Σε τεντωμένο σκοινί κινούνται οι πολιτικές εξελίξεις στα Σκόπια, καθώς ο πρόεδρος Γκιόργκι Ιβάνοφ επιμένει να μην δίνει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στο κόμμα της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης, μολονότι πληροί τις προϋποθέσεις που ο ίδιος είχε θέσει (παρουσίαση 61 υπογραφών βουλευτών).
Τη Δευτέρα λήγει η προθεσμία προκήρυξης από το Κοινοβούλιο δημοτικών εκλογών, το οποίο ωστόσο δεν έχει συγκληθεί σε σώμα- και είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να συγκληθεί.
Η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη, με τους οπαδούς του κόμματος VMRO DPMNE, του απερχόμενου πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι, να διαδηλώνουν καθημερινά στους δρόμους της πρωτεύουσας και άλλων μεγάλων πόλεων και να απειλούν ότι θα αποκλείσουν το Κοινοβούλιο, με σκοπό να μην επιτρέψουν την είσοδο βουλευτών των άλλων κομμάτων.
Ο Ζόραν Ζάεφ, από την πλευρά του, έχει καλέσει τους δικούς του οπαδούς να συμπεριφερθούν με ψυχραιμία, φοβούμενος πως εάν και εκείνοι κατέβουν στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον της παραβίασης του συντάγματος από τον πρόεδρο Ιβάνοφ, ο οποίος είχε προταθεί για τη θέση του από τον Νίκολα Γκρουέφσκι, θα προκληθούν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Η χώρα εμφανίζεται διχασμένη και στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται λύση στο αδιέξοδο, καθώς και οι δυο πλευρές εμφανίζονται αμετακίνητες στις θέσεις τους, ενώ η παρέμβαση της επιτρόπου της ΕΕ, αρμόδιας για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Φεντερίκα Μονγκερίνι δεν απέφερε λύση.
Το ίδιο και οι εκκλήσεις Ουάσιγκτον και Βρυξελλών προς τον πρόεδρο Ιβάνοφ, να τηρήσει τη συνταγματική νομιμότητα αναθέτοντας τον σχηματισμό κυβέρνησης στον Ζάεφ -ο Γκρουέφσκι στον οποίο έδωσε πρώτα εντολή απέτυχε- ενώ η Μόσχα κατηγόρησε ΗΠΑ και ΕΕ, αλλά και τα Τίρανα για παρέμβαση στα εσωτερικά της ΠΓΔΜ.
Το μεγαλύτερο αλβανικό κόμμα DUI που στην προηγούμενη κυβέρνηση υπήρξε συνεταίρος του Γκρουέφσκι, αποφάσισε ομόφωνα τη συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση υπό τον Ζάεφ.
Το ίδιο είχαν ανακοινώσει και τα άλλα δυο μικρότερα αλβανικά κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, με αποτέλεσμα μια κυβέρνηση υπό τον Ζάεφ να συγκεντρώνει εξήντα εφτά ψήφους.
Πρακτικά αυτό δεν σημάνει ότι θα σχηματιστεί κυβέρνηση νομιμοποιημένη συνταγματικά, αφού κάτι τέτοιο δεν δείχνει διατεθειμένος να πράξει ο ανώτατος πολιτειακός αρχών, ενώ ο Γκρουέφσκι ζητάει νέες εκλογές.
Πολιτικοί αναλυτές στα Σκόπια και ξένοι διπλωμάτες προβλέπουν ότι σε περίπτωση νέων εκλογών τα πράγματα θα πολωθούν επικίνδυνα.
Ο Γκρουέφσκι θα κατέλθει με το διχαστικό σύνθημα «πατριώτες» και «προδότες» ώστε να συσπειρώσει το σλαβικό στοιχείο, δεδομένου ότι κατηγορεί τον Ζάεφ ότι με την υιοθέτηση αιτημάτων των αλβανικών κομμάτων, όπως η καθιέρωση της αλβανικής επικράτειας σ’ όλη την επικράτεια, κ.ά. παραδίδει τη χώρα στους Αλβανούς και εύκολα μπορεί να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί κατά την προεκλογική περίοδο στους δρόμους και τις πλατείες ή στις πόλεις και τα χωριά όπου συμβιώνουν «αρμονικά» οι δυο εθνότητες.
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα και υπό αυτές τις συνθήκες το ήδη «φορτωμένο» με καχυποψία χάσμα Σλάβων και Αλβανών, αυτό που το 2000-2001 έδωσε την αιματηρή εμφύλια σύγκρουση, η οποία τερματίστηκε με συμφωνία στην Αχρίδα, είναι βέβαιο ότι θα μεγαλώσει, το μίσος θα ενταθεί και η χώρα θα εισέλθει σε τροχιά αποσταθεροποίησης με ορατό τον κίνδυνο η φαινομενικά εσωτερική ένταση να διαχυθεί στις όμορες χώρες- και όχι μόνο- και να προκληθεί εφιαλτικό ντόμινο.
Κινδυνολογικό σενάριο; Καθόλου λένε όσοι παρακολουθούν διαχρονικά τις εξελίξεις στη δυτική βαλκανική και το τοπίο όπως διαμορφώθηκε μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας και τις αιματηρές συγκρούσεις.
Και εκείνο που τους κάνει να ανησυχούν ακόμα περισσότερο είναι ότι μετά την αποτυχία της Μογκερίνι, δεν βλέπουν ποιοι και πώς μπορεί να (επανα)φέρουν στον δρόμο της συναίνεσης και της συνεννόησης τις δυο πλευρές.
Η πυριτιδαποθήκη των Βαλκανίων
Αν συνεχιστεί και βαθύνει η κρίση στη γειτονική FYROM, οι κίνδυνοι να αναζωπυρωθεί μια εθνοτική σύγκρουση Σλάβων – Αλβανών είναι ορατοί, η οποία τώρα μπορεί να προσλάβει και διαστάσεις αντιπαράθεσης Δύσης και Ρωσίας.
Αν συνυπολογίσουμε τόσο την κρίση στη FYROM, την κρίση Σερβίας – Κοσόβου, η οποία αναθερμαίνεται αλλά και το κλίμα έντασης με ευθύνη της Τουρκίας, κυρίως στο Αιγαίο, τότε ο κίνδυνος να μετατραπούν εκ νέου τα Βαλκάνια σε πυριτιδαποθήκη δεν πρέπει καθόλου να αποκλειστεί.