Μια κυβέρνηση ξεπουληματιών της χώρας, την ώρα που η Σύμβαση για το ξεπούλημα του λιμανιού της Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) βρίσκεται στη Βουλή, προχωρά ταχύτατα στην εκποίηση του υπερκερδοφόρου, με αποθεματικά 180 εκ. ευρώ, δυναμικού και με ευρείες προοπτικές Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ).
Το ΤΑΙΠΕΔ παρέλαβε την Παρασκευή το απόγευμα δύο δεσμευτικές προσφορές για την απόκτηση του 66% (31% συμμετοχή του ΤΑΙΠΕΔ και 35% συμμετοχή των ΕΛΠΕ) του μετοχικού κεφαλαίου του Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ).
Όπως ανακοινώθηκε, δεσμευτικές προσφορές κατέθεσαν οι:
• Κοινοπραξία εταιρειών Snam S.p.A., Enagás Internacional S.L.U. και Fluxys S.A.
• Κοινοπραξία εταιρειών Regasificadora del Noroeste S.A., Reganosa Asset Investments S.L.U., S.N.T.G.N. Transgaz S.A. και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (EBRD)
Η έναρξη της διαδικασίας αξιολόγησης των προσφορών, θα εκκινήσει άμεσα και θα διεξαχθεί σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στους όρους του διαγωνισμού.
Σημειώνεται ότι ο ΔΕΣΦΑ ιδρύθηκε το 2007 ως 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ, στο πλαίσιο της απελευθέρωσης της αγοράς φυσικού αερίου.
Έχει στην κυριότητά του, λειτουργεί, συντηρεί, διαχειρίζεται, εκμεταλλεύεται και αναπτύσσει το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) και τον τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ), που βρίσκεται στη νήσο Ρεβυθούσα.
Ο νυν διαγωνισμός για την πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ και ο τερματισμός του προηγούμενου, έρχεται σε συνέχεια της απόφασης του ΚΥΣΟΙΠ την 1η Μαρτίου 2017. Σύμφωνα με την ίδια απόφαση, το υπόλοιπο 34% των μετοχών θα επιστραφεί στο Δημόσιο.
Πολιτικοί παρατηρητές τόνιζαν ότι η εκποίηση του ΔΕΣΦΑ δεν υπακούει σε καμιά οικονομική λογική, συνιστά εθνικό έγκλημα και κακούργημα για όσους αναλαμβάνουν την ευθύνη, όπως και οι άλλες εκποιήσεις ελληνικών στρατηγικών επιχειρήσεων που οδηγούνται σε ξένα πολυεθνικά συμφέροντα.
Το κλάμα μας για το χυμένο γάλα.
Η ειδησεογραφία μέρα με την ημέρα γεμίζει απο τέτοιου περιεχομένου ειδήσεις.
Η χώρα είχε μια πορεία απο το 1974 μέχρι το 2010 που αφινε κάποια περιθώρια
σε αυτό το λαο να ζει.Απο το 2010 και μετά τα περιθώρια αυτά στενεψαν και έχουν
πορεία πρός τον μηδενισμό. Είναι δεδομένο για μένα οτι δεν υπάρχει περίπτωση
απο το υπάρχον κοινοβουλευτικό σύστημα να υπάρξει μια νέα προοπτική με ελπίδα
για μας και τα παιδιά μας. Η μόνη ελπίδα είναι η αλλαγή πορείας της χώρας με την
κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας. Όμως οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν σαν
στόχο την απαλλαγή απο αυτές τις δουλείες δυστυχώς είναι και μικρές και
κατακερματισμενες με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δώσουν στον κόσμο την
ελπίδα. Όσο λοιπόν θα συνεχίζει αυτή η κατάσταση χωρίς ελπίδα συντονισμένης
στόχευσης και οι πολιτικές δυνάμεις βαδίζουν με τα αριστερομετρα στα χέρια θα
συνεχίζουμε το κλάμα στη θέα του χυμενου γάλακτος.