Το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών με την υπ’αριθ. 6153/2021 απόφασή του έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη του νόμου που απαγορεύει στον ανασφάλιστο υπερήλικα τη λήψη του επιδόματος των 360 ευρώ, επειδή λαμβάνει μικρή σύνταξη ή επίδομα από άλλη χώρα!!
Η υπ’αριθ. 6153/2021 απόφαση αποτελεί μεγάλη δικαίωση για όλους τους ομογενείς!
Πιο συγκεκριμένα, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών δικαίωσε ομογενή από την Αλβανία που είχε προσφύγει επειδή σταμάτησε η χορήγηση του επιδόματος ανασφάλιστου υπερήλικα λόγω του ότι ελάμβανε σύνταξη ύψους 90 ευρώ από το κράτος τής Αλβανίας!!
Το Δικαστήριο κήρυξε αντισυνταγματική και αντίθετη στην ΕΣΔΑ τη διάταξη του νόμου Βρούτση (ν. 4093/2012). Χαρακτηριστικά η υπ’αριθ. 6153/2021 στη σκέψη 16 αναφέρει:
” 16.Επειδή, με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν (σκέψεις 4-10), το Δικαστήριο λαμβάνει, καταρχήν, υπόψη ότι με τη διάταξη της περ. 5 της υποπαρ. ΙΑ.6 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, για τη συνέχιση χορήγησης σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα, τέθηκε, μεταξύ άλλων, η προϋπόθεση της μη λήψης από αυτόν (τον ανασφάλιστο υπερήλικα) σύνταξης από οποιονδήποτε φορέα κοινωνικής ασφάλισης ή το Δημόσιο, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, ανεξαρτήτως ποσού.
Εν προκειμένω, κατ’ εφαρμογή της προμνησθείσας διάταξης, διακόπηκε η καταβολή της ένδικης παροχής στον προσφεύγοντα λόγω παράλληλης λήψης σύνταξης από τον αλβανικό συνταξιοδοτικό φορέα, ποσού 14.785 λεκ (103,495 ευρώ με τη συναλλαγματική ισοτιμία κατά το μήνα Ιανουάριο του έτους 2013) μηνιαίως.
Ωστόσο, η κατάργηση του θεμελιωμένου στο άρθρο 1 του ν. 1296/1982 δικαιώματος του προσφεύγοντος στην ένδικη παροχή, κατόπιν επανεξέτασης της περίπτωσής του, υπό το πρίσμα των νέων, αυστηρότερων διατάξεων της περ. 5 της υποπαρ. ΙΑ.6 της παρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, συνιστά επέμβαση στο, κατά το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., σχετικό περιουσιακό του δικαίωμα, για την οποία δεν εξασφαλίζεται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, η απαιτούμενη δίκαιη ισορροπία μεταξύ των απαιτήσεων του προαναφερόμενου γενικού συμφέροντος που υπαγόρευσε τη θέσπιση των οικείων διατάξεων και του θεμελιωμένου, ήδη από το έτος 2005, συνταξιοδοτικού δικαιώματος του προσφεύγοντος. Τούτο διότι δεν πρόκειται για εύλογη επέμβαση στο εν λόγω περιουσιακό του δικαίωμα, με τη μορφή μείωσης ή περικοπής, αλλά για πλήρη κατάργησή του, με αποτέλεσμα ο προσφεύγων να επωμισθεί ένα υπερβολικό και δυσανάλογο βάρος, το οποίο, ακόμη και αν ληφθεί υπόψη το ευρύ περιθώριο εκτίμησης του Κράτους στον τομέα της κοινωνικής νομοθεσίας, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από τους προεκτεθέντες λόγους δημοσίου συμφέροντος (αντιμετώπιση ενός ιδιαιτέρως σοβαρού δημοσιονομικού προβλήματος και εξασφάλιση της βιωσιμότητας των κοινωνικοασφαλιστικών οργανισμών).
Περαιτέρω, η επίμαχη διάταξη, η εφαρμογή της οποίας συνεπάγεται την πλήρη κατάργηση του δικαιώματος στην εν λόγω παροχή και των ανασφάλιστων υπερήλικων που τυγχάνουν δικαιούχοι ιδιαιτέρως χαμηλών, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, συντάξεων φορέων κοινωνικών ασφάλισης του εξωτερικού, όπως τυγχάνει εν προκειμένω ο προσφεύγων, παραβιάζει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, την αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ΄ του Συντάγματος). Τούτο διότι, η επέμβαση, στο ήδη θεμελιωμένο δικαίωμα σε σύνταξη ανασφάλιστου υπερήλικα, υπό τη μορφή της νέας, επί το δυσμενέστερο, επανεξέτασης των προϋποθέσεων ήδη χορηγηθείσας σύνταξης σε αυτόν, καταλήγει σε πλήρη έκπτωσή του από αυτό, αν ο τελευταίος λαμβάνει σύνταξη από φορέα κοινωνικής ασφάλισης του εξωτερικού, η οποία υπολείπεται αισθητά του ορίου των 360,00 ευρώ και δεν επαρκεί, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, για την κάλυψη των στοιχειωδών δαπανών διαβίωσής του, όπως εν προκειμένω που ο προσφεύγων λαμβάνει σύνταξη από την Δημοκρατία της Αλβανίας ποσού 14.785 λεκ (103,495 ευρώ με τη συναλλαγματική ισοτιμία κατά το μήνα Ιανουάριο του έτους 2013) μηνιαίως.
Συνεπώς, η ως άνω ρύθμιση του ν. 4093/2012 εισάγει μέτρο δυσανάλογο σε σχέση με τον επιδιωκόμενο, κατά τα εκτεθέντα στην σκέψη 10 της παρούσας, σκοπό της λήψης σύνταξης από τους «πραγματικά ανασφάλιστους», κατά την αιτιολογική έκθεση του ν. 4093/2012, οι οποίοι δεν λαμβάνουν σύνταξη από οποιονδήποτε φορέα κοινωνικής ασφάλισης, δεν δικαιούνται υγειονομικής περίθαλψης και έχουν πολύ μικρά εισοδήματα, καθώς οδηγεί σε πλήρη αποστέρηση των μέσων διαβίωσης των ανασφάλιστων υπερηλίκων, που έχουν ήδη θεμελιωμένο δικαίωμα σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα με βάση το μέχρι τον ν. 4093/2012 ισχύον δίκαιο και συγχρόνως τυγχάνουν δικαιούχοι εξαιρετικά χαμηλών, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, συντάξεων φορέων κοινωνικής ασφάλισης του εξωτερικού, όπως ο προσφεύγων (βλ. και ΔΕφΑθ 3733/2020 σκ. 21).
Εξάλλου, με το άρθρο 93 του μεταγενέστερου [μη εφαρμοστέου εν προκειμένω (σκέψη 9)] ν. 4387/2016, μεταβλήθηκαν εκ νέου οι προϋποθέσεις χορήγησης της εν λόγω σύνταξης, μετονομασθείσας πλέον σε «επίδομα κοινωνικής αλληλεγγύης ανασφάλιστων υπερηλίκων», και εισήχθη, αντί της ως άνω προϋπόθεσης, η προϋπόθεση της μη λήψης σύνταξης από το εξωτερικό ή οποιασδήποτε ασφαλιστικής ή προνοιακής παροχής από την Ελλάδα, μεγαλύτερης από το ποσό του επιδόματος αυτού, προβλέφθηκε, δε, ότι σε περίπτωση που η κατά τα ανωτέρω λαμβανόμενη σύνταξη ή παροχή από δημόσιο φορέα είναι μικρότερη από το επίδομα, οι ανασφάλιστοι υπερήλικες δικαιούνται το ποσό της προκύπτουσας διαφοράς.
Κατόπιν τούτων, η ανωτέρω διάταξη της υποπερ. β΄της περ. 5 της υποπαραγρ. ΙΑ.6 της παραγρ. ΙΑ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, δυνάμει της οποίας ο προσφεύγων στερείται απολύτως της παροχής που ήδη λάμβανε από το έτος 2005, αντίκειται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. και στο άρθρο 25 παρ. 1 εδ. δ΄ του Συντάγματος. Για τον λόγο αυτό, η ερειδόμενη στην ανωτέρω διάταξη 3453/2.8.2013 απόφαση του Προϊσταμένου του Τμήματος Ι1 Μητρώου Συνταξιούχων της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλισης του Ο.Γ.Α. περί διακοπής χορήγησης στον προσφεύγοντα σύνταξης ανασφάλιστου υπερήλικα είναι μη νόμιμη και επομένως έσφαλε το, κατά το άρθρο 40 του Καταστατικού Ασφάλισης και Συνταξιοδότησης Αγροτών, όργανο του Ο.Γ.Α. που με την προσβαλλόμενη απόφασή του απέρριψε σιωπηρώς, λόγω άπρακτης παρέλευσης του τριμήνου, την ένσταση του προσφεύγοντος κατ’ αυτής, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη προσφυγή, καθιστάμενης αλυσιτελούς της εξέτασης των λοιπών προβαλλομένων με αυτή λόγων. “.
Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για μαζικές προσφυγές ομογενών.
Ο Πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ χαιρετίζει την έκδοση τής πολύ σημαντικής αυτής απόφασης που δικαιώνει χιλιάδες φτωχούς συνταξιούχους.
Ιδού το πλήρες κείμενο της υπ’αριθ. 6153/2021 απόφασης του ΔΠΑ
Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://enypekk.gr/2021/07/09/apofasi-vomva-apo-to-dioikitiko-protodikeio-athinon-3