«Η διεκδίκηση του διορισμού όλων αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία δεν είναι υπόθεση μόνο αυτής της εβδομάδας. Καλούμε κάθε εκπαιδευτικό σωματείο και κάθε συνάδελφο/ισσα χωριστά να κάνει υπόθεση δική του/της τον αγώνα, να προετοιμάσει τον κλάδο να δώσει τη μάχη τόσο κατά τη διάρκεια των εορτών όσο και μετά από αυτές. Οι κινητοποιήσεις μας έχουν δυσκολέψει το υπουργείο, οι εμπειρίες μας είναι πολλές. Από τα εξεταστικά του ’98, το προσοντολόγιο του Φίλη το ’16 μέχρι τις κινητοποιήσεις του φετινού Μάρτη το εκπαιδευτικό κίνημα έχει αποδείξει ότι μπορεί να μπλοκάρει τις επιδιώξεις τους, υπερασπιζόμενο το δικαίωμα όλων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, παλεύοντας αταλάντευτα για τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο και την προϋπηρεσία! Ο χρόνος είναι τώρα, ο τόπος είναι εδώ!» (απόσπασμα από ανακοίνωση συντονιστικού αναπληρωτών)
Όμορφες μέρες, γεμάτες παλμό, αισιοδοξία και μαχητική διεκδίκηση, ήταν οι τελευταίες ημέρες των απεργιών και των διαδηλώσεων. Γέμισαν οι δρόμοι με συναδέλφους αναπληρωτές, μόνιμους και αδιόριστους σπάζοντας την ομερτά της ακινησίας και της συνθηκολόγησης που είχε επιβάλλει εδώ και τέσσερα χρόνια η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ(ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ). Από τον υπουργό Φίλη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την τότε πλειοψηφία των ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ, ξεκίνησε ο εμπαιγμός των εκπαιδευτικών και παρά την απαίτηση των χιλιάδων συναδέλφων να σπάσει η αδιοριστία, η ΟΛΜΕ ΠΟΤΕ δεν βγήκε μπροστά, με σχεδιασμό αγωνιστικών κινητοποιήσεων, για να υπερασπίσει το δικαίωμα χιλιάδων συναδέλφων μας στη μόνιμη και σταθερή εργασία. Οι κυβερνητικές παρατάξεις (του τώρα και του χθες) επέλεξαν να κλείνουν το μάτι στο υπουργείο, στην κυβέρνηση και να δηλώνουν εμπράκτως διά της ανυπαρξίας τους, την πλήρη υποταγή τους στις ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ.
Οι μέρες που προηγήθηκαν απέδειξαν ότι το εκπαιδευτικό κίνημα, στο οποίο πρωτοστατούν τα πρωτοβάθμια σωματεία και τα συντονιστικά των αναπληρωτών, βγήκε στους δρόμους, γέμισε την ελληνική κοινωνία ελπίδα και αισιοδοξία, έδωσε μαθήματα αγώνα και αντίστασης και απέδειξε σε όλους ότι «είμαστε ακόμα ζωντανοί» και παλεύουμε και θα παλεύουμε κάθε μέρα, μέσα και έξω από τα σχολεία μας. Η μνημονιακή κανονικότητά τους… χάρισμα τους! Το εκπαιδευτικό κίνημα ξέρει και μπορεί να ξεπερνά υποταγμένες ηγεσίες. Η κατάληψη της πρυτανείας και το κέντρο αγώνα που στήθηκε, με βασικό κορμό τους αναπληρωτές, βοήθησε να κρατηθεί η φλόγα ζωντανή.
Ωστόσο, η 17η Γενάρη 2019, ήταν μια μαύρη μέρα που ο εκπαιδευτικός κόσμος δεν θα ξεχάσει! Η συντριπτική πλειονότητα των συναδέλφων εκπαιδευτικών είναι πεισμένοι ότι η εσπευσμένη κατάθεση από τον Γαβρόγλου και η ψήφιση του νομοσχεδίου από την «νέα» συμμαχία των Τσίπρα και ΣΙΑ, στέλνει στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους, με πολλά χρόνια προϋπηρεσία, ανατρέπει ζωές αλλά και αποτελεί την αρχή τής εφαρμογής της αξιολόγησης και της κατάργησης εργασιακών δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών.
Όμως, η πλειοψηφία του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού στην ΟΛΜΕ αποσιώπησε το γεγονός ότι αυτό το νομοσχέδιο ανατρέπει το χάρτη των εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης, επιβάλλοντας την ελαστικότητα, την κινητικότητα, τις απολύσεις, την αξιολόγηση. Δεν μπήκε καν στον κόπο να συνεδριάσει. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ αρνήθηκε να πράξει το στοιχειώδες: να συγκαλέσει Γ.Σ. ΕΛΜΕ και Γ.Σ. Προέδρων για απόφαση απεργιακού αγώνα. Τρανήαπόδειξη της απεργοσπαστικής πρακτικής της πλειοψηφίας του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ είναι το γεγονός ότι δεν μπήκε καν στον κόπο να αναρτήσει στην ιστοσελίδα της Ομοσπονδίας την απόφαση της ΑΔΕΔΥ (15-01-19) για κήρυξη 24ωρης απεργίας, σε όλο το Δημόσιο, για τις 17-01-19, ώστε να κληθούν όλοι οι συνάδελφοι να απεργήσουν, είτε έχει πάρει απόφαση η ΕΛΜΕ τους, για επιπλέον 3ωρη στάση εργασίας, είτε όχι.
Πέρασαν περίπου 20 χρόνια από τη μεγάλη μάχη των εξεταστικών κέντρων ενάντια στο νόμο Αρσένη, που και τότε έστελνε στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές. Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, μαζί με τις ΕΛΜΕ και τις συλλογικότητες αναπληρωτών και αδιόριστων οργάνωσε τότε τον αγώνα, με απεργίες, καταλήψεις, αποκλεισμούς εξεταστικών κέντρων και οδήγησε στην κατοχύρωση του δικαιώματος στην εργασία χιλιάδων αναπληρωτών.
Τώρα, ζήσαμε μια τραγική κατάντια μιας παραπαίουσας πλειοψηφίας των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ που με τη στάση τους συμβάλλουν στο πέρασμα των αντεργατικών κυβερνητικών μέτρων και καταργούν θεμελιώδεις συλλογικές διαδικασίες που με αγώνα έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι.
Εμείς, οι συναγωνιστές και συναγωνίστριες της Αγωνιστικής Ριζοσπαστικής Ενότητας αρνούμαστε να δεχθούμε αυτή την «κανονικότητα». Ματώσαμε και δώσαμε ψυχή και αγώνα, μαζί με τόσες χιλιάδες εκπαιδευτικούς, και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να υπονομεύει το μέλλον του συνδικάτου.
Η ΑΡΕΝ θα πάρει πρωτοβουλίες, μαζί με άλλες δυνάμεις, για να τεθεί πρόταση μορφής στις ΕΛΜΕ και στην ΟΛΜΕ ενάντια στην πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ.
Καλούμε όλους και όλες, τους εκλεγμένους σε πρωτοβάθμια σωματεία να επιμείνουν στη σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων των ΕΛΜΕ και Γενικής Συνέλευσης Προέδρων, για να καταγγελθεί η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ και να απαιτηθεί η καθαίρεσή της. Στο πλαίσιο αυτό, θεωρούμε αναγκαία την επίσπευση των διαδικασιών του 19ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ.
Οι μάχες που έρχονται με την αξιολόγηση και το νέο Λύκειο θα είναι σκληρές, καθώς επίσης και η υπεράσπιση όλων των αναπληρωτών συναδέλφων και η απαίτηση του μόνιμου διορισμού τους δεν έχει τελειώσει! Χρειαζόμαστε ισχυρό και ταξικό συνδικάτο. Οφείλουμε να το κατακτήσουμε.
Δεν θα επιτρέψουμε να μπει ταφόπλακα στο εκπαιδευτικό κίνημα!