Μείωση μισθών και προσωπικού, αυξήσεις τιμών και ανασχηματισμό διοικήσεων φέρνουν τα «στρατηγικά σχέδια» που έχει ετοιμάσει τοΥπερταμείο Αποκρατικοποιήσεων για 14 ΔΕΚΟ με συνολικά 40.000 εργαζομένους, που εντάχτηκαν μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου σε αυτό, για να τις προετοιμάσει για το ξεπούλημα τους.
Στις συναντήσεις με τις διοικήσεις των ΔΕΚΟ που ξεκινούν στο επόμενο 15νθήμερο, η ηγεσία του Υπερταμείου θα τους παραδώσει τα «στρατηγικά σχέδια», βάσει των οποίων εκείνες θα πρέπει να ξαναγράψουν εξ αρχής τα δικά τους business plan, υιοθετώντας αντεργατικές και αντικοινωνικές αποφάσεις.
Οι αντεργατικές και αντικοινωνικές ανατροπές για την προετοιμασία του ξεπουλήματος αυτών των ΔΕΚΟ, που θα αφορούν σε μισθούς, απασχόληση, τιμολογιακή πολιτική, πρόσωπα, νοοτροπίες, πρακτικές και κανόνες λειτουργίας θα αποδειχθούν ακόμη πιο επώδυνες για τους εργαζόμενους και την κοινωνία.
Από την υποχρέωση των διοικήσεων να τηρούν δεσμευτικούς στόχους σαν να πρόκειται για ιδιωτικές επιχειρήσεις έως τη δημοσιοποίηση ισολογισμών ανά τρίμηνο ακόμη και για τις μη εισηγμένες στο χρηματιστήριο, και από την καθιέρωση επιτροπών εσωτερικού ελέγχου μέχρι τα πιο δύσκολα όπως ανακατανομή – μείωση προσωπικού, περικοπές μισθών και υπερωριών, αυξήσεις τιμολογίων παρεχόμενων υπηρεσιών τους.
Οι πρώτες ΔΕΚΟ, που θα κληθούν να περάσουν το κατώφλι του Υπερταμείου είναι τα ΕΛΤΑ (7.027 εργαζόμενοι) και ο ΟΑΣΑ με τις θυγατρικές του (7.962): τη ΣΤΑΣΥ ΑΕ (Σταθερές Συγκοινωνίες) που ελέγχει ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, αττικό μετρό και τραμ και την ΟΣΥ ΑΕ(Οδικές Συγκοινωνίες) με τα λεωφορεία και τρόλεϊ.
Στην παραπάνω κατηγορία, εκτός των εμβληματικών ΕΛΤΑ και ΟΑΣΑ, ανήκουν επίσης πολλές μικρότερες, όπως ο Οργανισμός Κεντρικής Αγοράς Αθηνών (ΟΚΑΑ), η Κεντρική Αγορά Θεσσαλονίκης (ΚΕΘ), οι Ελληνικές Αλυκές, η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, η Διώρυγα Κορίνθου, ηΔΕΘ-Hellexpo, ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, και το ΟΑΚΑ. Σε όλες αυτές οι διοικήσεις τους πρέπει μέχρι και τον Απρίλιο να έχουν προσαρμόσει τα business plan με βάση τα στρατηγικά σχέδια που τους έχει ετοιμάσει το Υπερταμείο, όπως ορίζει το συμπληρωματικό Μνημόνιο, ώστε να γίνουν και πάλι «ανταγωνιστικές» και ελκυστικές για ιδιώτες «επενδυτές».
Σε κάθε περίπτωση, όλα δείχνουν ότι σημαντικές αρνητικές αλλαγές, αλλού μικρότερες, και αλλού μεγαλύτερες, έρχονται στην καθημερινότητα 40.000 εργαζομένων και στην κοινωνία.
Πάντως, οι ηγεσίες των συνδικάτων σε καμία σχεδόν από τις συνολικά 14 κρατικές επιχειρήσεις και ΔΕΚΟ που μεταφέρθηκαν στο Υπερταμείο δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί τις αρνητικές ανατροπές που έρχονται και δυστυχώς «περί άλλων τυρβάζουν», τη στιγμή που θα έπρεπε να προωθούν το μεγαλύτερο δυνατό αγωνιστικό συντονισμό μεταξύ τους αλλά και με συλλογικούς κοινωνικούς φορείς.