Η Βρετανία από το Brexit και μετά θέλει να ανασυστήσει την παλιά της αυτοκρατορική ισχύ καθώς και αυτή βλέπει αυτό που βλέπουν άπαντες.
Ότι οι ΗΠΑ έχουν χάσει μεγάλο μέρος της ισχύος τους, ή ότι οι γεωπολιτικοί τους αντίπαλοι αύξησαν την ισχύ τους ή και τα δύο.
Μαζί με την Βρετανία το ίδιο πράγμα, δηλαδή ανασύσταση της παλιάς αυτοκρατορικής τους ισχύος, διεκδικούν κι άλλες χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία με πολύ πιο έμμεσο τρόπο καθότι στρατιωτικά υπολείπεται των ανταγωνιστών της.
Προσπάθεια για αύξηση της ισχύος της κάνει και η Ιαπωνία.
Ρωσία και Κίνα ανήκουν στο status της υπερδύναμης λόγω της δυνατότητας του «πυρηνικού θανάτου» την οποία διαθέτουν, ιδιαίτερα η Ρωσία, μαζί με τις ΗΠΑ.
Σε ότι αφορά τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, ξεκίνησαν να βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά επειδή το ζητούν και το θέλουν οι δικές τους ελίτ.
Η βρετανική, η γαλλική, η γερμανική και η ιαπωνική ελίτ, δεν ενδιαφέρονται πλέον να είναι «κομπάρσοι» των Αμερικανών.
Οι ΗΠΑ φυσικά δεν χαίρονται με αυτό, αλλά προς το παρόν δεν μπορούν να κάνουν κάτι, καθώς Κίνα και Ρωσία αποτελούν τον πρώτο στόχο τους θεωρώντας ότι οι υπόλοιποι μετά θα είναι διαχειρίσιμοι.
Η κάθε χώρα επιχειρεί να ανακαταλάβει τον παλιό χώρο επιρροής της.
Οι Γάλλοι θέλουν την Μεσόγειο, οι Γερμανοί την ευρωπαϊκή ενδοχώρα και κυρίως την Κεντρική Ευρώπη, οι Ιάπωνες θέλουν τον δυτικό Ειρηνικό και οι Βρετανοί έχουν τον πιο φιλόδοξο στόχο, ναυτική προβολή ισχύος σε όλο τον πλανήτη.
Πολύ δύσκολο με τις σημερινές συνθήκες αλλά μετά από δύο δεκαετίες τα πράγματα μπορεί να έχουν αλλάξει.
Οι Αμερικανοί έχοντας «αυτοϋπνωτιστεί» από τις ταινίες τους και το πρότυπο του «Τζον Γουέιν» που κάποτε λειτουργούσε αλλά όχι σήμερα άργησαν να κατανοήσουν, ότι οι Γάλλοι θα εξοργίζονταν σε τέτοιο βαθμό με την ακύρωση της συμφωνίας τους με τους Αυστραλούς λόγω AUKUS, που θα τους προκαλούσαν τρόμο για την ζημιά που θα μπορούσαν να τους κάνουν αν το επιδιώξουν.
Όσο για το AUKUS οι Αμερικανοί το δημιούργησαν με την προοπτική ότι αυτοί θα είναι το «αφεντικό» και οι υπόλοιποι απλώς θα είναι «φτωχοί συγγενείς» αλλά και εκεί λάθος κάνουν.
Οι Βρετανοί έχουν άλλα σχέδια και γι αυτό άλλωστε βγήκαν από την ΕΕ, γιατί δεν θέλουν να παίρνουν εντολές, αλλά να δίνουν.
Στα πλαίσια αυτά, από το Μάιο φέτος έως το Δεκέμβριο η βρετανική αρμάδα με επικεφαλής το HMS Queen Elizabeth έκανε μια τεράστια διαδρομή, ξεκινώντας από τη Βρετανία, διασχίζοντας τη Μεσόγειο, το Σουέζ, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό για να φθάσει Ιαπωνία και μετά να επιστρέψει.
Ήταν μία διαδρομή 49.000 ναυτικών μιλίων όπου οι Βρετανοί επισκέφτηκαν 44 χώρες, έκαναν δεκάδες ναυτικές ασκήσεις, επιθετικές επιχειρήσεις με βομβαρδισμούς στη Συρία (με μαχητικά F-35B), έχασαν ένα F-35B από ατύχημα ενώ επιχείρησαν να παρουσιάσουν την σημαία τους σε όλες τις παλιές κτήσεις της άλλοτε αχανούς Βρετανικής Αυτοκρατορίας.
Πάνω από όλα ήθελαν να δουν αν το μοναδικό τους αεροπλανοφόρο μπορούσε να ανταπεξέλθει σε τόσο δύσκολα καθήκοντα και κυρίως σε εχθρικές περιοχές.
Αυτός ήταν και ο λόγος που έπλευσαν έξω από τις κινεζικές ακτές.
