Πως οι ΗΠΑ δοκιμάζουν τα όρια της σινο-ρωσικής συννενόησης
ΗΚίνα και η Ρωσία θα επεκτείνουν τη στρατιωτική τους συνεργασία με κοινές ασκήσεις και περιπολίες στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, συμπεριλαμβανομένης της Θάλασσας της Ιαπωνίας και της Θάλασσας της Ανατολικής Κίνας. Η συμφωνία υπογράφηκε τις τελευταίες ημέρες και σύμφωνα με διάφορους αναλυτές μετατρέπει τις σχέσεις των δύο χωρών σε «ντε φάκτο συμμαχία». Σημαντικό βήμα για τους Κινέζους, που πάντα ακολουθούσαν διπλωματική πολιτική «μη συμμαχιών».
H Κίνα και η Ρωσία υπέγραψαν έναν «οδικό χάρτη» για στενότερους στρατιωτικούς δεσμούς την Τρίτη, σύμφωνα με αναφορές.
Το Associated Press ανέφερε ότι «ο υπουργός άμυνας της Ρωσίας υπέγραψε την Τρίτη έναν οδικό χάρτη για στενότερους στρατιωτικούς δεσμούς με την Κίνα, επισημαίνοντας τις ολοένα και συχνότερες πτήσεις στρατηγικών βομβαρδιστικών των ΗΠΑ κοντά στα σύνορα των δύο χωρών».
Για να αντιμετωπίσουν την πίεση των ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, το Πεκίνο και η Μόσχα ενίσχυσαν πρόσφατα την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική τους συνεργασία. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η πρόσφατη συμφωνία για από κοινού ανάπτυξη κοιτασμάτων άνθρακα στο ρωσικό έδαφος. Μακριά από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης πια, η σχέση ισχύος έχει αντιστραφεί υπέρ των Κινέζων: μια πυρηνική υπερδύναμη με την οικονομική δομή μιας τριτοκοσμικής χώρας, η Ρωσία φαίνεται τώρα να συμφωνεί με την αποδοχή ενός δευτερεύοντος ρόλου ως εξαγωγέα πρώτων υλών στο καθεστώς του Σι Τζινπίνγκ.
Ο Alexey Muraviev, καθηγητής στρατηγικών σπουδών και ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Curtin στο Περθ (Αυστραλία), δεν φτάνει στο σημείο να μιλήσει για την de facto συμμαχία μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Προτιμά να περιγράφει την τρέχουσα κατάσταση των πολιτικοστρατιωτικών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Κίνας ως «οιονεί συμμαχία». Μιλώντας στο AsiaNews, ο Μουράβιεφ επιβεβαιώνει ότι η ενίσχυση του σινο-ρωσικού συνδυασμού θα μπορούσε να γίνει τις επόμενες δεκαετίες «ένας σημαντικός παράγοντας που θα επηρεάσει το γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό γίγνεσθαι του Ινδο-Ειρηνικού».
Για τον ειδικό, η προϋπόθεση της δημιουργίας της «οιονεί συμμαχίας» μεταξύ του Κρεμλίνου και του κινεζικού γίγαντα προκύπτει από τη σύγκλιση γεωπολιτικών και στρατηγικών-στρατιωτικών συμφερόντων. Πράγματι, οι δύο κυβερνήσεις έχουν συμφέρον να αποτρέψουν τον «διπλό περιορισμό» που τους επιβάλει η Ουάσιγκτον. Ο Muraviev δεν πιστεύει, ωστόσο, ότι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι θα αναλάβουν κοινές αεροπορικές και ναυτικές περιπολίες στα αμφισβητούμενα ύδατα της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, σχεδόν το 90% της οποίας διεκδικεί το Πεκίνο.
«Προς το παρόν, οι συνδυασμένες σινο-ρωσικές δραστηριότητες θα περιοριστούν σε περιοχές του δυτικού Ειρηνικού, με τακτικές αεροπορικές και ναυτικές αναπτύξεις», είπε ο Μουράβιεφ. Ο ακαδημαϊκός δεν αποκλείει αυτές οι επιχειρήσεις να κινηθούν νοτιότερα, γύρω από το Γκουάμ (όπου οι ΗΠΑ έχουν στρατιωτικό προπύργιο) και ίσως μέχρι τον Ινδικό Ωκεανό.
«Οι Ρώσοι εκφράζουν επιφυλακτικότητα σχετικά με το ενδεχόμενο να υποστηρίξουν τις δραστηριότητες της Κίνας στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας», λέει ο Muraviev. Σημειώνει ότι οι Στόλοι των δύο κρατών δεν έχουν πραγματοποιήσει ασκήσεις στην περιοχή από το 2016. “Εάν η Μόσχα και το Πεκίνο αποφασίσουν να αμφισβητήσουν το σύμφωνο Aukus, ωστόσο, η Θάλασσα της Νότιας Κίνας θα μπορούσε να γίνει περιοχή γεωστρατηγικού ανταγωνισμού”, δήλωσε ο καθηγητής.
Το Aukus είναι η τριμερής συμφωνία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και της Αυστραλίας που θα επιτρέψει στην Καμπέρα να κατασκευάσει πυρηνικά υποβρύχια για τον στόλο της χρησιμοποιώντας αμερικανική τεχνολογία και τεχνογνωσία. Θεωρείται από πολλούς ως ένα νέο εργαλείο για τον περιορισμό της γεωπολιτικής ανόδου της Κίνας και μπορεί να αποκαλύψει τα όρια της συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Σε αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, το Κρεμλίνο είναι απρόθυμο να πουλήσει τα καλύτερα (πυρηνικά) υποβρύχια του στους Κινέζους, τα οποία έχουν πιο «θορυβώδη» και λιγότερο προηγμένα μοντέλα από τα ρωσικά και τα αμερικανικά.