά την ισοπέδωση του βιοτικού επιπέδου όλων για να μας εκμεταλλευτούν χωρίς αντιστάσεις. Μια πορεία από την οποία κανείς δεν πρόκειται να ξεφύγει. Μια διαδικασία όμοιας με τη φυσική επιλογή, που το μόνο εξελικτικό αποτέλεσμα είναι η διάσωση των καπιταλιστών και η διαφύλαξη και αύξηση των κερδών τους. Μια διάσωση που χρειάζεται ανθρώπινα θύματα και μια κοινωνία ισοπεδωμένη σαν να βρίσκεται σε πόλεμο και βομβαρδίζεται διαρκώς. Μια διαδικασία βασανιστική που θέλει αίμα και δάκρυ, που απαξιώνει και εξευτελίζει την ανθρώπινη ύπαρξη.
Η υπογραφή Τσίπρα στη διάσκεψη της Ρώμης και οι δηλώσεις του στολισμένες με φράσεις όπως ευρωπαϊκό κοινωνικό κεκτημένο, δηλαδή τα συσσίτια στα θύματα των πολιτικών του ευρώ και της ΕΕ και διάφορες άλλες μπούρδες που κατέκρινε στο παρελθόν, έδειξαν την αποφασιστικότητά του να το πάει μέχρι το τέλος. Όπως δεν δίστασε να κάνει τη θυσία των εκτελεσμένων στην Καισαριανή και το ΟΧΙ του ελληνικού λαού εφαλτήριο για το 3ο μνημόνιο, έτσι και τώρα δεν διστάζει να κάνει τον Μπελογιάννη εφαλτήριο του 4ου μνημονίου. Λες και το όραμα των εκτελεσμένων της Καισαριανής, των αγωνιστών της αντίστασης και του Μπελογιάννη ήταν η ΕΕ και η ευρωζώνη, ο νεοφιλελευθερισμός, τα μνημόνια και η παράδοση της χώρας. Δεν διστάζουν παραδείγματα ηρωισμού και ανιδιοτέλειας της νεότερης ιστορίας μας να τα χρησιμοποιούν ως πλυντήριο των επιλογών τους και συγχρόνως ως εργαλείο που θα τους βοηθήσει να συνεχίσουν την εξαπάτηση μας. Δεν διστάζουν τον αγώνα και τη θυσία των αγωνιστών που αντιστάθηκαν στο φασισμό, έδωσαν την ζωή τους για την ανεξαρτησία της χώρας μας και αγωνίστηκαν για μια κοινωνία που δεν θα υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να την χρησιμοποιούν για να νομιμοποιήσουν την παράδοση της χώρας και του λαού μας στους εκμεταλλευτές μας. Κανένα ίχνος ντροπής δεν υπάρχει πλέον, ούτε αναστολές απέναντι σε αρχές και αξίες που ήταν κάποτε το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς και είναι κανόνες ζωής για κάθε άνθρωπο με ευαισθησίες και σεβασμό στην κοινωνία.
Όσοι έχουν ακόμα ψευδαισθήσεις για το ευρώ την ΕΕ και το μέλλον καλό είναι να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Όσοι νομίζουν ότι δεν γίνεται αλλιώς δεν έχουν παρά να το επιχειρήσουν, γιατί μέχρι τώρα βολεμένοι στην ανάθεση δεν το επιχειρήσαμε ποτέ στα σοβαρά. Όποιος περιμένει έτοιμες και εγγυημένες λύσεις για να αντιδράσει αυτές δεν υπάρχουν. Ο οδικός χάρτης και το τι πρέπει να κάνουμε, υπάρχει. Όσα σχέδια όμως και στρατιωτικές ασκήσεις να κάνεις σε καιρό ειρήνης, στο πεδίο της μάχης όταν αρχίζουν να πέφτουν οι σφαίρες, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και στην πραγματική μάχη αυτός που νικάει δεν είναι αυτός που έχει την υπεροπλία και τους συσχετισμούς με το μέρος του, αλλά ο αποφασισμένος και αυτός που πολεμάει για τα ιδανικά του. Το μόνο σίγουρο και δεδομένο είναι ότι στο ευρώ και την ΕΕ, ζωή δεν υπάρχει. Αυτό που ζούμε δεν είναι αποτέλεσμα λάθους και αποτυχίας κάποιου σχεδίου που μπορεί να διορθωθεί. Είναι η απόλυτη επιτυχία της ΕΕ και της ευρωζώνης γιατί φτιάχτηκαν για να υπηρετήσουν αυτό που ζούμε τώρα. Δεν μεταρρυθμίζονται ούτε αλλάζουν και η παραμονή μας είναι καταστροφική. Η μόνη ελπίδα είναι με σχέδιο και αποφασιστικότητα να συγκρουστούμε και με όρους ρήξης να δραπετεύσουμε από τη φυλακή τους.
*Ο Τάσος Μαυρόπουλος είναι μέλος του Π.Σ. της ΛΑ.Ε.
