Ο διπλός αργυρός Ολυμπιονίκης της Αθήνας και του Πεκίνου του Τάεκβοντό Αλέξανδρος Νικολαϊδης μιλάει στο Gazzetta Weekend Journal και σε αποσπάσματα της συνέντευξης αυτής, και καλεί τον κόσμο να “πράξει το χρέος” του απέναντι στο φασισμό, αλλά και τους συναθλητές του να βγουν πιο δυναμικά μπροστά και να μη φοβούνται να εκφράζουν τις απόψεις τους για τέτοια φλέγοντα ζητήματα.
«Να μην ξαναδούν τη Βουλή από μέσα!»
Σε πρόσφατο ρεπορτάζ του Guardian, αναλύθηκε το πώς μερικές φασιστικές ομάδες χρησιμοποιούν τις μικτές πολεμικές τέχνες για να στρατολογήσουν κόσμο. Γίνεται κάτι τέτοιο στην Ελλάδα και στα μαχητικά αθλήματα;
«Εγώ μπορώ να μιλήσω για τον δικό μου το χώρο και το δικό μου το άθλημα. Στα υπόλοιπα αθλήματα θα ήθελα να μην συμβαίνει και θέλω να πιστεύω ότι δεν συμβαίνει. Το δικό μας το άθλημα όμως είναι πολύ διαφορετικό από τις υπόλοιπες πολεμικές τέχνες. Το ταεκβοντό είναι μαζί με το τζούντο η μοναδική πολεμική τέχνη που φοράει την άσπρη στολή του Ολυμπιακού αθλήματος και δεν είναι τυχαίο το ότι επιλέχθηκε να είναι σε αυτά. Διδάσκει πολύ περισσότερο τον σεβασμό στον αντίπαλο παρά το να είσαι βίαιος και δεν πλάθει τέτοιους χαρακτήρες. Σε εμάς οι χαρακτήρες που θέλουν να μπλέξουν σε φασαρίες ή να χρησιμοποιήσουν αθέμιτα τις πολεμικές τέχνες έρχονται και διαμορφώνονται, γίνονται καλύτεροι άνθρωποι. Το έχω ακούσει κι εγώ ότι συμβαίνει στο εξωτερικό. Τώρα για τις φασιστικές οργανώσεις, δεν νομίζω ότι το μοναδικό πρόβλημα είναι οι πολεμικές τέχνες που μαθαίνουν. Νομίζω το φασιστικό πρόβλημα είναι ένα ευρύτερο στην Ευρώπη θέμα που πάει να μεγαλώσει πολύ περισσότερο και να δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Ελπίζω ο κόσμος να ξυπνήσει όσο γίνεται πιο νωρίς και να κάνει το καθήκον του απέναντί τους».
Είχες μιλήσει με ανάρτησή σου στο twitter για τον αυθεντικό, τον σιχαμένο φασισμό που έχουμε βάλει στη Βουλή. Βλέπεις να γίνεται κάτι γι’ αυτό;
«Εσείς μιλάτε με περισσότερο κόσμο από ότι εγώ λόγω της ιδιότητάς σας. Για εμένα ευχής έργον είναι αυτοί οι άνθρωποι να μην ξαναδούν ποτέ από μέσα τη Βουλή και νομίζω του κάθε ανθρώπου που θέλει να σέβεται τη γνώμη και τον τρόπο σκέψης του. Οι ρητορικές βίας και όλα αυτά που πρεσβεύουν αυτά τα κόμματα κι αυτοί οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με τη σύγχρονη κοινωνία και μόνο πίσω μας πάνε σαν ανθρώπους, σε έναν κόσμο που συνεχώς εξελίσσεται και ανοίγει τις αγκαλιές του για όλους».
Υπάρχει μια φουρνιά αθλητών που δείχνει να διαφέρει, είχες αναφερθεί και εσύ σχετικά στη συνέντευξη του Γιώργου Μπαντή στο gazzetta.gr, όμως ίσως παραμένει μειοψηφία. Θεωρείς ότι πολλοί αθλητές φοβούνται να πουν αυτά που πραγματικά νιώθουν;
«Ναι. Καταρχήν να πω πολλά συγχαρητήρια στον συγκεκριμένο γιατί δείχνει για μένα τεράστιο επίπεδο. Όχι μόνο για το γεγονός ότι πιστεύει όλα αυτά που είπε, αλλά και για το γεγονός ότι τα είπε. Γιατί πολύς κόσμος πάει με την πεπατημένη και φοβάται να μην θίξει πρόσωπα, καταστάσεις αλλά και νοοτροπίες αυτή τη στιγμή στη σύγχρονη Ελλάδα. Είναι ένα πολύ μεγάλο παράδειγμα ο συγκεκριμένος αθλητής, όπως και άλλοι. Για παράδειγμα ο Άκης Καλλινικίδης στο μπάσκετ, που τον παρακολουθώ πάρα πολύ στενά τι λέει, αλλά και άλλοι αθλητές. Νομίζω ότι δεν έχουμε την ευθύνη να εξωτερικεύουμε την άποψή μας για να την ακούν όλοι, αλλά έχουμε το δικαίωμα. Και όσο περισσότερο χρησιμοποιείς αυτό το δικαίωμα, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις να ανοίξεις κάποια μυαλά και αν τους κάνεις να δουν τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο».
Πρόσφατα έκανες και ένα σχόλιο για τον Γιώργο Βασιλακόπουλο σχετικά με το θέμα Αντετοκούνμπο και τη συζήτηση που έχει ανοίξει…
«Θεωρώ ότι όταν φέρεσαι όμορφα σε μια οικογένεια και της δίνεις άσυλο για να μεγαλώσει στη χώρα σου, δεν έχεις το δικαίωμα να της ζητάς ανταλλάγματα μετά. Δεν το κάνεις επειδή θέλεις να σου χρωστάνε κάτι, αλλά επειδή είναι το σωστό ανθρωπιστικά. Ο ίδιος ο παίκτης από ό,τι ξέρω -μπορεί να κάνω λάθος- δεν έχει μπει ούτε σε φυτώριο, δεν έχει βοηθηθεί ποτέ από την Ομοσπονδία, ποτέ δεν έχει πάρει μέρος σε αναπτυξιακό καμπ, για να μπορεί να ζητά το ελληνικό μπάσκετ κάτι από αυτόν. Το παιδί ήταν πάντα στις μικρές κατηγορίες, τον βρήκαν Έλληνες σκάουτς και πολύ καλά έκαναν. Ήταν στις μικρές κατηγορίες και αντί να τον προσέχουν σαν τα μάτια τους σε μικρή ηλικία και να του δώσουν όσα χρειαζόταν για να γίνει ο αθλητής που έγινε, τον άφησαν να βολοδέρνει, την οικογένειά του να μην μπορεί να βγάλει τα προς το ζην στην Ελλάδα. Το παιδί έκανε το πιο σωστό που μπορούσε να κάνει. Πήγε στην Αμερική και έφτιαξε τη ζωή του. Για την καριέρα του αθλητικά δεν χρωστάει τίποτα στη χώρα. Τώρα, το αν νιώθει κάποιος ότι θα έπρεπε να του χρωστάει ο Αντετοκούνμπο επειδή του δώσαμε χώρο ως χώρα να έρθει και να ζήσει σαν άνθρωπος, τότε θα έπρεπε να ξανακοιτάξει τα ιδανικά του και τι πιστεύει ότι είναι αυτό που αξίζει κάθε άνθρωπος στην ζωή».
*Πηγή: gazetta.gr